13 odpowiedzi na ten temat

[Sylvan Wielki]

Premiera pod koniec 2023r. tylko na PCMR i obecna generację konsol.

Ten post był edytowany przez Tawotnica dnia: 06 sierpnia 2023 - 05:38

[Woroq]

Akcyjniak od Dontnod?

Ten post był edytowany przez Woroq dnia: 09 grudnia 2022 - 07:18

[ACZ]

No, w końcu jakaś fajna gra, a nie te gówna Life is strange.

[Sylvan Wielki]

[ACZ]

[Kaxi]

https://youtu.be/mH2...VcxgkXgJMCLyy2S

 

Nowy długi gameplay. Fajny setting, ale gameplay tak sztampowy że nie obejrzałem do końca.

[Sylvan Wielki]

[ACZ]

Premiera 13 lutego.

 

[ACZ]

No i wyszła bardzo dobra gra, 83% na Opencritic.

[ACZ]

Kupujcie tę wspaniałą gierkę.

 

[Kaxi]

Popieram wspieranie segmentu AA, lubię gatunek, ale kurcze te materiały jakoś mnie nie przekonują.

[Mateo]

Czekam na Bankiers: Łukasz 'SA' edition.

[Woroq]

Kupujcie tę wspaniałą gierkę.

 

 

 

Popieram wspieranie segmentu AA, lubię gatunek, ale kurcze te materiały jakoś mnie nie przekonują.

 

Czuję tutaj przypadek Plague Tale. Ładny, dobrze oceniany na MC AA indyk, a w rzeczywistości wydmuszka.

 

Dla mnie idealnym przykładem dobrze wykonanego, ładnego AA był Hellblade, kóry mimo wielu niedociągnięć (zwłaszcza mechanicznych), był grą genialną. Tutaj nie czuje tego czegoś, ale jeszcze nie wykluczam zagrania

[Sylvan Wielki]

Banishers... ukończone. Zajęło to 43 godziny. Zasadniczo oś fabularną da się zaliczyć w kilkanaście godzin, ale zadania poboczne są TAK dobrze skonstruowane, że gorąco polecam wykonać ich jak najwięcej.



A sama gra niezwykle przypomina mi inną pozycje studia Don't Nod, a mianowicie grę Vampyr, którą bardzo lubię.
Ghost of New Eden ma sporo zalet, ma też wady, ale uroku i klimatu jej nie sposób odmówić.

Graficznie jest bardzo dobrze. Mamy tu dwa tryby, niestety ten nastawiony na wydajność pozostawia sporo do życzenia.
O ile w pierwszej miejscówce trzyma niemal idealne 60 klatek, tak w późniejszych ta wartość często spada do okolic 40, a nawet niżej.
Nieraz zastanawiałem się czy tryb jakości z 30 k/s nie jest załączony po wznowieniu rozgrywki.
Niemniej wizualnie jest na czym oko zawiesić, a i stylistycznie wypada znakomicie.
Świetna jest też muzyka.

System walki nie jest specjalnie skomplikowany, ale daje frajdę, szczególnie na wyższym poziomie trudności w dalszej części gry, gdzie mamy już sporo opcji do wyboru. Antea i Red mają sporo umiejętności bojowych, ale zawsze gdy mamy do wyboru rozgałęzienie, to można podążyć jedną ścieżką. Czyli jeżeli odnoga prowadzi do dwóch umiejętności Szkota, to może on wybrać tylko jedną z nich, ale - co jest świetne - bezproblemowo podczas rozgrywki można je zmieniać.



A kombinowania jest trochę. Nasza mistrzyni może wykonać szybki atak z doskoku, który przeciwnikowi z pełnym zdrowiem zabiera 90% mniej obrażeń, ale automatycznie spowoduje to przeładowanie muszkietu, a Red osłabionemu przeciwnikowi zabiera 200% obrażeń, a to z kolei otwiera drogę do mocnego ataku o zwiększonej sile.



Mac Raith walczy bronią białą plus muszkiet, a panna Duarte operuje magią. Przyznam, że dobrze wykonywało mi się poszczególne kombosy.
Przydałaby się jednak większa różnorodność przeciwników.

Jednak największą siłą tego tytułu są wszelakie wybory moralne, bo to od nich zależą losy naszych bohaterów, szczególnie pogromczyni. A trzeba przyznać, że niektóre to ciężki orzech do zgryzienie.

Półotwarty świat nie jest ani za duży, ani za mały. Polecam jednak odblokować jak najwięcej ognisk. Odległości nie są duże, ale po cóż nadrabiać niepotrzebnie drogi.



Tak jak już napisałem na początku - bardzo dobra gra. Śmiało można jej wystawić 8/10. Kupujcie, bawcie się dobrze. Warto.

Ten post był edytowany przez Sylvan Wielki dnia: 29 lutego 2024 - 07:12