170 odpowiedzi na ten temat

[Mateo]

Nie wiem czy immersja grania oddaje choć w połowie to jak się w to gra na 65 calach. Normalnie cudo.

[Wezyr]

Switch na telewizorze? Wymaga to mnóstwa odwagi.

[Mateo]

Są kwiatki typu Xenoblade które na TV wyglądają po prostu brzydko. Natomiast Prime to kozak na 65. To chyba najładniejsza gra na Switcha?!

[Nyjacz]

To ja z okazji, że Nyjacz się zesrał wrzucę porównanie
Wyciąłem zdjęcia, żeby nie trzeba było tyle przewijać

Kupiłem Słicza i nie mogłem się oprzeć - musiałem wrócić do maratonu. Wleciał więc Metroid III, tudzież Metroid 3, tudzież Super Metroid, co brzmi jak jakaś dopakowana wersja jedynki.

I o jejku. Ale to jest idealna gra. Stawiam ją na równi z jedynką - ten klimat ReturnalowyMetroidowy klimat osamotnienia, ta eksploracja i generalnie poczucie przygody, no po prostu nie ma metroidvanii jak Metroid, a cała reszta to opuchnięte, pełne stanów zapalnych i krwiaków metroidvanie. Czyli są za duże i do dupy XD

Kozacko mi się grało, bo stwierdziłem, że zawezmę się i będę robił zawsze skrina i mapy, i gry, kiedy omijam coś, co jeszcze dla mnie nie jest dostępne. I zrobiło mi to grę, generalnie, bo cały czas czułem kontrolę i bycie ogarniającą 5D alfą.

Ale tak serio - piękna grafika, cudowny klimat i udźwiękowienie, fajne sterowanko, a gameplay to esencja gierkowatości. WARTO w 2022.

Metroid Fusion. Grane na emulku, bo Nintendo w ogromie rzeczy dyma resztę branży, a w ogromie ssie af. Zdziwiłem się pod koniec, że tylko 48%, bo tak liniowa ta nie_metroidvania, że byłem pewien, iż nigdzie nie ma nic, a wszystko jest nader oczywiste. To przyjemny, niefrustrujący i niemęczący Metrod, ale no, nie ma tej przygody w tym, bo ani nie trzeba ogarniać mapy, ani nie ma specjalnie kozackich lokacji - same bazy. Klimat jakby znikł.

Za to fajna fabuła i patent z pasożytami oraz SA-X.

Zdecydowałem się na drugiego Metroida: remake by Mercury Team jako rozgrzewkę przed mesjaszem. AM2R zaliczone, ale nie byłbym sobą, gdybym był inny, czy jakoś tak. W każdym razie krótko - wspaniała gra. Graficznie wiadomo, że to nie to samo, ale nie jest źle, natomiast cała reszta... Oł je. Świetnie zrealizowana mapa i skanowanie (tutaj zamierzam zrobić 100%, bo takie to osom), Samus rusza się jak żyleta, no i te kontry.

Ogólnie w ogóle nie czuję, że to analogiczna gra do AM2R - w sensie serio, nie poznaję tu prawie nic, to dla mnie jak TR1 i TRA czy coś, czyli pełnoprawny nowy Metroid.

Grane na emulku, bo Ninny ssie i nie ma na Switcha. Jest więc wysoka rozdzielczość i maślane 60 klateczek.

Jestem blisko końca, potem cisnę sto procent i wbijam w mesjasza, który mi dojechał:

Po tych pięciusześciu częściach, jak starczy jeszcze zajawy, to zaczynam Metroid PrimeHack, czyli dosłownie natywny port na PC. Czemu? Bo Ninny ssie i nie chce, byśmy kupowali ich gry, które z łatwością powinny być dostępne w eShopie.

vs

No nie znalazłem paru Jak zrobiłem ostatnią pętlę po artefakty z Phazon Mines do Landing Site już mi się nie chciało biegać z X-rayem na bani przez cały świat jeszcze raz - strzelam, że pominąłem którąś "niewidzialną" rakietę za ścianą, bo jest takich trochę. Ten element działa nieco wbrew intuicji jaką uczy gra, bo każdy możliwy do rozwalenia element wcześniej dało się skanować "to jest gruz złożony ze amelinum, o kruchej strukturze". Dostajesz rentgen i nagle się okazuje, że Power Bombnąć da się duuużo więcej miejsc.

Coś czego względem Metroidów 2D brakuje w backtrackingu to taka OP umiejętność jak Screw Attack na koniec. Szczególnie we wspomnianych Phazon Mines są momenty w których nie można po prostu przekulać się przez wrogów tylko trzeba parę piratów zaciukać. Np. korytarz wiodący do Elite Research albo pomieszczenie pełne rozdwajających się Metroidów w którym po grzybach trzeba skakać w ciemnościach.

Power Bomb w 2D od razu całe pomieszczenie wyjaśniało, w 3D ma ograniczony zasięg, więc strategia "rozwalam wszystko na pałę i zobaczę czy mogę już coś zebrać" nie wchodzi w grę.

Gdzie generalnie doczyszczanie świata ze znajdziek to czysta przyjemność w Prime. To wymuszone wracanie do miejscówek po artefakty, uważane przez wielu za toporne imo dobrze się uzupełnia z celowaniem w jak największy procent zbieractwa.

Co wybieracie?

Po prostu nie zrozumiałeś mojego faloła, darlin

[cybercotlet]

wiadomo, ciężko się czyta ten bełkot

[Nyjacz]

Łojesu, masz, wytłumaczę:

 

Chodziło mi o mój follow up w postaci dziecinnej zaczepki "a napisz coś więcej", bo to samo mi napisał Tawot. Tylko, że napisałem to żartobliwie, ale SERIO, bo jestem bardzo ciekaw, co Tawot sądzi o Prime 1. Widziałem jego opinie o serii 2D, ale o 3D prawie nic.

 

A co do tego, że to bełkot, to sorry, faktycznie pisałem to na szybko, bo nie miałem czasu. Sue me.

[Mateo]

Tawot ze sto razy pisał że dla niego Metroidy 2D > Prime.

[Wezyr]

Prosta sprawa, ale Prime też kawał porządnej gry ktorej udała się sztuka przejścia w 3D. Chociaż liczę, że seria dalej będzie rozwijana w kierunku 2D.

[Nyjacz]

Tawot ze sto razy pisał że dla niego Metroidy 2D > Prime.

Dla mnie też, ale to jeszcze nie opinia o 3D.

[Mateo]

Ja już zmierzam ku końcowi. Kapitalny remaster gry która przywołuje na myśl najlepsze growe czasy. Klimat lokacji i ich muzyka, atmosfera gry nie ma sobie równych. Kombinowanie i lizanie ścian miało na względzie jeszcze bardziej wczuć się w Metroid Prime. Mam pewne przebłyski które pojawiają się w trakcie gry. A mianowicie deja vu jakbym się przeniósł do tamtych lat. Dziwne ale miłe uczucie. Uwielbiam serie Prime, Echoes przybywaj.

[Tawotnica]

Zacznijmy od tego, że FPP to nie jest mój ulubiony widok i jak wychodził Prime na kostkę nie byłem zachwycony konceptem. Jak to nie będzie widać całej Samus? Co z dynamiką poruszania się? Wprawdzie Nintendo miało dobry track record w przenoszeniu swoich serii do trzeciego wymiaru, ale w wypadku Metroida przeważał u mnie sceptycyzm.

 

Gierka jednak szybko rozwiewa wszelkie wątpliwości. Pisałem kilka razy na forumku, że Phendrana Drifts to jeden z moich top 3 momentów w grach ever i typowo metroidową eksplorację Prime wykonał fantastycznie.  

 

Ta trójwymiarowa mapa to coś, co powinno być częściej kopiowane, bo jest tak dobre. Poza Jedi: Fallen Order nie przychodzi mi teraz do głowy inny tytuł, który by się pokusił o prajmowe podejście do tego elementu. Przechodząc Remastered jedyne czego mi tu brakowało to szybkiej możliwości sprawdzenia, gdzie mnie dana winda przeniesie. Powinienem móc kliknąć na windę i zobaczyć od razu gdzie będę. Słoje w oddalonym widoku niezadawalająco spełniają tę funkcję.

 

Nad sterowaniem już się pastwiliśmy na ostatnich paru stronach tematu i było to też dyskutowane przy okazji trylogii na Wii. Imo Gamecubowe pstrykanie lockiem i użycie C-sticka jako drugiego krzyżaka do wyboru broni do dzisiaj jest fajne i nie da się tego bez kompromisów zmodernizować. Końcówka gry, a precyzyjniej ostatni szefek uwypuklają w czym problem. Wduszanie X do zmiany jednego z wizorów bądź broni jest, powiedzmy, mało eleganckie. Można byłoby to trochę usprawnić,  używając X jako toggle, zamiast przytrzymywać guzik. Tapnięcie przerzucałoby funkcję krzyżaka z wizorów na broń i odwrotnie. Też niezbyt zgrabne, ale wymagałoby mniejszej gimnastyki palcowej, kiedy już się zna grę i można przewidywać, który krzyżak będzie bardziej potrzebny.

 

Gdzie 11 lat temu pisałem tak:

 

Ej, ale sterowanie to ostatnia rzecz której bym się czepiał w serii Prime.

Generalnie problemy leżą bardziej po stronie fabularnej. Jeszcze akcję z kopalniami Phazonu z pierwszej części kupiłem, ale ten cały Ink z dwójki, Dark Samus itd. to straszny bullshit. Motyw z jasnym/ciemnym światem jest tak oklepany, że już w 'A Link To The Past' 10 lat przed Echoes był wykorzystywany, a złych sobowtórów pod dostatkiem było w Fusion. Fajnie się składało tą historię ze skanowanych skrawków, ale do górnolotnych to ona nie należała. Generalnie stare Metroidy swój gęsty klimat zyskiwały dzięki szczątkowej fabule, pozostawiając wiele miejsca na domysły. Poczucie odosobnienia na złowrogiej planecie - dla mnie jeden z corowych elementów serii niestety z każdą kolejną częścią 3D coraz bardziej się zatracał.

 

i pod tym względem się nic nie zmieniło. Pierwszy Prime jeszcze w miarę spoko, ale aż do Dread ani Sakamoto (the baaaaby!!!) ani Retrosi nie potrafili nic sensownego z tego uniwersum sci-fi o OGROMNYM potencjale wykrzesać.

 

Następna rzecz to skanowanie. Tu trochę mój stosunek do gierki się zmienił. W przeszłości uważałem to za killer feature, zaczynałem każde pomieszczenie od skanów. Dodanie kolejnej rzeczy, którą można maksować na 100% wydawało się być strzałem w dziesiątkę. Remaster nieco ostudził mój entuzjazm. Pamiętanie o skanach jest upierdliwe i zakłóca rytm rozgrywki. Cenię sobie w metroidvaniach możliwość doczyszczenia mapy na stówę jako świetny post-game content. Wczoraj kotletowi o tym na spotkaniu wspominałem, że teraz przechodzę Metroidy po prostu lecąc przed siebie. Co znajdę przy okazji to znajdę, a na zbieractwie się skupiam przy okazji ostatniej pętli. Skany trzeba mieć jednak cały czas w tyle głowy, choćby przez to, że bossów można pominąć. Nein, nie lubię missables ani blokowania powrotu to pewnych części gry w metroidvaniach (pozdro Ori!).

 

Backtracking i respawn wrogów za to mi tak bardzo nie przeszkadzają. Próba prześlizgnięcia się przez pomieszczenia pełne piratów to swoisty meta-game: optymalizowanie swojej trasy i kombinowanie jak tu się najlepiej przeturlać. Gdzie jak wyżej wspomniałem, jest w Prime parę pomieszczeń w których by się przydał Screw Attack i rozumiem narzekania na końcówkę gry, bo ewidentnie jest przez to trochę niepotrzebnie przeciągnięta.  

 

That said, w tej chwili nie jara mnie opcja przechodzenia gry od razu na wyższym poziomie trudności, low%, FPS mode (taki wynalazek, że przechodzisz grę bez lockowania), etc.  Dwuwymiarowe odsłony i MOM zgwałciłem na wszelkie sposoby. Prime? Nope. Perspektywa udupiania szefków z 2x większą ilością HP brzmi męcząco, mimo że nie są specjalnie wymagającym przeciwnikami (a może właśnie dlatego?). Przy tej okazji shout out w stronę Other M: najlepsze choreografie walk, starcie z Ridleyem w MOM na hard to do dzisiaj najlepszy bossfight w serii :*

 

Nie muszę wspominać o muzyce i efektach dźwiękowych, bo tu Kenji Yamamoto od trzydziestu lat rządzi.

 

Chyba tyle. Jak chcecie kontrowersyjnej opinii na koniec, to gdybym mógł zamienić trylogię Prime na naprawione Other M (a jest tam dużo do naprawiania) to zrobiłbym to bez mrugnięcia okiem. Fajnie, że Prime 4 jest zapowiedziane, ale mam nadzieję, że w przyszłość doczekam się w pełni zrealizowanego konceptu serii 3D w TPP. Np. przez Mercury Steam, którzy przy Samus Returns i Dread udowodnili, że wiedzą o co chodzi w Metroidach i mając na uwadze, że zrobili bardzo dobre Lords of Shadow.  

 

[Mateo]

Jak przejdziesz omega pirate to mnie zainspiruj bo mi się nie chce wracać od kilku dni

Pokonany?

[torq314]

Nie grałem od tamtego czasu.

[Mateo]

No faktycznie starcie nie jest proste ale bardzo satysfakcjonujące. Polecam używać missilowego wave beama jak jest w niewidzialnej formie. To wiele pomaga. Ja chcę Echoes w takim wydaniu.

[Schrodinger]

Doszedłem do Omega Pirata i jak do tej pory wszystko za pierwszym podejściem, tak tu za dużo tego gówno i już trzy podejścia miałem, wiem że bombami można mu zbić pancerz bo się zorientowałem ale przed nim jest mało miejsc skąd mogą wypaść

[cybercotlet]

U mnie omega pirate padł za 1 podejsciem ale miałem wpizdu rakiet więc i wpizdu życia (sporo lizałem ściany). Jak mi bomb brakowało to nawalałem mu pancerz rakietami. Muszę przyznać, że taktyka Rudolfa wiele ułatwiła. Bez niej pewnie nie padłby za 1 podejsciem.

[Rudolf]

Doszedłem do Omega Pirata i jak do tej pory wszystko za pierwszym podejściem, tak tu za dużo tego gówno i już trzy podejścia miałem, wiem że bombami można mu zbić pancerz bo się zorientowałem ale przed nim jest mało miejsc skąd mogą wypaść

Na sejwie przed nim rozwalaj skrzynki po wyjściu aż będziesz miał Max rakiet, bomby w końcu zaczną potem wypadać

[Mateo]

Last Boss kończymy gierkę.

[Aki]

ja utknąłem na Meta Ridley'u... nie umiem go dobić w 2 fazie... zostaje mu energii na może 1-2 hity i dziad praktycznie nie daje szans na jakąś kontrę

 

(cały świat mam już przelizany i wyzbierane wszystko co się dało)

[Mateo]

Spokój i opanowanie to podstawa w drugiej fazie. W zasadzie to musisz parę razy wykonywać tę samą czynność, uniki i ataki a potem atakujesz go na czerwonym. Zobacz dokładnie co robi a potem to już pestka.  Nie jest to trudna walka. Apropo Meta Ridley wygląda kozacko. 

[Aki]

cóż... na dziś dosyć, bo 2h się męczę i już irytacja mi się włącza, więc trzeba ochłonąć...

 

 

a co do Omega to poszedł mi bardzo sprawnie, super bomba pod nogami zaraz na starcie, dobiłem rakietami resztkę pancerza, a jak się schował to po prostu ignorowałem przydupasów i naparzałem w niego z Super Rakietami

[cybercotlet]

Tak podejrzałem na yt to wygląda na to, że Ice Spreader (charge combo używając Ice Beam) jest bardzo skuteczny na 2 faze

 

https://youtu.be/HTNBo5k_R2E

[Mateo]

Ty już pyknięty Prime? 

[cybercotlet]

Jestem dopiero po Omega Pirate i artefakty zacząłem zbierać. Ostatnio nie miałem za dużo czasu na granie.

[Schrodinger]

Ja już finał, dwa razy mnie metroid pokonał śle miał farta dzisiaj leci

[Danteusz]

Ja już finał, dwa razy mnie metroid pokonał śle miał farta dzisiaj leci

Niezły bełkot

[xell]

Taikun jest reinkarnacją serio/konsolko.

[ACZ]

kawy napije

[Danteusz]

Mistyfikacja

[nole]

Jeszcze powiedzcie, że na Discordzie znajduje się poprawna wersja tego wpisu