65 odpowiedzi na ten temat

[burnstein]

Nope, założyłem nowy temat dla dużych kąsol.

[Tawotnica]

Pamiętacie intro tej gry? 

 

 

bo ja nie pamiętałem i jak wreszcie się dzisiaj wziąłem z granie, to trochę zbierałem szczękę z podłogi. Wow.

Pierwszy rozdział również dostarcza z grubej rury. Od razu wrzuca w wir walki bez zbędnych, przydługich tutoriali (!) za to z Eidolonem, wielkimi mechami i kozackim boss-fightem na dzień dobry

[Schrodinger]

Nie ogarniam SE. Wydają trzy części i męczą konia przy tym FFXIII na całym świecie, a tego to nie wypuszczą gdzieś dalej.

[leplutorius]

Przegapiłeś newsa o wersji na PS4?

[Schrodinger]

no ale to dopiero teraz wydaja, a gdzie byli caly ten czas?

[leplutorius]

Nie wiem, może odstraszyły ich przypuszczalne wyniki sprzedaży tej gry na PSP poza Japonią (piractwo) czy też nieopłacalność robienia portu na Vitę (wiadomo dlaczego)? Zresztą, doszukiwanie się logiki w działaniach dzisiejszego SE nie ma właściwie żadnego sensu. 

[Tawotnica]

edit: w spoilerze umieściłem posty Kazuo z tematu "w co teraz gracie". Good read, mocno zachęca do zagrania:

Spoiler

Final Fantasy: Type-0 (Agito)
 
 

 
 
Ofkors full legal import z Japonii, gram z krzaczkami, taki dobry jestem. No więc... powiem krótko... O. Ja. P*erdolę. O ile przez ostatnie pół roku nic nie potrafiło mnie mocniej przyciągnąć przed ekran i w zasadzie musiałem się zmuszać do kończenia giereczek, tak w tym przypadku ręce nie mogą mi się oderwać od przycisków PSP. Poczułem się wręcz jak za starych dobrych czasów, kiedy jRPG naprawdę coś znaczyło, a SE nie zalewało rynku rzygowinami. W sumie to jest najlepszy Fajnal od czasu... dwunastki? Może niekoniecznie od tak dawna, bo po drodze było jeszcze przecież fenomenalne Crisis Core, no ale na pewno wszystkie "trzynastki" Agito wciąga nosem, wypuszczając odbytem.


 
Intro niszczy, jeszcze nie widziałem tyle juchy w żadnym Finalu. Umierającego w męczarniach chokobosa też. Jest poważnie i brutalnie od samego początku. Na pierwszym planie rozgrywa się wielka wojna między czterema mocarstwami, a w samym sercu konfliktu, w tym smutnym g*wnie wypełnionym śmiercią i beznadzieją znajdujemy się my - ekipa młodych kadetów opowiadająca się po jednej z walczących stron. W tle natomiast rozgrywają się mniejsze lub większe dramaty naszej ekipy, która liczy, bagatela, 14 członków. Co prawda do końca mi jeszcze trochę zostało, ale jest szansa, że tym razem obędzie się bez oklepanego do bólu ratowania (wszech)świata oraz jeszcze bardziej mdłych wątków romantycznych. Żeby jednak nie było zbyt ponuro, to od czasu do czasu (głównie w questach) trafiają się scenki bardziej jajcarskie i rozluźniające, a po akademii (nasza baza wypadowa) latają tak samo słodziutkie, jak i wk*rwiajace Moogle. Mimo wszystko fabuła w Type-0 stara się przez zdecydowaną większość czasu trzymać się poważnych torów. Sam świat przedstawiony w grze przypomina odpowiednik Esthar i Galbadii z FFVIII - jest zdecydowanie bardziej realistyczny i zaawansowany technologicznie niż np. Spira z FFX (co i tak nie zmienia faktu, że po części napędzany jest magią, bez której ofkors obyć się nie dało). Prawie całą grę spędzimy penetrując oblężone miasta oraz bazy nieprzyjaciela, nie napawając się za bardzo widoczkiem mistycznych krain znanych z innych odsłon serii.
 

 
Rozgrywka została podzielona na szereg mniejszych misji, co jak wiadomo idealnie sprawdza się na konsoli przenośnej. Za każdym razem startujemy w akademii (wspomniana baza wypadowa), która otwiera przed nami kilka możliwości. Możemy od razu wskoczyć do nowego zadania popychającego fabułę do przodu, albo wykorzystać dostępny czas na inne czynności. No właśnie, dostępny czas. Wzorem Persony między ważniejszymi wydarzeniami mamy określoną ilość godzin/dni - co z nimi zrobimy, to już zależy od nas. Można pobawić się w questy, sprawdzić co tam u naszych znajomych, zaopatrzyć się w lepszy sprzęt w sklepikach, pojeździć na czokobosie czy chociażby odwiedzić tutejszą arenę, co by podgrindować postacie (fajna opcja z wprowadzeniem konsolki w stan uśpienia, podczas którego nasza postać sama się pakuje), trzeba jednak mieć na uwadze, że każda czynność zabiera pewną ilość godzin, a po upływie całego czasu zostajemy momentalnie wezwani do kolejnej misji. A jak wyglądają te całe misje? Trzeba przyznać, że twórcy postarali się, żeby nie wiało nudą. Przede wszystkim na początku musimy dobrać sobie trio głównych zawodników - do dyspozycji mamy czternastu bohaterów, a każde z nich ma swoją własną broń (miecz, bicz, kusza, pistolety, kosa itp, itd), unikatowy styl walki oraz skille specjalne. Każdym walczy się wyraźnie inaczej i każde uzupełnia team na swój sposób - ktoś naprawdę ostro zaszalał. Żeby było fajniej, to postaciami można swobodnie się zamieniać, a kiedy padnie jedna z nich, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby wymienić ją na inną. Po wybraniu drużyny ruszamy na pole walki, gdzie toczymy boje w czasie rzeczywistym (naraz możemy sterować tylko jednym ludkiem, za resztę odpowiada wtedy albo konsola, albo nasz kompan od multiplayera). Dzieje się sporo, jest bardzo dynamicznie i... dosyć ciężko. Trzeba naprawdę uważać, żeby nie przeszarżować, bo życie każdego członka zespołu jest na wagę złota (zginąć można łatwo i szybko, a kiedy padnie cała czternastka pojawia nam się przed twarzą wesoły napis "game over"   ).
 

 
Same starcia są mocno rozbudowane i oferują masę bajerów. Poza zwykłym siekaniem staramy się jednocześnie zapełniać specjalny pasek odpowiadający za ataki specjalne, możemy również razić przeciwników atakami magicznymi (do wyboru do koloru, ekwipujemy je niczym materie w FFVII), a także korzystać z Summonów oraz łączyć ciosy całej trójki postaci w potężne Tinity Attacks. Są także wymagające skilla "critical hity", potrafiące zabić na miejscu. To wszystko to jednak dopiero czubek góry lodowej, gdyż gra oferuje znacznie więcej, ale szkoda mi czasu, żeby nad wszystkim się rozwodzić. Jest MOC, pod względem systemu walki, to zapewne jeden z najbardziej rozbudowanych action-erpegów w jakie grałem. A przecież poza tradycyjnym praniem pysków i walkami z pakernymi bossami od czasu do czasu trafia się też swoista mini-gierka polegającą na przejmowaniu wrogich fortyfikacji - zostajemy wysłani na rozległy, otwarty teren i prowadzimy nasz batalion prosto na siły nieprzyjaciela. Fani taktycznego planowania powinni być zadowoleni, bo bajer jest przedni. Gameplay generalnie miażdży, na nudę w każdym razie NIE MOŻNA tu narzekać.
 

 

 
Dalej już nie chce mi się pisać Także krótko - grafika jest już mocno niedzisiejsza, żeby nie powiedzieć brzydka, no ale to w końcu leciwe PSP, więc nie można wymagać zbyt wiele. Sytuację natomiast trochę ratują fenomenalne filmiki (zarówno rendery, jak i te na silniku gry - reżyseria robi wrażenie). Muzyka oraz voice-acting z kolei to bardzo wysoka półka (animezjeby szybko wychwycą aktorów użyczających głosy chociażby do Durarary, Kuroko, Tytanów czy Naruto). Jakieś większe wady? Niektóre misje są zbyt krótkie oraz monotometyczne, ale to ledwie mała ryska na tym pięknie oszlifowanym diamenciku. Zdecydowanie najlepszy Fajnal od bardzo dawna i aż szok, że dopiero teraz dupki z SE planują wypuścić go poza Japonią (o ile to w ogóle dojdzie do skutku). Kto nie zagra, ten dziewka Mastaha.
 
Wstępna ocena: 9/10

 
 

Też gram w Type-0. Warto wspomnieć, że podczas misji można zaakceptować specjalne wyzwania "S.O.", polegające np. na zatłuczeniu określonej liczby przeciwników magią w minutę. Fajne urozmaicenie jak się powtarza zadania różnymi postaciami. Postaci jest w sumie 14 (pierwsza dwunastka nazwana bardzo kreatywnie wzorem kart to gier - As, 2, 3 4 ... Walet, Dama, Król  ), od samego początku, więc ilość mikro-zarządzania każdego fana statsów i eq powinna zachwycić.

 
 

Też gram w Type-0. Warto wspomnieć, że podczas misji można zaakceptować specjalne wyzwania "S.O.", polegające np. na zatłuczeniu określonej liczby przeciwników magią w minutę. Fajne urozmaicenie jak się powtarza zadania różnymi postaciami. Postaci jest w sumie 14 (pierwsza dwunastka nazwana bardzo kreatywnie wzorem kart to gier - As, 2, 3 4 ... Walet, Dama, Król  ), od samego początku, więc ilość mikro-zarządzania każdego fana statsów i eq powinna zachwycić.

 
O S.O już mi się nie chciało wspominać, ale ten patent jest prze-zarąbisty. Duże ryzyko (niewykonanie S.O. często oznacza natychmiastowy zgon postaci), ale też duże nagrody (specjalne itemy itp.). Adrenalina ostro buzuje w żyłach podczas wykonywania niektórych z tych zadań.

Ależ ta gierka jest wy**bana w kosmos Różnorodność postaci to coś pięknego. Oprócz panienką z obuchem i dziewczynką z fletem ( ) wszystkimi gra mi się bardzo dobrze i mam kłopoty z wybraniem jakiegoś maina. Na razie padło na Queen, 3 i 7. Queen to szybka, dobrze wyważona postać posługująca się równie sprawnie mieczem jak magią, dlatego nią najwięcej cisnę. 3 jest łucznikiem i wolę jego niż nieco bardziej dopakowanego Kinga z pistoletami, bo temu drugiemu kończą się pociski po 12 strzałach i musi przeładować broń. 7 to moja waifu z pejczem.
 
Najciekawszym do opanowania bohaterem wydaje się Jack (używa katany). Bardzo powolny, wymagający częstego używania bloku. Za to przebrzydle mocny, zabijający przeciwników na 1-2 ciosy przy odpowiednio wyprowadzonej kontrze.  

Dopiero trzeci rozdział zacząłem a już 7,5h nabite na liczniku, bo tyle rzeczy można robić poza głównym wątkiem.
 
- trenowanie w Arenie: niekończące się fale przeciwników, którzy dają mniej expa niż w overworldzie, ale można sobie ginąć.
 
- chodowanie Chocobosów: to akurat najmniej czasochłonna czynność. Po prostu dobieramy w pary te przerośnięte kurczaki i czekamy aż coś się wykluje z jaja
 
- sidequesty: spędzanie czasu w akademii, gadając z NPC z wykrzyknikiem nad głową w celu obejrzenia opcjonalnych cutscenek, dialogów i zgarnięcia itemków oraz tradcycyjne zadania poboczne w postaci fetchquestów itp. Szkoda tylko, że nie można zaakceptować parę sidequestów na raz.
 
- eksploracja mapki: overworld jest utrzymany w klasycznym, finalowym stylu, czyli miniaturki postaci na wielkiej mapie świata z random encounterami. Później pojawiają się jeszcze widoczni na mapce przeciwnicy.
Poza hubem-akademią są praktycznie od zaraz dostępne jeszcze trzy miasteczka i jaskinia. Miasteczka są niewielkie, składają się z dwóch alejek na krzyż, ale każde ma save point, więc warto od czasu do czasu zachodzić.
Jak zabłądziłem pierwszy raz do jaskini, to król tygrys mi wytłukł całą ekipę - game over. Trafiłem na roadblock z opcjonalnym szefkiem, który np. jest do rozwalenia w jednym z sidequestów. Wtedy tylko teleport ratuje, item kosztujący 2k gil. Szkoda mi było kasy, więc zginałem
 
- powtarzanie misji: bo misje są oceniane m.in. za szybkość czy ilość zebranych kul magicznych. Poza tym walki są tak kozackie, że szkoda tylko raz przechodzić.
 
- mikro-zarządzanie: 14 x zamiana eq, nauczanie i zamienianie umiejętności + plus usprawnianie czarow za „magic spheres” wypadające z przeciwników. Jestem w [s]siódmym[/i] czternastym niebie.
 
- czytanie historii w bibliotece: mega-, nie GIGA-szacun dla tłumaczy, że im się chciało. Często w tłumaczeniach fanowskich wszelkiego rodzaju logi czy backstory nie są przetłumaczone ze względu na ściany tekstu. FFT0 ma wszystko – od tutoriali przez charakterystykę postaci po opis misji i kroniki historyczne. Najlepsze, że fabuła w Type-0 jest tak z 600x lepsza niż w FFXIII. Nawet l’cie w miarę sensownie wpleciono

Pieprzony must-have i z miejsca jedna z lepszych gier na PSP. Też kupię PS4 jak wyjdzie w Type-0 HD tylko po to, żeby pomasterować. No i na padzie będzie się grało dużo wygodniej – sterowanie kamerą jest takie jak w MonHunie, bo L/R są zajęte lock-onem i zmianą postaci. „The claw” się kłania .

Ten post był edytowany przez Tawotnica dnia: 16 lipca 2014 - 22:48

[szczudel]

Podziwiam was za morze wolnego czasu ktore posiadacie na gry. Alez sam bym chciał w to sobie zagrac. Mam PSP z CFW wiec żaden problem abym sobie roma z patchem skolowal - ale patrzac jak  gra w mojego ostatniego JRPGa wygladala to wiem ze nie mialbym na to czasu.

 

Wyjdzie na Ps4, bedzie pad, Remote Play na Vite - wtedy znajde na to czas.

Fajnie że gra wzbudza tak pozytywne emocje - cos w takim razie jest na rzeczy.

[Tawotnica]

http://www.skybladec...ch-unavailable/

Unfortunately I’m forced to remove my posts and pages related to the popular Final Fantasy Type-0 fan translation project. That’s right, certain game company thinks that threats and false accusations are the way to treat its biggest fans. For the time being I can’t answer questions related to this matter, but I’ll write a more comprehensive post about all this once I get the chance.

Square-Enix

[szczudel]

O matko ...

 

To już SE na glowie stanęło. Zamiast zapłacic kolesiowi kase, przybic piatke wziac tlumaczenie i użyć  w porcie robia takie coś...

 

Jak to sie stalo, że firma ktora w latach 90tych dala nam Xeanogears, FF7, LoM czy Chrono Trigger teraz ma takie podejscie do fanów.

 

Czy to podejście sie zmieniło czy dopiero teraz to zauważamy bo gry sa słabsze?

[burnstein]

Przecież SE od zawsze upi*rdala fanowskie inicjatywy, jak choćby http://en.wikipedia...._Crimson_Echoes

[Schrodinger]

fanowski remake CT też ujebali swego czasu

[Kazuo]

Doszedłem do 5 chapteru i... w sumie zapał mi lekko opadł. Szkoda, że lokacje są takie brzydkie, sterylne i nudne (jakieś miasta z kilkoma uliczkami na krzyż, hangary z Metal Gearami, ścieki itp.), a przeciwnicy powtarzalni i słabi designersko (roboty jako bossowie... suko, proszę...co to, MGS:Peace Walker?). Fabuła zaczęła się właśnie mocno rozkręcać, ale nie widzę już sensu wprowadzenia tylu bohaterów, skoro na 14 może ze 3 mają rzeczywiście jakieś znaczenie w opowieści, a reszta jest na zasadzie "a j*ebnę swoje 3 grosze od czasu do czasu". Na szczęście gameplay jak rządził, tak rządzi dalej, a fenomenalny system walki wciąż nie pozwala mi się oderwać od ekraniku PSP. Jest dobrze, nawet bardzo, ale chyba spodziewałem się po tej grze ciut więcej. 

[Rudolf]

System walki lepszy niż w FFVII:CC (tak, wiem, że jest sporo rodzajów broni...)?

[Kazuo]

W CC grałem dawno temu, ale z tego co pamiętam, to jest bardzo podobny, z tym że tutaj dodano sporo fajnych bajerów. W Crisis Core chyba nie było criticali, Trinity Attacks, S.O (specjalne ryzykowne zadania polegające np. na pokonaniu przeciwnika bez otrzymania jakichkolwiek obrażeń itp.), a już na pewno nie było walczenia w grupie i swobodnego zamieniania się między postaciami. Do tego Zack miał tylko jeden styl walki, tutaj mamy ich 14.

[Kradziej]

Podjarałem się mocno. Crisis Core było przegenialne. Pamiętam, że jak to Agito/Type-0 zapowiedziano to jarałem się jak dziki wieprz: wróżyłem, że to będzie idealna gra na koniec życia PSP. Se pograłem

Nie będę sie bawił w fanowskie pacze, ale jak już będe miał PS4 to ogram. I czekam na dalsze wrażenia, Kałużo i Tawocie!

[Tawotnica]

System walki w Type-0 wymiata. Do każdego z fejsów są przyporządkowane komendy, co momentami sprawia mocno brawlerowe wrażenie. Niektóre postacie (Queen <3) nawet mają umiejętności anulujące dany cios np. magią, co już zupełnie bijatyki przypomina.

Do tego dochodzi, że zmiana postaci czy używanie itemków odbywa się w czasie rzeczywistym, więc rozgrywka nigdy nie traci impetu. Zamiast ataku grupowego możesz przyzwać pier***ego Ifrita zajmującego 3/4 ekranu i sterować nim jak jedną z postaci. Nie jest to jedyny Eidolon, więc do 14 standardowych postaci dochodzi jeszcze parę specjalnych.  

 

Zaciąłem się na combat exercise. C.E.to chamsko przelevelowane (tak +20 leveli dla przeciwników względem głównego wątku) opcjonalne misje, robione chyba z myślą o NG+. Gindowanie do nich mija się z celem, żeby sobie nie psuć zabawy w main game, więc trzeba się trochę namęczyć, mając postacie które konają po dwóch hitach.  

 

Wkurzają mnie requesty multiplayerowe. Multi w FFT0 polega na "inwazji" na modłę DkS. Można wybrać wsparcie po sieci albo lokalnie via "academy backup", gdzie gra losowo generuje nam pomocników. Nie lubię, nie robię, bo wolę rotację bohaterów niż grać jednym, jednak trochę mnie mierzi, że tak wcześnie w grze już tyle rzeczy omijam (CE, sporo SO, teraz multi).

 

Co do postaci, to spodziewałem się, że większość z nich będzie raczej sztampowa i bezpłciowa. Oferując taką dużą ilość bohaterów nie da rady zapewnić wszystkim odpowiedniego tła. Uważam, że autorzy całkiem nieźle wybrnęli z tego problemu, skupiając się bardziej na całej grupie "Class 0" i paru kluczowych bohaterach. Dużo ciekawiej niż nastoletnie bishoneny i waifu zapowiadają się z resztą drugoplanowe postacie pociągające za sznurki. Liczę na ostry backstabbing, intrygi i dramę z l'cie No i brakuje mi Lightning (jk)   

Ten post był edytowany przez Tawotnica dnia: 18 lipca 2014 - 19:53

[Kazuo]

Trochę lipa, że postacie, z których się nie korzysta levelują tak zarąbiście wolno. Moje standardowe trio dobija już do 30 lv. a reszta ma ledwo po 15 poziomie... niby przez większość czasu to nic, ale teraz doszedłem do momentu kiedy klasa rozbiła się na dwa mniejsze teamy i mam przej*ebane, bo ten słabszy ma problem z zabiciem zywkłych stworków (te mają ponad 20 lv.). Nie ma to jak ginąć po jednym szlagu, a gdzie tu jeszcze walka z bossem

[Tawotnica]

o, dobrze wiedzieć. Będę się starał levelować całą ekipę, żeby przynajmniej miała sugerowany sugerowany level poprzedniej misji. W sumie to zawsze można sobie przerwę zrobić jak się nie chce grindować i trzymać konsolkę w sleep mode ciekawe czy ten feature w takiej postaci też będzie na stacjonarkach  

[Schrodinger]

w sleep mode sami nabijaja lvl!? borze jakie to jest dobre

[Kazuo]

Bardzo wolno i tylko jednej postaci, ale zawsze Ja zostawiam tak konsolkę jak się kładę spać/wychodzę do pracy, wracam - i wpada exp

[Tawotnica]

Też jestem teraz w tym momencie, gdzie się ekipa podzieliła i omg jaką ostatni chapter miał trollowatą końcówkę.

Co do miejscówek, to korytarzyki nie robią wprawdzie wrażenia, ale misje którymi się kończy rozdział zawsze są fajnie urozmaicone - tu jakiś mutant niezniszczalny, goniący cię przez cały level, tam strzelanie z armaty do smoków, gdzie indziej ratowanie kogoś na czas, a to wszystko doprawione trudnymi S.O. przy kozackim systemie walki.

 

Jeżeli już się czegoś czepić to proporcji overworld/misje. Ja tak na oko 2x więcej czasu spędzam na nudnych fetch-questach albo frustrujących C.E. na mapce świata, która oprócz łapania Chocobosów i dwóch jaskiń na krzyż ma niewiele do zaoferowania. 

No i zupełnie nie łapię tych niby-strategicznych misji, gdzie zajmuje się bazy i atakuje miasta. Te fabularne w ogóle robią się same  . Jedyne w których z marszu S-rank dostałem. 

 

Za to prze-pompatyczny soundtrack mnie urządza:



motyw główny od 3:16 - jaki kosmos - bardziej rozdmuchany niż ego Kanyego Westa  Praktycznie cały OST taki jest. Za rzadko zdarza się spokojniejszy wałek, jak ten o: 

 

 

który bardzo pozytywnie mi się z SMT:DDS kojarzy. Mógłby lecieć w Sahasrara i bym się nie skapnął, że z innej gry.

 

 

[Kazuo]

Doszedłem do 7 chapteru, jest chyba 8, więc niedługo giereczka pęknie. Troll z podzieleniem ekipy, to był jeszcze luz, ale jak mi zabrali moją najsilniejszą postać, którą pakowałem od początku (uwarunkowane fabularnie), to od tego momentu gra pod względem poziomu trudności spokojnie dorównuje Dark Souls - bossowie, a nawet zwykli przeciwnicy, zabijający jednym ciosem to dla mnie chleb powszedni. No k*rwy po prostu

 

Operacje taktyczne na otwartym terenie akurat rozumiem, ale odkryłem ich irytującą wadę - trzeba je rozgrywać dokładnie tak jak to sobie wymyślili twórcy... więc takie taktyczne to wcale one nie są. Wystarczy jedynie słuchać tego co podpowiada nam Moogle, ot cała filozofia. Próbowałem parę razy rozegrać taką akcję po swojemu (np. zachodząc bazę przeciwnika z innej strony), ale podobnej opcji zwyczajnie nam nie udostępniono (nasze wojska albo kierują się tylko w jednym kierunku, albo stoją jak kołki). Szkoda.

 

Bonusowych misji nie chce mi się robić. Raz, że trzeba zapierdzielać często niezły hektar, a dwa, że wartość nagród pozostawia nieco do życzenia. Lepiej się ograniczyć do rozmów z NPC'ami w akademii - za to też wpadają itemy, a roboty przy tym znacznie mniej. W ogóle mogliby się bardziej postarać z atrakcjami, bo akademia jest dosyć duża, ale roboty w niej niewiele. Nawet arena po pewnym czasie nudzi.

 

Zdecydowanie najlepsze są misje z głównego wątku fabularnego. Wyraźnie czuć, że w tym świecie toczy się ostra wojna - batalie mają epicką skalę i to nie tylko na mega efektownych filmikach, ale też podczas samej gry. Summony robią naprawdę mocarny rozp*erdol na polu bitwy jeszcze chyba w żadnym Fajnalu aż tak dobrze ich nie wykorzystano. Dobrych twistów też nie brakuje, śmierć jest wszędzie (giną ważniejsze postacie) i fajnie zrobiono też to, że tym razem drużyna nie jest wcale taka zgrana jak w innych częściach serii - dochodzi do częstych sporów, a sami bohaterzy traktowani są nie jak bohaterowie, ale jak maszynki do zabijania (gdyby jeszcze nie mieli ryjów pryszczatych nastolatków byłoby to bardziej wiarygodne ). Szczerze, to mocno zaczynam się zastanawiać czy w ogóle będzie tu happy end, bo jak na razie niezbyt się na to zanosi. I dobrze.

 

Soundtrack jest super. Utworki idealnie oddają ponury charakter gry - dominują poważne i smutne brzdękania, chociaż efektownych i agresywnych kawałków też nie brakuje (jajcarskie przygrywki też są, np. kawałek podczas jeżdżenia na chokobosie). Nic tylko karwa słuchać!

 

 

 

 

idę grać dalej

[Kradziej]

Kazuo, karwasze, lubię, jak w coś gierasz, bo o tym dużo piszesz z zajawką i jest spoko.

[Kazuo]

Dzięki, ja tak mam z postami Tawota, które również strasznie ociekają podjarą   Chętnie bym pisał więcej, tylko brakuje fajnych gierek do pogrania, większość niestety zbywam lekkim pierdnięciem.

[Tawotnica]

http://kotaku.com/fi...asco-1608340061

 

z tym patchem fanowskim to okazuje się większa drama niż "złe Squeenix skapnęło się miesiąc po zapowiedzi wersji HD". Ponoć wrzucenie łątki w sieć przed E3 to samowolka gościa, który prowadził stronę projektu.  

[Kazuo]

http://www.ppe.pl/ne...asy_type_0.html

 

 

Kto ma zamiar zagrać kiedyś na PS4/Xone, ten niech się lepiej MODLI, żeby było dual-audio. To po prostu nie ma szans, żeby amerykański dubbing pasował do takiej gry, a jak już widzę takiego Matthew Mercera (Leon z RE6) w roli Treya, to momentalnie załącza mi się facepalm. Japoński dub jest po prostu mistrzowski i niezastąpiony w tym przypadku.

Ten post był edytowany przez Kazuo dnia: 22 lipca 2014 - 02:45

[Tawotnica]

Kazuo, to gra Square-Enix, więc oczywiście będzie dual-audio.

Jako DLC.

Za 20zł

[Kazuo]

Haha, nie ma lipy.

 

Ale tylko wtedy będzie dało się w nią grać bez wyciszania telewizora.

[szczudel]

Kazuo, to gra Square-Enix, więc oczywiście będzie dual-audio.

Jako DLC.

Za 20zł

Chciałes napisac jako czasowy darmowy Exlclusive dla posiadaczy P+, a potem dla plebsu który nie zdązyli zaznaczyc za 16pln?