24562 odpowiedzi na ten temat

[michalmarek77]

Wróciłem do "Aliens vs Rio Bravo".......

Nigdy nie przypuszczałem , że połączenie formuły westernu z ciężkim S-F może aż tak się udać...i ta muzyka...

Im dalej tym lepiej. Bardzo dobra, by nie napisać REWELACYJNA gra....

W którą, nikt na tym forum, niestety nie grał....

Spoiler

No ,i która, nie wiedzieć czemu, zatytułowana jest "Lost Planet 3", WTF...

[Aleks]

Mirror's Edge

Spoiler

[Kazuo]

Final Fantasy: Type-0 (Agito)

 

 

 

 

Ofkors full legal import z Japonii, gram z krzaczkami, taki dobry jestem. No więc... powiem krótko... O. Ja. P*erdolę. O ile przez ostatnie pół roku nic nie potrafiło mnie mocniej przyciągnąć przed ekran i w zasadzie musiałem się zmuszać do kończenia giereczek, tak w tym przypadku ręce nie mogą mi się oderwać od przycisków PSP. Poczułem się wręcz jak za starych dobrych czasów, kiedy jRPG naprawdę coś znaczyło, a SE nie zalewało rynku rzygowinami. W sumie to jest najlepszy Fajnal od czasu... dwunastki? Może niekoniecznie od tak dawna, bo po drodze było jeszcze przecież fenomenalne Crisis Core, no ale na pewno wszystkie "trzynastki" Agito wciąga nosem, wypuszczając odbytem.

 

Intro niszczy, jeszcze nie widziałem tyle juchy w żadnym Finalu. Umierającego w męczarniach chokobosa też. Jest poważnie i brutalnie od samego początku. Na pierwszym planie rozgrywa się wielka wojna między czterema mocarstwami, a w samym sercu konfliktu, w tym smutnym g*wnie wypełnionym śmiercią i beznadzieją znajdujemy się my - ekipa młodych kadetów opowiadająca się po jednej z walczących stron. W tle natomiast rozgrywają się mniejsze lub większe dramaty naszej ekipy, która liczy, bagatela, 14 członków. Co prawda do końca mi jeszcze trochę zostało, ale jest szansa, że tym razem obędzie się bez oklepanego do bólu ratowania (wszech)świata oraz jeszcze bardziej mdłych wątków romantycznych. Żeby jednak nie było zbyt ponuro, to od czasu do czasu (głównie w questach) trafiają się scenki bardziej jajcarskie i rozluźniające, a po akademii (nasza baza wypadowa) latają tak samo słodziutkie, jak i wk*rwiajace Moogle. Mimo wszystko fabuła w Type-0 stara się przez zdecydowaną większość czasu trzymać się poważnych torów. Sam świat przedstawiony w grze przypomina odpowiednik Esthar i Galbadii z FFVIII - jest zdecydowanie bardziej realistyczny i zaawansowany technologicznie niż np. Spira z FFX (co i tak nie zmienia faktu, że po części napędzany jest magią, bez której ofkors obyć się nie dało). Prawie całą grę spędzimy penetrując oblężone miasta oraz bazy nieprzyjaciela, nie napawając się za bardzo widoczkiem mistycznych krain znanych z innych odsłon serii.

 

 

Rozgrywka została podzielona na szereg mniejszych misji, co jak wiadomo idealnie sprawdza się na konsoli przenośnej. Za każdym razem startujemy w akademii (wspomniana baza wypadowa), która otwiera przed nami kilka możliwości. Możemy od razu wskoczyć do nowego zadania popychającego fabułę do przodu, albo wykorzystać dostępny czas na inne czynności. No właśnie, dostępny czas. Wzorem Persony między ważniejszymi wydarzeniami mamy określoną ilość godzin/dni - co z nimi zrobimy, to już zależy od nas. Można pobawić się w questy, sprawdzić co tam u naszych znajomych, zaopatrzyć się w lepszy sprzęt w sklepikach, pojeździć na czokobosie czy chociażby odwiedzić tutejszą arenę, co by podgrindować postacie (fajna opcja z wprowadzeniem konsolki w stan uśpienia, podczas którego nasza postać sama się pakuje), trzeba jednak mieć na uwadze, że każda czynność zabiera pewną ilość godzin, a po upływie całego czasu zostajemy momentalnie wezwani do kolejnej misji. A jak wyglądają te całe misje? Trzeba przyznać, że twórcy postarali się, żeby nie wiało nudą. Przede wszystkim na początku musimy dobrać sobie trio głównych zawodników - do dyspozycji mamy czternastu bohaterów, a każde z nich ma swoją własną broń (miecz, bicz, kusza, pistolety, kosa itp, itd), unikatowy styl walki oraz skille specjalne. Każdym walczy się wyraźnie inaczej i każde uzupełnia team na swój sposób - ktoś naprawdę ostro zaszalał. Żeby było fajniej, to postaciami można swobodnie się zamieniać, a kiedy padnie jedna z nich, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby wymienić ją na inną. Po wybraniu drużyny ruszamy na pole walki, gdzie toczymy boje w czasie rzeczywistym (naraz możemy sterować tylko jednym ludkiem, za resztę odpowiada wtedy albo konsola, albo nasz kompan od multiplayera). Dzieje się sporo, jest bardzo dynamicznie i... dosyć ciężko. Trzeba naprawdę uważać, żeby nie przeszarżować, bo życie każdego członka zespołu jest na wagę złota (zginąć można łatwo i szybko, a kiedy padnie cała czternastka pojawia nam się przed twarzą wesoły napis "game over"   ).

 

 

Same starcia są mocno rozbudowane i oferują masę bajerów. Poza zwykłym siekaniem staramy się jednocześnie zapełniać specjalny pasek odpowiadający za ataki specjalne, możemy również razić przeciwników atakami magicznymi (do wyboru do koloru, ekwipujemy je niczym materie w FFVII), a także korzystać z Summonów oraz łączyć ciosy całej trójki postaci w potężne Tinity Attacks. Są także wymagające skilla "critical hity", potrafiące zabić na miejscu. To wszystko to jednak dopiero czubek góry lodowej, gdyż gra oferuje znacznie więcej, ale szkoda mi czasu, żeby nad wszystkim się rozwodzić. Jest MOC, pod względem systemu walki, to zapewne jeden z najbardziej rozbudowanych action-erpegów w jakie grałem. A przecież poza tradycyjnym praniem pysków i walkami z pakernymi bossami od czasu do czasu trafia się też swoista mini-gierka polegającą na przejmowaniu wrogich fortyfikacji - zostajemy wysłani na rozległy, otwarty teren i prowadzimy nasz batalion prosto na siły nieprzyjaciela. Fani taktycznego planowania powinni być zadowoleni, bo bajer jest przedni. Gameplay generalnie miażdży, na nudę w każdym razie NIE MOŻNA tu narzekać.

 

 

 

Dalej już nie chce mi się pisać Także krótko - grafika jest już mocno niedzisiejsza, żeby nie powiedzieć brzydka, no ale to w końcu leciwe PSP, więc nie można wymagać zbyt wiele. Sytuację natomiast trochę ratują fenomenalne filmiki (zarówno rendery, jak i te na silniku gry - reżyseria robi wrażenie). Muzyka oraz voice-acting z kolei to bardzo wysoka półka (animezjeby szybko wychwycą aktorów użyczających głosy chociażby do Durarary, Kuroko, Tytanów czy Naruto). Jakieś większe wady? Niektóre misje są zbyt krótkie oraz monotometyczne, ale to ledwie mała ryska na tym pięknie oszlifowanym diamenciku. Zdecydowanie najlepszy Fajnal od bardzo dawna i aż szok, że dopiero teraz dupki z SE planują wypuścić go poza Japonią (o ile to w ogóle dojdzie do skutku). Kto nie zagra, ten dziewka Mastaha.

 

Wstępna ocena: 9/10

Ten post był edytowany przez Kazuo dnia: 16 lipca 2014 - 01:04

[Schrodinger]

jaram się bardzo

[Kazuo]

Dla tego szitu specjalnie kupie kiedyś PS4 i zrobię platynę

[Schrodinger]

u mnie 2 akt w diablo 3 i 18lvl - powoli cisne bo nie mam specjalnie kiedy grać mimo że chęci są
takie tam foto robione zimniokiem od deba

[Tawotnica]

Też gram w Type-0. Warto wspomnieć, że podczas misji można zaakceptować specjalne wyzwania "S.O.", polegające np. na zatłuczeniu określonej liczby przeciwników magią w minutę. Fajne urozmaicenie jak się powtarza zadania różnymi postaciami. Postaci jest w sumie 14 (pierwsza dwunastka nazwana bardzo kreatywnie wzorem kart to gier - As, 2, 3 4 ... Walet, Dama, Król  ), od samego początku, więc ilość mikro-zarządzania każdego fana statsów i eq powinna zachwycić.

 

[Kazuo]

Też gram w Type-0. Warto wspomnieć, że podczas misji można zaakceptować specjalne wyzwania "S.O.", polegające np. na zatłuczeniu określonej liczby przeciwników magią w minutę. Fajne urozmaicenie jak się powtarza zadania różnymi postaciami. Postaci jest w sumie 14 (pierwsza dwunastka nazwana bardzo kreatywnie wzorem kart to gier - As, 2, 3 4 ... Walet, Dama, Król  ), od samego początku, więc ilość mikro-zarządzania każdego fana statsów i eq powinna zachwycić.

 

O S.O już mi się nie chciało wspominać, ale ten patent jest prze-zarąbisty. Duże ryzyko (niewykonanie S.O. często oznacza natychmiastowy zgon postaci), ale też duże nagrody (specjalne itemy itp.). Adrenalina ostro buzuje w żyłach podczas wykonywania niektórych z tych zadań.

[vagrant3]

dust: an elysian tail

 

niestety mocno średnia gierka. ładnie wygląda i w sumie przyjemnie się gra, ale wkrętka w świat przynajmniej w moim przypadku jest zerowa. do tego dialogi są tak głupie, a postacie mają tak irytujące głosy, że najchętniej bym wszystko przeskipował, co pewnie niedługo będę już robił.

[Schrodinger]

początek 3 aktu, 25 lvl, ależ ta gra jest zajebista

[Daddy]

początek 3 aktu, 25 lvl, ależ ta gra jest zajebista

 

Też tak myślałem. Jak przeszedłem całość i zacząłem grać drugi raz, to już mi tak nie stał

[fingus]

Trzeba było znaleźć sobie kogoś do coopa.

[Schrodinger]

czy ja wiem, za drugim razem jak ustalę znacznie wyższy poziom to może być jakieś wyzwanie, albo z randomami z neta (mozna?)

[Daddy]

Można. Grałem z innymi (randomami i ShinRyu z forum). Nie wiem dlaczego ale po przejściu na Nightmare zacząłem grać na Hell i odechciało mi się zupełnie kolejny raz to przechodzić.

[fingus]

Gram w Lego Władca Pierścieni. Lego-giereczki od traveller's tales to najlepsza seria generacji (tej czy owej) i zawsze są na dużym propsie. Przy okazji przypominam sobie film. Może i przyjdzie pora odświeżyć książkę.

[Spuczan]

Sly Cooper: Thieves in Time - potrzebowałem teraz czegoś łatwego i przyjemnego. A Sly idealnie się spisuję. Nie wiem jak ta część ma się do poprzednich odsłon bo w żadną nie grałem ale podoba mi się to co widziałem do tej pory. Łatwa, prosta i przyjemna. 

 

Może jeszcze uda mi się pyknąć platynkę przed ponownym wyjazdem 

[Inuki]

Ja postanowiłem odpocząć od zdobywania trofików (ostatnio strasznie mnie męczy robienie czegoś czego nie chcę dla tych pucharków) i postanowiłem odpalić starego poczciwego Gacława, a na ruszt poszło Super Mario Sunshine od samiutkiego początku, stary sejw wywalony i jadę z tym koksem od nowa. Wprawdzie chciałem grać na Wii ale wyczerpały mi się baterie w Wiilocie, nowych w domu nie było, a do sklepu lecieć mi się nie chciało No a gierka ciągle cud, miód, malina.

Ten post był edytowany przez Inuki dnia: 19 lipca 2014 - 17:59

[Druciak]

Legend of Grimrock

Kiedyś kupiłem na przecenie bo mocno polecano, pograłem coś tam kiedyś i odstawiłem. Teraz powróciłem z racji suszy growej i jak mnie wessało to ku*wa ledwo się odciągnąłem. Masakrycznie dobra gierka. 4 postacie, ekwipunek, rozwój jak w RPG, super walka, zagadki, dungeony, sekrety. No po prostu miazga. To pierwsza gra tego typu, w którą gram, a bawię się niesamowicie.

Oczywiście tylko na PC.

[Wezyr]

Mass Effect 1, bo dalej jest lepsza od dowolnego tytułu nowej generacji.

[plp78]

Po kilkutygodniowej przerwie od grania postanowiłem pograć w coś lekkiego, łatwego i przyjemnego - żeby rączki do pada z powrotem się przyzwyczaiły... Wybór padł na Trine i... był to strzał w dziesiątkę! Niezwykle przyjemna, prosta i kompletnie niestresująca pozycja (a także, oczywiście, prześliczna). Zauroczony natychmiast zamówiłem część drugą! Potem powróciłem do Hard Reset, któremu zmieniłem poziom trudności na... hard. Walka z wielką mechaniczną "mrówką" (a właściwie z jej przydupasami) łażącą po budynkach to było coś! Trening z Trine okazał się niewystarczający i tak mnie ręce bolały, że już zaczynałem się poważnie zastanawiać, czy jakiejś trwałej kontuzji się nie nabawię. W końcu jednak udało się! Przed wyjściem na pole bitwy miałem trzy komplety nano, a nie dozbroiłem się - przypuszczam, że walka ze smartgunem w dłoni byłaby o wiele prostsza... Jednak satysfakcja z tak odniesionego zwycięstwa jest wspaniała! Żeby odpocząć od ubercoru, kilka dni temu wskoczyłem w świat każuali, zaczynając Uncharted 2 - na razie tylko jedno posiedzenie, a oto krótkie spostrzeżenia: nie bardzo rozumiem zachwyty, jakie swego czasu piano na temat oprawy wizualnej - jak dla mnie gra wygląda bardzo podobnie (żeby nie powiedzieć - identycznie!) do części pierwszej! I to nie dotyczy tylko grafiki - wszystko jest takie same - od theme songu począwszy, przez setting, menusy, czy arsenał,a na crosshairze skończywszy!!! Właściwie to wszystko jest identyczne!!! No może nie wszytko - na rozpoczynającym grę poziomie górskim kamera jest totalnie zjebana - tego sobie z jedynki nie przypominam... Na szczęście przyjemność z grania równie wysoka, jak w jedynce!... Tym samym wyrażam przekonanie, że okres growego postu się dla mnie skończył i będę teraz znacznie więcej czasu spędzał z płodami naszej ukochanej branży... (muszę w końcu skończyć B2!)! 

[Sotaku]

Nie mogę się dopchać do ps3, więc ogrywam na vicie pixel junk shooter, lone survivor i Muramasę

[Kazuo]

Uncharted 2 - na razie tylko jedno posiedzenie, a oto krótkie spostrzeżenia: nie bardzo rozumiem zachwyty, jakie swego czasu piano na temat oprawy wizualnej - jak dla mnie gra wygląda bardzo podobnie (żeby nie powiedzieć - identycznie!) do części pierwszej! I to nie dotyczy tylko grafiki - wszystko jest takie same - od theme songu począwszy, przez setting, menusy, czy arsenał,a na crosshairze skończywszy!!! Właściwie to wszystko jest identyczne!!!

 

[burnstein]

Pewnie znów gra w pierwsze anczarted tylko mama mu dla żartu na pudełku dopisała 2.

[Cola]

Ratchet & Clank: Into the Nexus.

[Pawlik]

Beta Destiny oraz zacząłem Zelde TP

[Texz]

Beta Destiny - Kojima za znacznie mniej kazał sobie płacić  

[szczudel]

Beta Destiny - Kojima za znacznie mniej kazał sobie płacić

Beta ma to do siebie, że jest co najwyzej czasowa. Nie ma Trofeów, jest zasadniczo niedotestowana.

Kojima owszem wydał krótki kawałek kodu - ktory jest baza do PP. Ale jest kompletny.

 

G0s to demo. Destiny to beta

[Schrodinger]

co nie zmienia faktu że kasowanie hajsu za GZ to kpina

[szczudel]

Wyjdzie w Plusie prze premiera PP albo będzie w jakims bundlu. Tak czy siak - nikt kto ma troche oleju w glowie nie powinien tego kupowac.

[Danteusz]

Konami mu kazało, sam dał do zrozumienia że wcale tego nie chciał