10460 odpowiedzi na ten temat

[Spuczan]

Dedi ostatni sprawiedliwy mod! Reszta ma za małe siusiaki aby cokolwiek napisać!

[Schrodinger]

dodałem tam jakieś akapity no bo kurwa 

[burnstein]

No właśnie z jednej strony jak czytałem to myślałem sobie, że by się przydało wjebać jakieś randomowo co 10 linijek, a z drugiej może jednak nie, bo jest taki fajny rantowy potok słów na jednym wdechu.

[xell]

Parafrazując Pana Rona Pearlmana:
 
Butt. Butt never heals.

Ach te medyczne przeboje Dediego, proponowałbym jednak, żebyś opisywał swoje doświadczenia w którymś z życiowych tematów.
 
A ja przeszedłem w końcu Yakuzę Kiwami po 8 miesiącach:

+gra krótsza od Yakuzy 0

+żadnych durnych menedżment simów

+żadnych misji w głównym wątku zmuszających do zagrania chociaż raz w każdą z rakowych minigierek

+grind ograniczony do minumum w stosunku do Yakuzy 0

-historia gorzej opowiedziana niż w Y0

-system walki jest crapowaty, a dodatkowo większość umiejętności się odblokowuje dopiero w ostatnich 3 rozdziałach jak gra zaczyna prawidłowo nagradzać za pokonanie bossów albo Majimy

[Cudak]

Dziękuję panie Dawidzie za akapity, chciałem je sam dodać, ale jakoś nie mogłem się zebrać. :*

 

Kontynuując temat, na BESTII gram jak szalony, pęka tytuł za tytułem, ostatnio padło w końcu na RE7.

 

Nie jestem jakimś fanem serii (nie dlatego, że mam do niej jakieś negatywne uczucia, po prostu za wiele w nią nie pykałem), grałem w sumie tylko w RE5, które ukończyłem, RE4 coś tam trochę i RE1 Remastered, ale też nie przeszedłem. Jednak siódemka za mną chodziła od dawna, bo wiadomo, że mocno odbiega od reszty. Bardzo sympatyczna gierka, jarałem się eksploracją farmy i zbieraniem każdej rzeczy, świetny klimat miejscówki, cała rodzina to świetny motyw, polubiłem tych popaprańców. Oczywiście gardzę goniącym albo kręcącymi się nieśmiertelnymi przeciwnikami, którzy nie pozwalają mi w spokoju i miłości chrystusa przejrzeć dokładnie meblościanki w poszukiwaniu przydatnych przedmiotów.

 

Po co ktoś to wymyślił, bo co, żebyś czuł napięcie i niebezpieczeństwo? Jedyne co czujesz to irytacja, że znowu musisz przebiec się trzy pomieszczenia dalej, kucnąć za krzesłem, poczekać i możesz wrócić do eksploracji. No nie wiem, nie chwyta mnie ten pomysł, głównie dlatego, że działa przez pierwsze 3 minuty, później masz dość. Myślę, że dramaturgii i napięcia można dodać w lepszy sposób. Jasne, te sekcje nie są w sumie długie i później i tak możesz sobie przeszukać wszystko na spokojnie, ale nie robi to na mnie wrażenia. Już wolałem jak po domu łaziły te czarne gluty, przynajmniej można im odstrzelić łeb i szukać dalej. Najlepszy segment to oczywiście GARAŻ i później imprezka urodzinowa. A mama Baker to jest ten przykład przeciwnika, kiedy twórcy chcieli zrobić coś super creepy i oboże ale straszna walka, ale jak ja jestem przy grach strachliwą ciotą co siedzi pół godziny w szafce w Obcy: Izolacja, to tutaj wybuchłem śmiechem. 

 

Spoiler

Przepraszam, ale no ryknąłem jak stara baba pajonk która miała mnie przerazić latała po sufucie z odsłoniętym dupskiem zainfekowanym jakimś spleśniałym gniazdem robali i miałem w to właśnie strzelać.

 

Oczywiście gra się w wiadomym momencie mocno rozsypuje, ale na szczęście jest to najkrótszy fragment. Solidny tytuł i bardzo czekam na ósemkę, która mnie na tyle zainteresowała, żeby w końcu wziąć się za RE7.

Ten post był edytowany przez Cudak dnia: 27 kwietnia 2021 - 14:11

[Cudak]

cudak ma potencjał na pasty, to już widziałem lata temu na jego ocenach na filmwebie.

 

CZEKAM NA JEGO RECENZJĘ CHODZENIE W BAGNIE SIMULATOR AKA RED DEAD REDEMPTION 2

 

Chyba w temacie RDR2 walnąłem jakiegoś posta, ale nie był memiczny jak ten. Mi akurat RDR2 siadło mocno, jasne, było wolne i potrafiło irytować tysiącami animacji, ale dla mnie to jedna z najbardziej angażujących fabularnie gier w jakie grałem, tytuł z fantastycznym aktorstwem, dialogami, świetnymi bohaterami - same te rzeczy pchały mnie do przodu, więc całość pękła i nie żałowałem ani godziny. 

[burnstein]

Nyjacz typowy gówniak z adhd.

[Nyjacz]

Po co ktoś to wymyślił, bo co, żebyś czuł napięcie i niebezpieczeństwo? Jedyne co czujesz to irytacja, że znowu musisz przebiec się trzy pomieszczenia dalej, kucnąć za krzesłem, poczekać i możesz wrócić do eksploracji. No nie wiem, nie chwyta mnie ten pomysł, głównie dlatego, że działa przez pierwsze 3 minuty, później masz dość. Myślę, że dramaturgii i napięcia można dodać w lepszy sposób. Jasne, te sekcje nie są w sumie długie i później i tak możesz sobie przeszukać wszystko na spokojnie, ale nie robi to na mnie wrażenia. Już wolałem jak po domu łaziły te czarne gluty, przynajmniej można im odstrzelić łeb i szukać dalej.

Niesamowite jak bardzo ludzie są podzieleni w tej kwestii. Kurde, ja jakoś niewiele się w grach w sumie boję, ale czuję się nerwowo i niekomfortowo, kiedy muszę się spieszyć z eksplorem, bo ktoś gdzieś łazi i mnie szuka. Nie nazwałbym tego irytacją.

[Cudak]

Wiesz co, ja w grach jestem kompulsywnym szperaczem. Kiedy widzę szparę, muszę tam zajrzeć, muszę w niej pogrzebać, wiesz o co chodzi. Nie lubię, jak ktoś mnie w grach pogania albo wypycha z lokacji jeśli zamieszany w sytuację jest eksplor. Jedyna gra gdzie po prostu czułem, że zrobiono to perfekcyjnie i zamiast zdenerwowania czułem strach to oczywiście Obcy Izolacja, perfekcyjny horror, którego jeszcze nikt nie dogonił w tej kwestii. Uważam, że można to rozegrać lepiej, jasne, niech Jack Baker nas chwilę pogoni, ale nie musi się potem kręcić koniecznie, jest otoczenie, są dźwięki, już tymi samymi elementami można podkręcić sytuacje nie opierając całego elementu zaszczucia na głupim i takim sobie AI, przed którym chowasz się za krzesłem. 

[Cudak]

DOOM Eternal - bardzo dobra giera, jednak przez cały czasu czułem, że ten rozwinięty wątek fabularny i sekcje platformowe jakoś mi tam nie pasują. Za to jatka oczywiście przednia, fantastyczny soundtrack. Choć muszę przyznać, że pod koniec gry byłem już troszkę zmęczony i nie bawiłem się wybitnie 100% czasu jak przy Doomie 2016.

 

Hellblade: Senua's Sacrifice - kurde, jaram się, że w to zagrałem. Niesamowicie porył mi bańkę motyw choroby psychicznej, głęboko w to weszli i zrobiło to na mnie wielkie wrażenie, a pierwsza godzina/dwie były naprawdę niekomfortowe póki nie przyzwyczaiłem się do szeptów do ucha. Niesamowita robota. Mega zaskoczyła mnie też walka, że jest tak dobrze zrobiona, są kombosy, bardzo soczyście się walczy. Ogromny minus to oczywiście otaczanie przeciwników i kiedy jest ich sporo to może się zrobić chaos, sygnalizacja ataków od tyłu też jest taka sobie. Tak samo męczyła Senua i żółwie tempo przy unikach czy odchodzeniu od tyłu, no ale po za tym petarda. Mocno czekam na dwójkę, którą oczywiście ogram day 1 na BESTII.

[Cudak]

Narita Boy - dobry indyk. Mocno stoi naprawdę piękną ejtisową estetyką i świetną muzyką, niektóre postaci i lokacje robią naprawdę dobre wrażenie. Niestety to jedyna rzecz, która na 100% trzyma się kupy. Walka jest ok, przez całą grę do samego końca odblokowujemy powerupy i różne nowe ataki, więc jakiś tam wybór jest, no ale mimo wszystko wydawała mi się płaska i koniec końców nie aż tak efektowna, aż do momentu gdzie przestała mnie bawić i satysfakcjonować jak na samym początku. 

 

Fabuła jakaś tam jest, ale gra jest zasypana dosyć sporą ilością dziwnego i zmyślonego technobełkotu, przez który momentami miałem problem przebrnąć, więc większe ściany tekstu skipowałem, skupiając się głównie na dialogach, które opowiadały historię pewnej postaci. 

 

Największy problem gry to połączenie sterowania i przejrzystości akcji. Sterowanie, szczególnie przy skoku, jest no takie sobie, postać wolno opada i skakanie na małe platformy może irytować, tak samo zamieszanie robi projekt lokacji, czasami ciężko znaleźć miejsce którego trzeba się chwycić bądź platform na które skoczyć. Niby wszystko wygląda fajnie, ale potrafi zlać się ze sobą w jedną papkę. Po kilku godzinach wyłączyłem CRT mode, który sporo z widoczności zabiera, choć muszę przyznać, że dodawał odrobinę do klimatu. Najgorzej kiedy wszystkie te problemy się łączą w momencie, gdy jesteśmy w walce, są miejsca, gdzie to było mega upierdliwe, jakieś kolumny zasłaniająca akcje, czy na przykłada ostatnia większa bitka w grze przed finałowym bossem. 

 

Gra jest momentami wymagająca, bossów jest chyba około 10 i każdy jest inny, niektórzy w chuj efektowni, ale są do pyknięcia na luzie nawet dla mnie przy chwili skupienia i wyuczenia się pewnych schematów. Różnorodność przeciwników też zadowala, całą grę są dostarczani nowi i ten element się nie nudzi, umiejętnie nimi rotowano, jest kilku sub bossów, a mobki mają na tyle różne ataki, że to właśnie niektóre segmenty z nimi potrafiły najbardziej zamęczyć jak trafiła się jakaś chamska kombinacja. Pod koniec gry trzeba wykorzystywać cały swój arsenał i być uważnym bo łatwo można zginąć. 

 

Ogólnie mogę polecić jak ktoś nie ma w co grać, a lubi ładne kolorki i fajną muzyczkę.

[kostek]

Ja tę gierkę pewnie odpalę właśnie tylko po to, aby obadać szatę graficzną i muzyczkę, bo na gameplay sporo osób narzekało. Ile godzinek Ci zajęło przejście?

[Cudak]

Wydaje mi się, że 7 maks.

[Mateo]

TLOU Remaster - świetnie poprowadzony scenariusz, gameplay na wysokim poziomie, sceneria dająca klimat. Nie wiem do czego tu się przyczepić? Wspaniała gra

[Tawotnica]

Donut County | Game Pass

Dawno żadna gra nie wywołała u mnie banana na twarzy. Lekka, krótka gra (2/3h) z super muzyczką i śmieszną mechaniką sterowania dziurą w ziemi, do której wpadają coraz większe przedmioty . Polecam.
 

 

+1

 

wczoraj machnąłem i też bardzo mi się podobała.

 

Początkowo myślałem, że to będzie jakiś krótki "joke-game", bo niby co można wielkiego wymyśleć z mechaniką zasysania rzeczy do dziury?

Jednak zarówno pomysły na kolejne levele jak i skonstruowana dookoła tego historia mnie pozytywnie zaskoczyły.

 

Urocza gierka. 

[Cudak]

Halo 1, 2 i 3. No powiem tak, ależ to są cudowne giereczki. Zawsze gdzieś tam z tyły głowy była ta seria, ale kojarzyła mi się głównie z multiplayerem, śmiesznymi krasnalami strzelającymi kolorowymi glutami. Zagrałem i dostałem epicką historię, znakomitych bohaterów, bogaty i ciekawy świat i masę emocji. No nie spodziewałem się. 

 

 

Teraz mam hajpik, ale chyba sobie zrobię trochę przerwy przed ODST i resztą. Piękna sprawa dostać za CZTERY ZŁOTE taką serię do nadrobienia.

[Rudolf]

Przede wszystkim Reach sprawdź!

[Schrodinger]

ODST jest słabe bo aktualnie gram, ALE 

 

KURWA 

 

ALE 

 

TY BYDLAKU

 

ODPALAJ REACH Reach jest najlepszy imo, ale trylogia też mi wybitnie podeszła

[Cudak]

Gram w kolejności w jakiej wyszły gry, więc wleci po ODST. 

[Schrodinger]

No ja podobnie, ale pamiętaj, REACH to jest 10/10 więc za bardzo nie przeciągaj i odpalaj 

[Cudak]

Dobra, to odpalam zaraz ODST i cisnę, skoro Reach ma mi rozjebać łeb to nie będę czekał.

[Schrodinger]

Jak Reach Cie nie rozjebie po tym jak Ci trylogia podeszła to musisz zmienić hobby mnie rozjebał 10 lat temu bez ogarnięcia uniwersum, dzisiaj kończę ODST i zabieram się za REACH właśnie 

[Hellmans]

Wy:

 

[Schrodinger]

Dokładnie tak to wygląda 

[Cudak]

Reach to rozumiem jest prequel i jakieś pierwsze starcia z The Covenant?

[Schrodinger]

a jak w jedynkę grałeś? tam chyba w pierwszym filmiku wspominają Reach 

[Cudak]

No tak stąd właśnie kojarzę, ale to było dawno i od tego czasu wiele się wydarzyło więc wiesz.

[Pawlik]

Piękne jest to, że klapki zawsze kojarzyły serie Halo z krasnalami i różowymi blasterkami, a potem dostają epicką przygodę w najlepszym tego słowa znaczeniu i jest wtf jakie to dobre

[Nyjacz]

ODST ciężko nam było w ogóle ukończyć. Z 4 i 5 w ogóle nie było podjary. Ale 1, 2, 3 i Reach są super - z nastawieniem (jak dla mnie) na 3 i Reach. 

[Hellmans]

Piękne jest to, że klapki zawsze kojarzyły serie Halo z krasnalami i różowymi blasterkami, a potem dostają epicką przygodę w najlepszym tego słowa znaczeniu i jest wtf jakie to dobre

 

Co nie zmienia faktu, że krasnale i blasterki są, a strzelanie z jeżozwieża mocno wybija z immersji. Mnie się jednak jedynka najbardziej podobała, głównie przez twist z floodem który miał fajną podbudowę. Reszta meh.