533 odpowiedzi na ten temat

[Tawotnica]

Moc permadeath w Awakening została wykastrowana przez twórców decyzją o otwartej strukturze gry. Wiem, że wałkuję ten temat to obrzygania, ale wraca to jak bumerang przy praktycznie każdym elemencie gameplayu. Olbrzymia ilość możliwości rekrutacji i zrekompensowania sobie straconej postaci odbiera wagi karze, jaką permanentna śmierć miała być dla gracza. Opcja casual mode już całkowicie kruszy nadszargane fundamenty serii.

Daleki jestem, żeby kazać komuś grać z permadeath, każdy niech gra jak lubi, ale to najważniejsza część esencji FE i mocno polecam przynajmniej zacząć w tym trybie, chociażby przez to że to tradycja Fire Emblem

Wyobraźcie sobie, że w następnych Soulsach/Bloodborne dodadzą opcję wyłączenia tracenia dusz po śmierci i respawn w miejscu zgonu - co byście polecali? Casual czy normal? No właśnie.

Ten post był edytowany przez Tawotnica dnia: 17 kwietnia 2015 - 12:15

[mic]

Bądź twardy, jak ktoś zginie to zginie i bez resetowania tak jest ciekawie i bardziej się starasz !

[Kradziej]

Graj na permadeath - cąły czar tej serii. Może być na easy, ale z permadeathem.

Czy ja wiem, że taki czar? Grałem co prawda tylko w Awakening, ale z tego permadeath nie wynikało nic ciekawego poza tym, że każda śmierć postaci kończyła się resetem giery. Żadnych ciekawych zawijasów fabularnych ani nic - po prostu za karę tracimy kawałek gry.

 
 
Bo jeżeli nie jesteś typem, który musi zrobić perfect runa przy pierwszym przejściu, to permadeath każe dużo więcej myśleć nad swoimi ruchami i prowadzi do emocjonujących momentów typu - gracz uważnie, czy skończyć misję szybciej, ale ktoś zginie. Albo czy obronić postać którą lubię, czy tę mocniejszą. I generalnie wtedy sobie kalkulujesz, czy straty w danej misji są akceptowalne czy jednak resetujesz.
 
Jeśli resetowałeś po każdy zgonie, to jesteś po prostu innym typem gracza, który nie akceptuje kontynuowania gry mimo zrobionych błędów. DLa mnie to 50% funu tej serii. Czy X-Coma.
 
 
W skócie: dzięki permadeath postaci są jeszcze cenniejsze.

Kompletnie się z tym nie zgadzam. Po pierwsze: nie jestem typem gracza, którego jakoś szczególnie jarają perfect runy. Po drugie: moim zdaniem permadeath w XCOM i w Awakening to dwie kompletnie różne rzeczy.

Awakening dawało mi frajdę dwiema rzeczami: taktycznymi walkami i przyjaźniami oraz romansami między bohaterami. W obydwu tych przypadkach permadeath czyniło grę uboższą. W walkach - bo tracimy nie tyle kolejnego żołnierzyka, co postać inną od pozostałych i dającą nowe możliwości taktyczne. Czyli karą za błąd było zmniejszenie i pogorszenie gry. W przyjaźniach i romansach - bo Support nabijamy właśnie w starciach, i czym go więcej tym więcej przeuroczych dialogów. A jak postaci nie ma na polu bitwy, to nie nabije supporta. Znowu: tracimy na grze. Dla mnie to nie jest fajna kara za popełniony błąd, bo czyni grę zwyczajnie uboższą.

To coś zupełnie innego niż XCOM, gdzie nowych żołnierzy łatwo rekrutować. Weterani są znacznie potężniejsi i bardziej przydatni od świeżaków, ale ich strata boli znacznie bardziej. Ale utracenie żołnierza nie wiąże się z odcięciem sobie drogi do contentu ani fabularnego, ani systemowego, dzięki czemu starcia są bardzo emocjonujące, bo w każdej chwili możemy popełnić błąd, który utrudni nam rozgrywkę, ale nie pogorszy jej.

[Rudolf]

Grałem z permdeathem, bo nie jestem pizda, ale Kradziej ma rację.

[Spuczan]

Ja też grałem z permdeath ale nie uważam, że ktoś kto gra bez niego jest piz*ą albo traci cokolwiek. A dlaczego? O tym za chwilę.

 

Co kierowało twórcami przy wprowadzeniu tej opcji? Prawdopodobnie chodziło o to by więcej czasu spędzać nad każdym ruchem. Szanować jednostki bo strata członka drużyny na zaawansowanym poziomie to potężny cios. I to się sprawdza. Spędziłem z tą grą kilkadziesiąt godzin i planowałem każdy ruch do czasu. W pewnym momencie dzięki temu planowaniu stworzyłem grupę zabójców którzy potrafili wykończyć kilku lub kilkunastu przeciwników w jednej turze. Każdy kto zaatakował takiego jegomościa padał trupem od kontrataku. 

 

Jednakże dojście do tego momentu zajęło troszkę czasu. Przyznam szczerze, że nie żonglowałem postaciami i postawiłem na 6 ludzików których wyekspiłem dość dobrze. Nikt nie miał szans. Ale teraz nie o tym. Otóż grind postaci w tej grze jest przegięty albo jak kto woli zjebany  . Postać która bierze udział w walce nie otrzymuje exp. Zgarnia go tylko postać która zabija. I tu dochodzimy do sedna. Weź sobie permdeath, próbuj wylevelować postać, spieprz jeden ruch (np missclick) lub dowiedz się w niewłaściwym momencie, że w grze roi się od spawnowania przeciwników w każdej potyczce albo źle dobierzesz drużynę i okażę się, że ostatni boss posyła twoją postać do piachu i leżysz. Tracenie postaci przez przypadek to nie jest esencja gry tylko zwykłe niedopracowanie.

 

Dlatego osobie która pierwszy raz gra w FE polecam granie bez pd. Ci którzy chcą sobie coś udowodnić mogą grać z tą opcją dla reszty jest to zbędna przeszkadzajka która może czynić rozgrywkę uboższą.

[Daddy]

Dobra, nie jestem p***a, to się przyznam, że jestem p***a i gram bez perma (a kopia gry jest u mnie dzięki jegomościowi poniżej.

 

 

Awakening dawało mi frajdę dwiema rzeczami: taktycznymi walkami i przyjaźniami oraz romansami między bohaterami. W obydwu tych przypadkach permadeath czyniło grę uboższą. W walkach - bo tracimy nie tyle kolejnego żołnierzyka, co postać inną od pozostałych i dającą nowe możliwości taktyczne. Czyli karą za błąd było zmniejszenie i pogorszenie gry. W przyjaźniach i romansach - bo Support nabijamy właśnie w starciach, i czym go więcej tym więcej przeuroczych dialogów. A jak postaci nie ma na polu bitwy, to nie nabije supporta. Znowu: tracimy na grze. Dla mnie to nie jest fajna kara za popełniony błąd, bo czyni grę zwyczajnie uboższą.

 

 

Zgadzam się w 440%, ja włączyłem bez perma nie dlatego, że speniałem, tylko chciałem pyknąć na luzie (w sumie nadal pykam, w 6. rozdziale jestem, ile ich jest?). Sacred Stones - moje pierwsze FE - przeszedłem z permem (bo jak inaczej, olo) i bez problemu, może ze 2-3 mało istotne postacie zginęły. Tu już bym nie miał Fredericka, Lissy, Chroma, Sumii jakbym grał z permem, a chcę jak najwięcej dialogów postaci przeczytać (a Chrom z Sumią i Stahl z Miriel już są S).

Ten post był edytowany przez DaddyMadCaddy dnia: 18 kwietnia 2015 - 21:16

[Rudolf]

Perm jest wkurwiający, bo i tak się robi restart konsoli, ale ma jednak wielki plus jak ktoś wcześniej zauważył-  trzeba pomyśleć nad każdym ruchem (łącznie z tym, że się bierze pod uwagę przybycie posiłków albo inne czynniki, które się mogą pojawić znienacka). Gra na podstawowym poziomie trudności nie  jest jakaś trudna i gdyby nie perm to przez Awakening by się szło jak burza bez żadnych kar.

[Daddy]

Skoro i tak widzę wszyscy robicie restart, to my grający bez perma po prostu zaoszczędzamy czas

[mic]

Ja tam restartu nie robiłem

[Rudolf]

Skoro i tak widzę wszyscy robicie restart, to my grający bez perma po prostu zaoszczędzamy czas

Tyle, że Wam jak kojfnie postać to ciśniecie dalej, a u mnie śmierć to mission failed i cisnę od nowa robiąc perfecta. Dla mnie równie dobrze mogłoby nie być perma tylko wymuszenie powtarzania misji przy ubiciu przez przeciwnika jakiegokolwiek bohatera. Czujesz różnicę?

[Schrodinger]

pisaliście że ta gra jest otwarta, kiedy to ma miejsce i mozna grindowac?

[Tawotnica]

po czwartym rozdziale

[Daddy]

 

Skoro i tak widzę wszyscy robicie restart, to my grający bez perma po prostu zaoszczędzamy czas

Tyle, że Wam jak kojfnie postać to ciśniecie dalej, a u mnie śmierć to mission failed i cisnę od nowa robiąc perfecta. Dla mnie równie dobrze mogłoby nie być perma tylko wymuszenie powtarzania misji przy ubiciu przez przeciwnika jakiegokolwiek bohatera. Czujesz różnicę?

 

 

Czuję, równie dobrze można by zauważyć, że jak postać zginie, to do końca danej misji grasz w osłabionym składzie.

 

Ponawiam pytanie, ile jest rozdziałów? Bo dość dużo grindowałem i sprawdziłem dziś - jestem w piątym.

[mic]

25 jakoś chyba z epilogiem jeśli dobrze pamiętam ?

[Rudolf]

 

 

Skoro i tak widzę wszyscy robicie restart, to my grający bez perma po prostu zaoszczędzamy czas

Tyle, że Wam jak kojfnie postać to ciśniecie dalej, a u mnie śmierć to mission failed i cisnę od nowa robiąc perfecta. Dla mnie równie dobrze mogłoby nie być perma tylko wymuszenie powtarzania misji przy ubiciu przez przeciwnika jakiegokolwiek bohatera. Czujesz różnicę?

 

 

Czuję, równie dobrze można by zauważyć, że jak postać zginie, to do końca danej misji grasz w osłabionym składzie.

 

Ponawiam pytanie, ile jest rozdziałów? Bo dość dużo grindowałem i sprawdziłem dziś - jestem w piątym.

 

Tyle, że gra nie jest ciężka jak napisałem i ten jeden trup nie sprawia, że nagle poziom trudności jakoś wzrasta (na luzie można lecieć na pałę jak się robi dodatkowe questy i minimalnie grinduje), a tak trzeba jednak myśleć.

[Daddy]

Owszem, ale nie jest tak, że ja nie myślę, tylko po prostu nie mam problemu z ewentualnym potknięciem i tyle

 

Graj i pozwól grać #jerzy_bond

[Tawotnica]

Ponawiam pytanie, ile jest rozdziałów? Bo dość dużo grindowałem i sprawdziłem dziś - jestem w piątym.

25 plus prolog i endgame w głównym wątku, 23 pobocznych (6 dostępnych via spotpass), 25 jako DLC.

[Daddy]

Dzięki, jestem w 7. i mam 2 poboczne zrobione. 

[cybercotlet]

Ależ npc w tej grze są wkurzające. Leci toto do przodu byle zginąć I przez głupie decyzje komputera ja muszę restartować szile...

[Kaxi]

Prawie 1,80 miliona sprzedanych na świecie

 

http://www.neogaf.co...d.php?t=1050018

[cybercotlet]

Pytanie do tych co już skończyli grę

Spoiler

Czy jest różnica w zakończeniu jeśli dam się zabić Lucinie? Czy to tylko kosmetyczny wybór i w obu przypadkach przylatuje Chrom ratować sytuacje?

 

Póki co dałem nie

[Tawotnica]

Pytanie do tych co już skończyli grę

Spoiler

Czy jest różnica w zakończeniu jeśli dam się zabić Lucinie? Czy to tylko kosmetyczny wybór i w obu przypadkach przylatuje Chrom ratować sytuacje?
 
Póki co dałem nie

Spoiler

Są dwa zakończenia i zależą od tego kim zabijesz Grimę - Chromem czy MU

[cybercotlet]

Skończyłem. Świetna gierka i totalny MUST-HAVE.

 

FE Fates obie wersje na premierę!

 

DLC jest jakieś ciekawe?

Ten post był edytowany przez cybercotlet dnia: 28 lipca 2015 - 19:58

[Tawotnica]

Tak, wszystkie trzy The Future Past to must-have, bo opowiadają alternatywną historię dzieci. Ponadto jak lubisz wyzwania to Aposthesis i Death's Embrace dadzą ci w kość nawet z wymaksowanymi postaciami. Reszta wg. potrzeb - Infinite Regalia, jeśli chcesz dobre bronie, Golden Pack żeby nie grindować expa/kasy, Lost Bloodlines 2 i Smash Breathen 2 mają nowe klasy postaci.