193 odpowiedzi na ten temat

[burnstein]

Nie może.

[Tawotnica]

Pierwsze EX Story pojawia się po skończeniu drugiego rozdziału. Nic wielkiego, ot jedno piętro w Bloom Palace w którym można pozbierać dodatkowe itemki i kostiumy.

Stroje to akirat gratka dla takich Atlusozjebów jak ja. Nie zapomnieli nawet o Persona Q

Ten post był edytowany przez Tawotnica dnia: 20 stycznia 2020 - 23:43

[Tawotnica]

Czekam na foty z trybu przenośnego

może być?

[Kaxi]

Czy w tej Personie da się szybko biegać w dungeonach?

[Tawotnica]

Nie ma przycisku do dashowania, jeśli o to pytasz. 

[Tawotnica]

za świetny feature w tej grze uważam te wszystkie "oszukane" opcję expienia i zdobywania skilli w Bloom Palace. To w innych grach Atlus bywało DLC, żeby nieco ułatwić np. dość trudne gry serii Etrian.

Szczególnie teraz przy kolejnym przejściu doceniam możliwość szybkiego dostosowania drużyny bez dużego wysiłku.

Myślcie o tym jak o suwakach w Bravely. Grając na hard i celowo omijając przeciwników ten pokój do levelowania mi z nieba spadł. Excellus w czwartym rozdziale to taki pierwszy poważny bossek w grze. On na 42 ja na 32 to trochę za duża różnica. 5 minut i jestem na 37.

Już nawet nie mówię jak przy endgame to się przyda, żeby sobie mieszać w konfiguracji ataków. Patrzysz na broń i sobie obmyślasz strategię, kwadrans grindowania i masz Recarm (wskrzeszanie), Diarama (leczenie) i Media (leczenie całej ekipy). Co chcę tym powiedzieć: można przykładowo świadomie rezygnować z healera w początkowych rozdziałach, bo stworzenie sobie później odpowiedniej postaci nie jest czasochłonne.

Encore jeszcze do tego dorzuca od cholery hajsu, bo przez dodatkowych bohaterów wydłuża chainy i można sobie wszystko kupić.

Nawet sobie nie wyobrażacie jaką mam frajdę z nadużywania itemków typu magic mirror i attack mirror.

Przypomina mi to momentami FE Awakening pod względem tego jak bardzo można być OP mimo dużo niższego levelu niż przeciwnicy.

Persona w porównaniu to żmudna robota. TMS to wakacje na tropikalnej wyspie. Pomaga, że wersja na Switcha jest praktycznie bez dropów i fast travel działa błyskawicznie.

[Kaxi]

Ja pieprzę, po co są Ci savage enemies tak często na początku? Ciężko ich wyminąć i zabijają mi drużynę zanim zdążę uciec.

Jeszcze większy becwal wymyślił że zgon cofa mnie do menu głównego a nie do początku lochu czy coś. Wlasn straciłem godzinę progresu i całe serce do gry.

[Tawotnica]

Ja pieprzę, po co są Ci savage enemies tak często na początku? Ciężko ich wyminąć i zabijają mi drużynę zanim zdążę

przeczytaj TMS od tyłu. Czemu nie używasz Smoke Machine?

[Kaxi]

Bo nie wiedziałem że muszę zeby mieć nadzieję szybko uciec.

[Tawotnica]

Itemy są po to, żeby używać, szczególnie w MegaTenach. Mogłeś też sejwować częściej, bo gra pozwala na to w każdym miejscu oprócz dodatkowych dungeonów w bloom palace.

[Kaxi]

Opcja run też jest niby po to żeby używać.

A sejwowac oczywiście mogłem ale na myśl mi nie przyszło że gra sama nie sejwuje wcale i że po zgonie będzie game over a nie jakiś rodzaj kary. To jednak bardzo staroszkolne nawet jak na 2015.

Dobrze chociaż że można przewijać scenki i dialogi szybko

[Tawotnica]

Opcja run też jest niby po to żeby używać.

A sejwowac oczywiście mogłem ale na myśl mi nie przyszło że gra sama nie sejwuje wcale i że po zgonie będzie game over a nie jakiś rodzaj kary. To jednak bardzo staroszkolne nawet jak na 2015.

Dobrze chociaż że można przewijać scenki i dialogi szybko

Tak i run działa dobrze podczas zwykłych walk. Savage encounter powinien jednak gdzieśtam zapalić czerwoną lampkę na zasadzie "ok, może lepiej użyć przedmiot dający 100% pewności ucieczki, bo nie chcę oberwać od przeciwnika silniejszego o 7-8 poziomów", co nie?

Nie wiem skąd w ogóle pomysł, że tego typu crossover miałaby mieć auto save? Ani Persona, ani Fire Emblem, ani tym bardziej MegaTen nie miały nigdy tej funkcji. P5 retry oferuje tylko podczas walk z bossami o ile dobrze pamiętam.

Po każdym rozdziale masz prompt do zapisania gry + przed trudnymi fabularnymi walkami wyraźne ostrzeżenie, a o tym że savage encounters są groźnie topici wspominają dość wyraźnie na początku gry

[Kaxi]

Wszystko prawda ale i na to jak są trudni to trochę za często na początku gry pojawiali się w wąskich korytarzach. I akurat mi się nie udało uciec i szlag trafił godzinę gry czyli w moim przypadku dzienną albo dwudniową dawkę grania na jaką mogę sobie pozwolić. Tu nie chodzi o serię czy o prompty ale o zwykle quality od life.

No i już tych itemow do ucieczek nie mam i nie jestem pewien skąd wziąć. A z tego co piszesz są kluczowe żeby nie rage quitowac gry.

Poza tym gierka na razie , przynajmniej system walki bo na razie wiele poza nim tu nie ma. Bawię się dobrze poza tym incydentem.

[Tawotnica]

Tu nie chodzi o serię czy o prompty ale o zwykle quality od life.

to zobacz mój poprzedni post odnośnie miejsc do szybkiego expienia itd. TMS to gra na zasadzie "jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz". Pod względem QoL bije na głowę jakąkolwiek Personę czy FE, bo jest dużo mniej restrykcyjne.

Itemki kupujesz u Anny w sklepie Hee Ho. Nie ma możliwości, że to pominąłeś, bo fabularnie tam trafiasz jak na mój gust aż za często. Smoke Machine kosztuje 450 macca, co biorąc pod uwagę sesje w Encore odrabiasz jednym (!) atakiem. Ba, jest cały system nagród (melmark) między wszystkimi sklepikami, zachęcający do roztrwaniania kasy, której w tej rewizji masz za dużo nawet grając na hard.

System walki = Tokyo Mirage Sessions #FE. Ja polecam wyłącznie ze względu na rozgrywkę. Fabuła jest miałka, postacie denerwujące i jednowymiarowe (weź choćby Ellie, która w co drugim zdaniu musi wcisnąć "Hollywood" ), dizajn bohaterów z FE imo nietrafiony. ALE walki z bossami to absolutne mistrzostwo świata i biją na głowę nawet system press/turn z mainlinowych SMT, który ubóstwiam.

[Kaxi]

Jak to u Anny? Mam tam ledwie 5 przedmiotów a'la jedzenie i żadne to nie jest ten smoke. Jestem w pierwszej intermisji po rozdziale 1.

A co do sejwowania to Fire Emblem proponuje przed każdą walką a Persona ma save pointy w enviro więc o sobie przypominają. Tutaj jest w podmenu pause menu.

Oczywiście że mogłem pamiętać o sejwie. Ale kara za zapominalstwo była zniechęcająca. Na innej platformie pewnie byłby rage refund, bo nie mam obecnie czasu na gry które go nie szanują. Akurat teraz miałem luźniejszy weekend więc jakoś te godzinę nadrobiłem.

[Tawotnica]

 

Hee Ho! Możliwe, że dopiero po drugim rozdziale się pojawia, ale come on... gra na poważnie się zaczyna dopiero tak po czwartym rozdziale, bo wtedy savage encounter = śmierć po jednej turze

[Kaxi]

No właśnie już w pierwszym rozdziale własne miałem śmierć zanim zdążyłem zareagować, o to się rozchodzi.

No nie, nie mam tam tylu itemow. Dostałem 3 smoki chyba z urzędu na początku gry ale już ich nie ma.

[Tawotnica]

To może miałes po prostu pecha? Daitama to tutorial. Nie zniechęcaj się, bo TMS gładko wprowadza kolejne etapy mechanik.

Moment w którym dostajesz pierwsze "open season", pozwalające postaciom spoza party brać udział walkach jest kluczowy. Dopiero wtedy się zaczyna kombinowanie!

[Kaxi]

Wiem że pecha ale niemal zrezygnowałem z gry przez to. Przez innego pecha, już ewidentnie sprowokowany przez przeoczenie w designie, nie skończyłem Persony 5, bo 100 godzin gry poszło w gwizdek. Zrobiłem się więc drażliwy na te pechy w atlusowych grach.

Nie, nie Daitama tylko Shibuya 106. Daitama to prolog.

[Kaxi]

Ten pech to konkretnie 2 albo 3 razy Maragi na mojej drużynie przez przeciwnika kilka leveli wyżej. Nie do powstrzymania i ucieczki bez przedmiotu.

[Kaxi]

Pytanie do Sessions. Czy one działają:

A. Bohater robi atak specjalny np. mieczem i każdy kto ma Sessions skill do miecza dołącza.

B. Bohater robi atak np. mieczem, ktoś followuje ogniem, trzecia osoba reaguje na ogień drugiego atakującego a nie miecz pierwszego.

Jeśli B, to czy za drugim razem też atak na trafić w weakness?

[Tawotnica]

B i gra zawsze wybiera najdłuższe kombo.

[Tawotnica]

ależ łatwo długaśne sesyjki wpadają przez te dodatkowe postacie w Encore nawet nie miałem jeszcze wszystkich duetów, a już takie kombo pocisnąłem.

EX Dungeon powoli staje się ciekawy, boss na trzecim piętrze mną bez przygotowania się trochę pozamiatał, ale teraz już znam słabości, uzbroję się w attack mirror i dzisiaj wieczorem kolejne podejście.

Oby Shin Megami Tensei V było choć trochę podobne w konstrukcji czy nawet w labiryntach (których na mój gust mogłoby być więcej, bo endgame ma sporo backtrackingu).

Z tego co widziałem to TMS#FEE! nie pobija rekordów sprzedaży w Japonii, więc na sequel nie liczę.

[Mateo]

Gra staje się dość szybko wymagająca ale jej grywalność to kosmos.

[Kaxi]

No a eShopie też słabawo w tygodniu premiery było.

[Mateo]

Kiedyś dwa razy podchodziłem do trzeciej Persony i zawsze coś mnie odciągało od niej (może dlatego że "szkoła' w Personie była zbyt nudnawa?) Co nie zmienia faktu że trójka to oczywiście bardzo dobra gra. Z kolei Tokyo Mirage Sessions to złoto. Grywalnośćiowo jest bardziej złożoną i imo racjowniejszą grą. Klimatyczniejsze są również dungeony i oprawa (choć nieco cukierkowa). Nie dziwię się Tawotowi, bo to naprawdę konkretny szpil i mocno wciągający. ps. Ile jest ogólnie chapterów?

[Tawotnica]

@Mateo w sumie 6+endgame, ale nie bier tego za jakikolwiek wskaźnik długości gry. Sam 5rdz. jest prawie tak długi jak pierwsze 3 razem

[Mateo]

Wiesz może Tawot co daje błyszcząca zjawa, jak się trafi na nią?

[Tawotnica]

rzadkie itemki i performę, którą potrzebujesz żeby unikalne bronie stworzyć dla bohaterów. Zawsze warto gonić i dojechać dziada, nie jest nawet straszny, tyle że coś jak mitama, że musisz mieć farta z trafieniem w słaby punkt. Jak zapamiętasz gdzie się spawnował, to używaj attack spray (przedmiot zwiększający szanse na spotkanie wrogów) i się w końcu znowu pojawi. 

[Kaxi]

Taki love&hate relationship mam z tą grą. Przez większość czasu jest świetna, zwłaszcza walki i zarządzanie drużyną, wiadomo. No ale najpierw miałem dramę ze zgonem, a teraz trochę zaczął mi doskwierać design dungeonów. Niby aż do piątki (Persony) zawsze były graficznie super proste i takie są tutaj, ale jako, że jednocześnie są wielopoziomowe, z backtrackingiem i ze ślepymi zaułkami, to się zacząłem gubić. Prawie każde miejsce wygląda identycznie, a trzeba krążyć. W Personach 3 i 4 labirynty były jeszcze bardziej jednakowe, ale tam to się głównie szukało "windy" w górę i zawsze biegło w jednym kierunku. Tutaj są zagadki i przełączniki, a mało jest w enviro clues gdzie jesteś. Trzeba uważnie sprawdzać mapę, ale to jest mało fun.

 

Nie to, żeby to był wielki minus, ale w rozdziale z fotografem było to upierdliwe (jeszcze te pułapki wracające cię do punktu startu, jeszcze bardziej byłem zdezorientowany).

Ten post był edytowany przez Kaxi dnia: 01 lutego 2020 - 10:59