23 odpowiedzi na ten temat

[Sylvan Wielki]

Seria miała wzloty i upadki. Oby znowu zaczynała się wzbijać w przestworze miodności.

Ten post był edytowany przez Tawotnica dnia: 20 marca 2018 - 14:39

[Schrodinger]

po tych screenach to widać jakby seria już upadła 

[cwany-lis]

cell szading zawsze w cenie

[Kaxi]

Wiem, że pewnie jestem jedyny, ale myślałem, że Transformers + doświadczenie PG + chciwość Activision zaowocuje wersja na wszystkie konsole, if you know what I mean  Trudno, zagra się na 4SP.

[Aras]

Piękne te screeny, w klimacie kreskówki - czego chcecie od transformersów?

 

tylko żeby tego platynowi nie robili bo szkoda ich talentu.

 

 

 

...choć dla mnie korra była dobrą grą, czymś ciekawym w temacie beatem'upów których nikt inny już nie robi

[ACZ]

confirmed, robi to Platinum.

Ten post był edytowany przez ACZ dnia: 14 czerwca 2015 - 18:31

[Sylvan Wielki]

https://www.youtube....4007g6675.gif">
 

Ten post był edytowany przez Sylvan Wielki dnia: 09 lipca 2015 - 21:15

[Shinigami]

Jest Wheeljack, jest zabawa.

[Sylvan Wielki]

Spoiler

Gra się przyjemnie. Taka mocno uboga, Bayo (to przez ten unik równoznaczny z spowolnieniem czasu oraz tempo rozrywki). Oprawa graficzna jest miła dla oczu, ale to głównie przez efekciarstwo i fakt, że roboty jak żywo przypominają te z znakomitej kreskówki z lat osiemdziesiątych, ponieważ tło jest ubogie i proste, ale na nim się nie skupiamy. Muzyka jakaś tam leci, nie przeszkadza. Odgłosy wydawane przez roboty vide transformacja, to piękny wspomnień czar. Rozwój postaci jest średnio intuicyjny, ale dobrze, że jest. Po niezbyt zachwycającym (delikatnie rzez ujmując) Rise of the Dark Spark raczej jest to powrót do formy (dopiero pierwszy poziom ukończyłem - 96min to zajęło). Dark of the Moon na poprzedniej generacji bardzo mi się podobało, jest szansa na powtórkę z rozgrywki o ile nie wkradnie się monotonia.

[117]

Sylwan dalej jestes modelem?

[Spuczan]

Myślałem, że przeczytam coś ciekawego o gierce a tu Zer próbuje wyrwać Sylvana. To forum schodzi na psy.

[Danteusz]

Raczej trzyma poziom

[117]

Nie bede osobnego tematu zakladal, ze zadac pytanie. 

 

Gierka niezwykle interesujaca. Bede musial sprawdzic w przyszlosci. Dzieki za opinie Sylwan. Niezwykle interesujacy post i bardzo informacyjny.

[Shinigami]

Ta gra

 

Ograłem pierwszy rodział, niecałe półtorej godziny. Początkowo gra przerzuca przez trzy postacie, później można sobie wybrać jednego z nich w prawie dowolnym momencie. Cały rozdział rozgrywa się w jednym świecie, prawie jak jakaś prosta metroidvania.

Walki, o dziwo, na normalu mogą wydawać się trudne, jeśli nie przywiązuje się odpowiedniej uwagi do uników. Ba, nie można nawalać przycisku na pałę, bo pół sekundy recovery po animacji może zaowocować ciosem w plecy. Energia schodzi dosyć szybko, a bossowie całkiem mocno nacierają, niektórzy nawet sami potrafią sparować cios. Dzieciakom zdecydowanie lepiej będzie to odpalić na easy.

Lista ciosów przypomina Rising, czyli można grać całkiem skutecznie nawalając kwadrat, ale można też się bawić w przeplatanie kwadratu z trójkątem w różnych kombinacjach (są nawet moje ukochane komba z momentalną pauzą pomiędzy naciskaniem przycisku). Moment do wyczucia witch time jest dosyć trudny początkowo, dosyć szybko można sobie dokupić wydłużenie tego jak komu potrzeba. Można też zgarnąć ze sklepu parry Raidena i kilka innych fajnych rzeczy.

Gra to zdecydowanie mocne połączenie Bayo z MGR (nawet muzyka trochę w stylu tego drugiego, choć niestety nie tak dobra). Jestem totalnie zdziwiony jak dobrze się gra, ani grama toporności nie czuć w kierowaniu postaciami. Idę o zakład, że Platynowi szykują po kryjomu jakiegoś nowego slaszerka i to, co zrobili tutaj jest field testem nowych pomysłów.

[Shinigami]

Jakby ktoś się jeszcze miotał z zakupem - taki tam składak gameplayowy.

 

 

Gra to oczywiście glorious 1080/60fps. Filmik niestety tylko 720/30fps.

[Sylvan Wielki]

"Transformers, to ukryta moc".

Jak to mawiali w latach osiemdziesiątych młodzi chłopcy, chyba, że akurat skakali z koleżankami po gumie. Do nich bowiem oraz do miłośników fenomenalnej Bayo, jest skierowana ta pozycja, a to z tytułu urzekającej stylistki, jak i szkieletu rozgrywki. Sama gra technicznie wrażenia nie robi, jakby się tak przyjrzeć na spokojnie, to tło jest strasznie proste i skąpe w detale, dodatkowo przez 4 godziny (niemal 3/4 gry właściwej) poruszamy się po tych samych lokacjach. Na szczęście wartka akcja nie pozwala na to zwracać uwagi. Gra jest szalenie dynamiczna i efektowna, co istotne płynna. Roboty prezentują się kapitalnie, zupełnie jakby ktoś je wyciągnął z kastet VHS, na których niemal trzy dekady temu cieszyły miliony fanów. Soczysta kolorystyka tylko całości dopełnia. Niesłychanie miła dla oczy pozycja.

Muzyka ani nie przeszkadza, ani specjalnie do boju nie zagrzewa. Odgłosy walki trzymają poziom, jak ona sama. Całość bowiem, to taka uproszczona Bayonetta, w której główną rolę odgrywają uniki.  
Gra się bardzo, ale to bardzo przyjemnie. Dodatkowo rozgrywka jest świetnie wyważona, a jedyne co przeszkadza, to kamera podczas sekcji platformowej (na szczęście tylko dwie takie są w grze).

Monotonia nie ma się prawa wkraść, ponieważ przygody Autobotów nie są przesadnie (idealny tytuł na łikend). Po trybie fabularnym do zaliczenia jest ponad 40 wyzwań. Do czasu ukazania się NieR wyborna wręcz odskocznia od typowych pozycji.

Niezwykle uniwersalna, przyjemna w odbiorze, atrakcyjna wizualnie, generująca wspomnień czar z dzieciństwa gra.

8/10 - grafika;
7/10 - audio;
8/10 - grywalność;

Ten post był edytowany przez Sylvan Wielki dnia: 08 stycznia 2016 - 13:26

[Sylvan Wielki]

Cyfrowa wersja do kupienia jest z tytułu promocji za niecałe osiemdziesiąt zł. Kto wcześniej nie kupił, nawet nie ma się co zastanawiać.

[burnstein]

Za drogo, mógłbym dać max 15 zł.

[Pawlik]

Może jako perełka z plusa, może.

[Tawotnica]

Przeszedłem wczoraj, praktycznie za jednym posiedzeniem (we wtorek tylko pierwsze dwa rozdziały zrobiłem). Dokładnie to, czego teraz potrzebowałem – krótka, intensywna młócka bez fabuły dla odstresowania się i odpoczęcia od długaśnych RPGów.

 

Oprawą nie zachwyca, ale gierka wizualnie ma swoje momenty – slowmo podczas wyświetlania wyników misji potrafi efekciarsko wyglądać i końcowe, neonowe miejscówki robią lepsze wrażenie niż nudnawe miasto z początku.

 

System walki sporo czerpie z Bayonetty, co najbardziej ewidentne jest podczas spowalniania czasu po udanym uniku w ostatniej chwili. Zamiana w samochodzik pod R1 po kombosach świetnie działa do chainowania ataków i płynnego przechodzenia z jednego przeciwnika do kolejnego. Ogólnie mechanika z płynną przemianą form wyszła imo bardzo dobrze, włącznie resorakowym feelingiem jazdy. Jedynie trochę przyzwyczaić się musiałem do dłuższego przytrzymywania przycisku przy robieniu „stomp attack”.

 

Co nie do końca mi się podobało i co jest chyba wadą większości gier Platinum – słabo (wcale?) wytłumaczony ekwipunek i system ulepszeń. Tworzenie tych chipów na zasadzie paska niczym z gier golfowych to Modyfikowanie broni też niezbyt satysfakcjonujące, dopakowałem sobie jeden mieczyk ognisty do 10lvl jakoś w połowie gry i już nim dojechałem do końca, nie kombinując już z młotami czy innym orężem.

 

Za to pozytywnym zaskoczeniem były również typowe dla Platinum wstawki odbijające od rdzennej rozgrywki – np. sidequest ze staniem przy działku i wybijaniem fali przeciwników albo etap na moście, który przywodził na myśl SpyHuntera. Zazwyczaj te wszystkie minigierki czy gry-w-grze u P* zasysają, a tutaj były przyjemną odskocznią.

 

Nie mam na razie ambicji eskowania całości, ale pewnie jeszcze raz sobie pyknę na wyższym poziomie trudności, używając innych Transformersów (grałem głównie Sideswipem i Optimusem). Kciuk w górę ode mnie, szczególnie jak na gierkę na licencji baaardzo porządna szpila. Nie miałbym nic przeciwko jakiejś wyższej profilowo współpracy Acti/Platinum.      

[Spuczan]

A żółwiki już tuż tuż. Też sprawdzę Transformersy w wolnej chwili.

[Spuczan]

 

Giereczka przeorana wzdłuż i wszerz

 

Zacząłem nieśmiało od COMMANDERa (najwyższy poziom do wyboru na początku) i nie się zawiodłem. Za pierwszym razem gierka pękła po ponad 10 godzinach. Ginąłem dużo i często ale udało mi się bardzo dobrze opanować ten miodny system. Najlepiej grało mi się Sideswipem (ideał - szybki samochód, świetne bronie i przydatne ciosy specjalne) a najgorzej Grimlockiem (transformacja w dinozaura i słabe ciosy specjalne). Optimusem oraz Bumblebee też grało się dobrze ale Sideswipe króluje nad nimi pod każdym względem. Wheeljackiem nie pograłem na tyle długo by docenić jego tarczę. Zresztą nigdy nie lubiłem się bronić.

 

 

Tym razem Platynowi wypchali grę po brzegi porządnym contentem. Do znalezienia mamy logi, mysterious objects, spy opsy, flagi, kremzeeki oraz multum różnych broni. Przeciwnicy są zróżnicowani i jest ich wielu. Pod tym względem MGR bardzo zassysał. W nagrodę za znajdowanie znajdziek czekają nas śliczne artworki do odblokowania w specjalnej galerii.

 

Cała gra od początku do końca to idealna pożywka dla kogoś kto lubi slashery. Na przejście czeka nas kilka rozdziałów z których najdłuższy ma 17 misji. Misje można omijać ale trzeba uważać żeby jakiejś nie przeoczyć jeżeli zależy nam na najwyższej możliwej ocenie rozdziału czyli SS.

 

 

Gameplay jest bardzo zróżnicowany i nie mam mowy o nudzie. Ciągłe walki, pościgi, jazda samochodem, scrollowany etap, napierdzielanie z działka, misje gdzie widzimy Transformersy z lotu ptaka.

 

 

 

Po przejściu gry na COMMANDERZE wziąłem się za szybciutkie przelecenie gierki każdym pozostałym Transformerem. Zajęło mi to mniej niż 5 godzin więc gra na najniższym poziomie jest łatwa i krótka. Potem zabrałem się za SSkowanie każdego rozdziału na COMMANDERZe i tu giereczka wyrwała mi z życia około 4 godzin. Tu muszę zwrócić uwagę na pewien minus jakim jest system oceny misji. Przejście danej misji w najkrótszym możliwym czasie oraz bez żadnych obrażeń nie zapewni nam najwyższej oceny. Trzeba czasem kombinować i specjalnie nabijać headshoty, reversale, rush attack czy parrowanie. Dochodzi do tak kuriozalnych sytuacji, że czas i obrażenia jakie możemy przyjąć przestają się liczyć bo "resztę" ranka dozbieramy wspomnianymi akcjami. Niestety nie zawsze to działa i czasem trzeba się namęczyć.

 

url=https://postimg.org/image/5ryos346p/][/url]

 

Modyfikowanie broni o którym wspomniał Tawot oraz tworzenie specjalnych chipów to popierdółka którą nie warto sobie zawracać głowy. Po przejściu gry wpadły mi takie bronie, że praktycznie przestałem w ogóle grzebać w ekwipunku. Musiałem tylko co jakiś czas sprzedawać niepotrzebne itemki bo kończyło mi się miejsce (limit to 200 sztuk). Każdy Transformer może awansować w kilku umiejętnościach. Z tego co pamiętam to na początku możemy dopakować każdy stat do 64 poziomu a po przejściu COMMANDERa lub PRIMEa możemy dopakować je do 99, maksymalnego poziomu.

 

 

Wrócę jeszcze na chwilę do broni. Pierwszy raz grę przeszedłem Optimusem z młotem (!). Broń opisana była rankiem A i zadawała 2103 obrażeń. Do tej pory nie wiem jak mogłem grać takim wolnym ślimakiem Później zaliczyłem każdy rozdział na SS Sideswipem z jednoręcznym mieczem (rank S, 1300 dmg - udało mi się go ulepszyć do 1500 przeprowadzając "kilka" syntez). Do pozostałych slotów wrzuciłem sobie snajperkę (pomaga przy znajdowaniu flag oraz w misjach ze latającymi robotami) oraz podstawowy machine gun (nieoceniony w bezczelnym nabijaniu headshotów).

 

 

Transformers Devastation to szybka, miodna, zajebista gra z wypasionym systemem która narobiła mi smaka na crapiaste żółwiki. Więc gdyby ktoś chciał je wyrzucić do kosza to może mi je wysłać  Dla fanów robotów to musiszmieć.

 

Więcej obrazków z gry znajdziecie tu.

[GrzesiekMB]

Hej spuczan, skąd masz czas żeby semi crapy przechodzić po ileś razy??

[Spuczan]

Mam żonę, dziecko i pracę ale staram się nie grać więcej niż 10 godzin dziennie bo torq mówił, że musiałbym przemyśleć swoje życie. A tego bym nie chciał robić.