22 odpowiedzi na ten temat

[Tawotnica]

 

Jedna z niewielu fajnych zapowiedzi na E3 od Ninty: crossover Mario & Luigi z Paper Mario. Jeszcze się nie napalam, bo Dream Team było średnie, ale część papierowa może wnieść do serii trochę świeżości. 

 

Planowana premiera na lato 2016.

Ten post był edytowany przez Tawotnica dnia: 16 czerwca 2015 - 18:24

[funditto]

Dla mnie jedyna nowa gra pokazana dzisiaj przez N, w którą muszę zagrać (w Zeldę być może też, ale to zależy od tego jakiego będzie mieć singla..w Metroida tylko jeśli się okaże takim zaskoczeniem jak A Link Between Worlds)

[Kaxi]

Rzeczywiście, to fajny pomysł i może być dobra gierka

[fingus]

No, ciekawe, jakoś mnie ta seria ominęła, choć ocierałem się o nią raz czy dwa. Grałem w gackowe Paper Mario (1KY Doors) i było osom, ale resztę odpuściłem lub przegapiłem. Tyle, że ten Paper Mario z Wii to podobno padaka, ale już ten z z 3DS miał raczej pozytywne recenzje (choć nie wszystkie). Mario&Luigi to zdaje się podobna seria do gackowego "papera", ale nie grałem ani w te części z GBA, ani NDS, anie 3DS. Co jakiś czas isę zastanawiam, czy nie warto się z którąś zmierzyć - może więc z tą.

[Godot]

Gdyby nie to, że Paper z 3DS zawiódł, a najnowszy M&L to padaka chyba bym popłakał się z radości

[Kaxi]

I lecą pierwsze wrażenia: http://blognintendo....uigi-paper-jam/

 

[Kaxi]

http://www.neogaf.co...d.php?t=1119050

 

 

W Japonii już w tym roku!

[Kaxi]

U nas też! 4 grudnia. Zamiast wiosną What an undelay

[lukaszSA]

To dobrze, bo prócz Zeldy chyba nic nie ma. A Zelda multiplayerowa to niezbyt mocny tytuł na święta

[Tawotnica]

http://67.227.255.23...d.php?t=1148055

 

ocenki zgarnia podobne jak Dream Team. Ktoś oprócz mnie bierze na premierę? 

[cybercotlet]

Ja chyba na święta kupię

[lukaszSA]

Ty wchodzisz na gafa po adresie IP? 

 

Ja oczywiście biorę na premierę 

[tomasz]

a jest hard mode?

 

[Tawotnica]

Pomęczyłem wczoraj parę godzin gierkę i pierwsze wrażenie sprawia słabe. Po pierwsze - tutoriali może nie ma już tyle co w Dream Team Bros., ale jak już coś trzeba wytłumaczyć to niestety M&L nadal traktuje gracza jak debila i rozwleka opis prostej czynności jak wymiana kart boostujących statsy na ekranie dotykowym do rozmiarów -nastominutowej męczarni. Nie wałuję, prostą czynność, którą można streścić jednym zdaniem, z wyraźnie oznakowanymi przyciskami musi krok po kroku omówić denerwujący Goomba, sypiący słabymi punami na lewo i prawo ZMUSZAJĄC do wypróbowania tej funkcji, przerywając walkę. Szlag mnie trafia przy takim czymś.

Nowy gimmick pod postacią walki przerośniętymi figurkami z kartonu do mnie nie przemawia. Polega to na tym, że mała armia Toadów trzyma na podstawce figurkę Mariana, manewrując nią po polu bitwy i walczy w ten sposób z kartonowymi złoczyńcami. Dostępne są jedynie dwa ataki - dash i rzut figurką. Dashem można przewrócić z podstawki figurę przeciwnika, następnie wrzucając w nią własną psuje się wrogi karton. Po każdym rzucie trzeba podejść do swojego kartonowego przyjaciela i go podnieść. Oprócz tego ataki zżerają pasek energii, którą ładuje się na określonych polach wystukując do rytmu przyciskiem. Rozgrywka jest rwana, atakom brakuje mocy, żeby były staysfakcjonujące, do tego praca kamery ssie. Meeh.

Następna rzecz to szukanie Toadów. Otóż jednym z głównych zadań Mariana i Luigiego w tej części jest uratowanie wszystkich papierowych grzyboludów, porozrzucanych po świecie. Zamiast zrobić z tego otwarty quest jak przykładowo Maimaie w ALBW tutaj dostajemy misje. Przykładowo 8 Toadów pochowanych na pustyni, akceptujemy misję i jesteśmy przenoszeni do odpowiedniej miejscówki i mamy szukać... beznadzieja. Potem do tego dochodzą m. in. czasówki, zaganianie Toadów do zagrody. Najgorsze w tym wszystkim, że jest to wymagane do pchnięcia fabuły naprzód...

Na szczęście mimo tego gra mi się dobrze, bo to co najfajniejsze w M&L zostało zachowane. Walki, a przede wszystkim nowe ataki z Paper Mario (imo ciekawsze niż Luiginary z poprzedniej części) są bardzo miodne, a perki za 5x idealny unk czy 10x spalenie papierowych przeciwników motywują do zabijania każdego napotkanego gumbasa. Odczucie grania w Mario & Luigi porównałbym do pstrykania folii bąbelkowej, co byłoby materiałem na bardzo porządną gierkę, gdyby nie próbowano wciskać tych wszystkich pierdół dookoła. Dajcie mi po prostu Superstar Saga 2 i będę zadowolony, eksperymenty w tej serii może poza BIS to same niewypały.

[lukaszSA]

Wczoraj właśnie padłem na 20 minutowym (czasówka!) szukaniu Toadów. 3 ostatnich nigdzie nie mogłem znaleźć

[cybercotlet]

To wrzucę coś od siebie bo właśnie skończyłem gierkę.
 

W porównaniu do Tawota gierka mi się bardzo podobała. Jeśli chodzi o przydługawe tłumaczenie kart zawsze można skipować na R przez co nie dłużą się scenki ani dialogi. To co jest na plus w porównaniu do Bowser's Inside Story to to że postacie nie są takie irytujące

 

 
Walki papercraft'ów faktycznie miały zwalone sterowanie ale nie na tyle żeby mi to jakoś mocno przeszkadzało. Gierce nie brakowało standardowego humoru a i ścieżka dźwiękowa naprawdę dawała radę i wprowadzała klimat.
Tak samo nie zgodzę się z minigierkami z łapaniem/szukaniem Toadów. Dla mnie to była bardzo fajna odskocznia od standardowego łażenia po dungeonach i rozwalania w kółko przeciwników. Tym bardziej, że misje te nie polegały na robieniu w kółko tego samego. Developerzy tutaj zadbali żeby gracz się nie nudził dawając coraz to różne misje niektóre w postaci minigierek. IMO na plus.
 
To chyba tyle odemnie na zakończenie kilka statystyk:

[Tawotnica]

Też skończyłem, tak w połowie gierka się trochę rozkręca: Mount Brr & drill trio to zdecydowanie najlepsza miejscówka i atak w grze. Nawet "zagadki" przy użyciu wiertła mi się podobały. 

 

No i to chyba tyle, co mi przypadło do gustu. Zupełnie tu nie widzę różnorodności, o której kotlet piszesz. Całość jest mega schematyczna i wtórna. Przez każdy "świat" przechodzi się ze 2-3 razy i po Bowser's Castle miałem wrażenie, że gra się ciągnie w nieskończoność. Do tego w każdej miejscówce trzeba wykonać czasówki i szukać toadów. To by było przyjemne urozmaicenie, gdyby było opcjonalne. Tak jak minigierki w częściach na DS'a, które po prostu można było znaleźć i dostać za nie coś fajnego albo pobijać high-score. Nie tym razem, bez zrobienia toadów nie ruszysz story, bo musisz mieć papercrafta, którym przeczołgasz się przez kolejną nudną walkę. 

 

Od tego szukania grzybów k**wicy dostawałem. Raz musiałem przerwać, bo akurat mi się w busie bateria kończyła - oczywiście nie da się zasejwować w trakcie, a po restarcie toady są pochowane w innych miejscach... Czasówki, również mandatory, to druga zmora tej gierki.

Spoiler

NAWET JEST BOSSFIGHT CZASOWY! albo w końcówce "masz 5 minut na rozwalenie armaty - weź po drodze ogarnij z 5-6 walk."

Ugh. 

 

Nie zgodzę się też, co do postaci. Fawful i inni oryginalni bohaterowie z poprzednich części przynajmniej nadawały tym grom własny charakter. Gierka jako crossover (!) z Paper Mario wypada mizernie. Z całego PM jest raptem 5 postaci na krzyż. W ogóle w całej grze jest 5 postaci na krzyż...

 

Paper Jam Bros. mimo naprawionych nieco tutoriali to najsłabsza część serii. Żeby delektować się mięskiem w postaci walk z szefkami trzeba się przebić przez masę bullshitu. Dla mnie mogliby z Mario & Luigi zrobić rynnę z samymi walkami, przyjemniej by się grało, bo wszystko dookoła walk ssało niemiłosiernie. /rant end

[cybercotlet]

Może Cie odrzuciło bo nie chciałeś używać kart. Ja używałem i czasówki nie były dla mnie problemem. Tak samo szukanie toadów - chyba tylko raz miałem tak, że jednego z 20 znaleść nie mogłem i tyle. Nawet jak zadanie było ograniczone czasem to jakoś pękały zazwyczaj za pierwszym razem.

[lukaszSA]

A też mieliście buga, że w jednym z questów z Toadami trzeba było znaleźć 15 grzybów na 14 wymaganych? 

[cybercotlet]

Chyba nie

[lukaszSA]

Mam screeny.

 

W tym queście mi się gra raz zawiesiła, jak nie zdobyłem wszystkich toadów w jednej mapie i wyczyściłem drugą.

 

 

[Kaxi]

Przyjemne kolorki

[lukaszSA]

Coś źle robię, czy tutaj pod koniec jest maraton z bossami?

 

Jak ja czegoś takiego nienawidzę