45 odpowiedzi na ten temat

[wrog]

70zł.

[BeSOS]

A jak z długością? Dłuższe od limbo?

[Dixi]

Według how long to beat i Limbo i Inside są na 3,5h

 

Limbo vs Inside

[BeSOS]

czyli max 20-30 zl mozna dac.

[bartezoo]

Rzucisz się z kolegą i bedziesz miał za tyle. 

 

 

[BeSOS]

no raczej nie inaczej

[Ney]

Bierzemy jak będzie w promo za 49pln, więcej niż 24,50 za to nie dam.

[burnstein]

Już na storze, 84 zł.

[Chewie]

czyli max 20-30 zl mozna dac.

no tak a kotlety od sony i dziesiątą odslone unszroten mozna chapac na premierę po 260 zyko

[BeSOS]

nie wiem bo kupilem za 130

[Spuczan]

Żarłacz ludojad wśród łowców okazji!

[BeSOS]

Place poprostu tyle ile dana gierka jest warta

[Tawotnica]

Przeszedłem Inside po ok. trzech godzinach gry. Od samego początku czuć duże podobieństwo do Limbo, w końcu to ten sam dev, ale mechanicznie jest imo wyraźnie przystępniej. Fizyka chłopczyka jest przyjemnie kleista, wygodnie łapie się krawędzi czy drabin, świetnie zrealizowane 2.5D pomaga w płynnym przesuwaniu przedmiotów i chowaniu się za nimi (wszelkiego rodzaju skrzynie, dźwignie czy inne interaktywne przedmioty zostają w tle zanim wciśnie się kwadrat).

Inside to minimalizm w momentami perfekcyjnym wykonaniu. Sterowanie ogranicza się do przycisku skoku i łapania, muzyki praktycznie nie ma wcale, więc cała uwaga gracza skupia się na efektach otoczenia (oświetlenie! ) i dźwiękach wydawanych przy przemieszczaniu się przez ponury świat.

Zaczynamy ucieczką przez las, nie wiadomo przed czym, nie wiadomo dokąd. Napięcie budowane jest sytuacyjnie przez pościgi, pułapki i przeszkody czyhające w mroku. Potencjalnie jest to mieszanka na indie kraszera roku, prawda?

Gra jest podzielona na parędziesiąt check-pointów, właściwie przed każdą przeszkodą jeden i jeśli pamiętacie Limbo, to nie zdziwicie się, że właśnie tu zaczynają się schody. Zagadki w większości są proste, więc szybko załapiecie co macie zrobić, ale samo wykonanie bywa upierdliwe. Na przykład segment marszu w sznurku z "dziwnymi" ludźmi. Na polach oznaczonych żółtym prostokątem należy przy pierwszym podskoczyć, a przy kolejnym obrócić się. Miałem wrażenie, że to trwa całą wieczność.

Inny przykład to rozerwanie zakutych deskami drzwi do których gonią chłopczyka wspomniane wyżej psy myśliwskie. Przed drzwiami jest płotek, pieski nie mogą go przeskoczyć, muszą powędrować w głąb ekranu i zawinąć za ścianą, żeby się przedostać na drugą stronę. To ma nam dać czas, żeby rozkuć drzwi, ale w efekcie trzeba ze dwa-trzy razy je zwabić na drugą stronę płotu, oderwać deseczkę, wrócić, powtórzyć i wreszcie, wreszcie można przejść dalej.

Tak, Inside jest nudne. I niech mi nikt nie wyskakuje, że powolne tempo jest, aby wsiąknąć w klimat. takie rzeczy jak reflektory, które zabijają jak naświetlą, albo pulsującą falę dźwięków robiące sieczkę kiedy nie jest się za czymś schowanym są mało kreatywne i szybko nużące. Słaby dizajn puzzli jest słaby, tym bardziej że są indyki z porównywalnym pacingiem i wiele lepszymi łamigłówkami platformowymi jak choćby The Swapper, który bierze jeden mocny koncept i go rozwija przez całą grę.

Do mozolnej większości przeszkód dochodzi frustrujący trial & error jak choćby uruchomienie dźwigni i BAM beczki wytaczające się z otwartego wyjścia (do którego intuicyjnie się idzie). Hełm jest jedynym fajnym patentem w Inside (mogłoby być go zdecydowanie więcej) i pod koniec w miarę ciekawe rzeczy dzieją się w wodzie. That's it.

Wychwalana końcówka nie zrobiła na mnie większego wrażenia, być może za dużo dziwnych rzeczy w grach widziałem, żeby to było szokujące czy fascynujące, ale przyznam

Spoiler

że świetnie się sterowało tym Granfaloonem - przerzucanie płonącej skrzynki nad spryskiwaczami, obracanie jej "z rąk do rąk". Tego bloba też za mało było, bo pomysł bardzo spoko

.

Inside to przede wszystkim wizualna uczta, gameplayowo takie 6/10. Bardzo podobne odczucia miałem w wypadku Brothers: A Tale of Two Sons, gdzie historia i świat też były bardzo klimatowe, ale rozgrywka zupełnie bez polotu.

Ten post był edytowany przez Tawotnica dnia: 29 grudnia 2016 - 01:49

[Nyjacz]

Plusik za porządne spisanie wrażeń, ja mimo zjebania na punkcie gameplayowym, tutaj dałem grze małą taryfę ulgową. Gierka jest króciutka, więc wypchanie jej tak, by nie nudziła, nie było dla twórców szczególnym wyzwaniem, a i tak poradzili sobie bardzo dobrze, bo cały czas się jest w środku robienia czegoś: ucieczki, chowania się, pływania, rozwalania, rozwiązywania prostej lub średnio wymagającej zagadki, no a oprócz tego spędzamy czas w świecie, który opowiada nam pewną historię poprzez zdarzenia na pierwszym czy drugim planie.

 

Gdybym chciał *tu wstaw inny gatunek*, to bym sobie kupił gierkę rządzącą w tym gatunku. Znałem Limbo, wiedziałem czego się spodziewać i uważam, że dostałem więcej niż oczekiwałem, bo jak na "minimalizm" to można było mieć przed oczami gierkę o wiele mniej do grania niż jest. Dla mnie podobnie jak Nier, wspaniały teatr growy.

 

EDIT:

Oczywiście gierkę kupiłem w promocji za 29zł. 84 wolałbym wydać na coś dłuższego.

Ten post był edytowany przez Nyjacz dnia: 19 listopada 2018 - 12:19

[burnstein]

Nyjacz mi przypomniał, że miałem sobie obejrzeć na jutubie secret ending. Obejrzałem i prowadzi on do bardzo ciekawych interpretacji.

[Nyjacz]

Widziałem go, czytałem też interpretacje:

 

Spoiler

Mnie przekonuje to, że chłopiec był kontrolowany przez potwora, by ten go uwolnił i pomógł mu w ucieczce, a świat jest w jednej wielkiej kontroli. No i sam chłopiec uciekł z jakiejś fabryki czy więzienia.