191 odpowiedzi na ten temat

[Nyjacz]

Jeśli są spadki do 10-ciu FPS-ów na bazowych konsolach, to nie wiem jak mogli wypuścić to w takim stanie i dopiero po premierze zająć się naprawą. Proponuję Remedy skorzystać z innego silnika, choć jeśli plotki o przejściu pod Sony są prawdziwe, zapewne tak się stanie.

[Shinigami]

Wczoraj robiłem jedna z tych czasowych misji. Poszedłem na pocztę, powstałem 3 minuty, przeciwnicy się nie spawnowali, a kaska wpadła

[BeSOS]

Szkoda że zanim skończę grę to jeszcze nie będzie pewnie pacza. Ale na prosiaki ma szczęście miałem dwa monety kiedy był ostry spadek, 95% gry jest masełko i wygląda to cudownie.

[Kazuo]

Moja reakcja po pierwszych 30 min gry

 

 

 

 

Schizy głównej bohaterki trochę jak w Hellblade, tylko tutaj dla odmiany jest coś takiego jak gameplay. I to bardzo dobry, nie ma to jednak jak Remedy.

[tomasz]

Podstawowe pytanie: czy jest to poziom Analnego Przebudzenia?

[Kazuo]

 

 

Aczkolwiek - jak wcześniej jęczałem, że wolałbym sequel Alana, tak teraz już mam wątpliwości. Design oraz klimat Control dają radę, że ho ho. Myślałem, że to będzie nudne bieganie po smutnych biurowych lokacjach (Quantum Break?), a zostałem bardzo miło zaskoczony. Momentami gierka przypomina twory Davida Lyncha: schizy, teleportowanie się w coraz dziwniejsze lokacje, fabularnie niewiadomoocochodzi, jedna wielka abstrakcja i surrealizm. Jest nawet lekko horrorowy vibe pięknie budowany przez świetnie dobraną kolorystykę, zabawę światłem i cieniem, porąbanych przeciwników oraz ciekawe udźwiękowienie. Klasycznie jak to w grach Remedy niezłą robotę robią audycje radiowe, programy w TV, a także znajdowane tu i ówdzie notatki nieco rozjaśniające co się tu w ogóle dzieje. Od strony artystycznej jest rewelacja i mam nadzieję, że ten poziom się utrzyma. Gameplay jak już wspomniałem wcześniej jest bardzo dobry, strzelanie daje masę frajdy (wkurza tylko brak możliwości samodzielnego przeładowania broni). Ogromny plus za zniszczalne środowisko - jeżeli masz coś w zasięgu wzroku, to na 99% możesz być pewny, że można to rozwalić (efekty robią wrażenie). Jedyne "ale" jakie mam na ten moment to animacja Jesse, a dokładnie to jej mimika, laska czasem wygląda nienaturalnie, tak jakby nie panowała nad mięśniami twarzy (a może to zamierzony efekt, żeby gra była jeszcze dziwniejsza? ). Tak czy inaczej jest dobrze. 

Ten post był edytowany przez Kazuo dnia: 31 sierpnia 2019 - 21:09

[Hellmans]

 

Klasycznie jak to w grach Remedy niezłą robotę robią audycje radiowe, programy w TV,

 

No i dupsko jednak trzeba zagrać.

[BeSOS]

Dla mnie AW > Control ale głównie dlatego że o wiele bardziej siadł mi klimat Alana. Control to też czołówka kreacji światów ale poprpstu wolę Alanowy. Po ok 8h przyznam.tez że trochę zaczynam czuć znużenie walka bo w zasadzie na zmianę używa się kinezy i broni i tak w kółko. Myślałem że nieco głębsze to będzie. Cała reszta natomiast bardzo trzyma poziom - graficznie, dźwiękowo, fabularnie - to jest czołówka. Bardzo podobają mi się postacie, są w swój sposób freakowe i bardzo zapadają w pamięć Jesse jakoś bezpłciowa niestety mi się wydaje na ich tle chociaż podobają mi się jej przemyślenia i ogólnie fajny pomysł z tym że gada ze sobą podczas dialogów

Same lokacje mimo że dzieją się w budynku o dziwo są pomysłowe i nie muza chociaż powoli zaczynam mieć dosyć betonu i biurek

Na ten moment daje mocne 8 ale Alan jest imo gra lepsza.

[Kazuo]

Znaleźliście?

 

 

 

 

Poets of the Fall miałem nadzieję, że gdzieś wcisną ich kawałek 

[Shinigami]

W sumie dwa są, w tym jeden całkiem nowy jako Old Gods of Asgard.

[Rudolf]

Quest z lodówką I te lore od zarządu potem

[BeSOS]

Lore jest dobre. Ale trochę za dużo tych notatek mam wrażenie że co 5 min wchodzę do menu czytać tę wypociny.

Swoją drogą ta gra jest ogromna. Questy są momentami wchuj długie i nie są na ideal się, jeszcze bardziej rozwijają lore. Mila niespodzianka bo myślałem że to gra na 8h a to trochę taka Metroidowania. Szkoda tylko że mapa beznadziejna i nie pomaga a zapamiętanie wszystkich korytarzy imo jest niemożliwe bo Stara Chata jest gigantyczna i niestety mocno podobna do siebie mimo że departamenty różnią się mocno od siebie w zakresie działalności.

[Cudak]

Misie, czy gra jest szarobura jak to można było obejrzeć na jakichś materiałach przed premierą czy jednak lokacje są tam ciekawsze niż warehouse #1 i warehouse #21?

[Rudolf]

Gra ma świetny setting i stylówę,  zobacz sobie launch trailer. Wbrew pozorom Oldest Building jest całkiem zróżnicowany,a niektóre miejscówki jak wyglądają to nie ma co gadać nawet, to trzeba zobaczyć

 

 

Ponad 15h nabite i póki co największą wadą jest, tak jak Jedyn pisze, mapa Już bym przeżył. że jest tak sobie czytelna, ale ona nawet nie ma zaznaczonych pokojów, do których potrzebne są klucze dostępu, bez guide'a się nie obejdzie...

Ten post był edytowany przez Rudolf dnia: 02 września 2019 - 10:08

[Schrodinger]

Ta, jak na grę która w jakimś tam stopniu stawia na eksplorację i wracanie do miejscówek brak solidnie oznaczonej mapy to zbrodnia

[Shinigami]

Ale przynajmniej da się mapę oglądać bez pauzowania rozgrywki, to jest w uj plus.

[Kazuo]

I tak jest zjebana. Kilka razy mocno się zgubiłem, a raz dotarłem przez przypadek do lokacji z przeciwnikami lv.6, którzy mnie łoili jak szmatę, po czym się okazało, że miałem iść w ogóle w innym kierunku. Jest mega nieczytelnie. 

[BeSOS]

Walczyłeś z tym latajacym bossem jako misja poboczna? Ja jebie co za gówno, 30 podejść i ciągle te wybuchające szmaty mnie zabijają...nie wyważone to wchuj.

[Shinigami]

Z kotwicą czy przy telewizorze?

[BeSOS]

To jest misja jaką daje Pope pod koniec gry. Drugie wcielenie jednego z typów z początku gry, tyle że za 1 szym razem ucieka. Ja odpuściłem sobie tą walkę bo za bardzo mnie frustriwala.

Skończyłem godzinę temu więc kilka zdań.

Na plus wiadomo - klimat, lore, oprawa, sterowanie i to coś co umie tylko Remedy. Noni jest dosyć długa tak z 20h jak się robi większość rzeczy, a że się chce poznawać te świat i misje są fajne to się imo zrobi tak z 70-80% po skończeniu jest endgame, choc to chyba za duże słowo bo poprpstu można pokończyć questy. Chyba ze cos tam jeszcze nowego jest ale już nie chce mi się kończyć questów żeby się przekonać

Minusy to, że to niby Metroidowania ale jakoś ciągle miałem wrażenie że za mało tu wszystkiego - mało nowych mechanik, mało nowych skilli, levele nie łączą się jakoś fajnie a do tego naprawdę ciężko momentami się nawiguje bo raz że mapa słaba (2d) a dwa że lokacje są spore i mocno podobne i czasem biegałem po kilka minut szukając odpowiednich drzwi do kolejnej lokacji enigmatycznie wskazywanej na mapie. Niby fajne że wymaga to nauki biurowca ale bardziej mnie to męczyło niż dawało frajdę że 'ogarniam'. O wiele lepiej działało to no w Preyu gdzie znaczniki były a i tak stacji uczyło się intuicyjnie na pamiec. Tu tak nie jest.
Niestety końcówka jak to w Alanie średnia. Pomijam zakończenie historii które imo było totalnie meh, to nie było też fajnego pomysłu na ostatnią prostą co niestety obniża moją ocenę całości, wielką szkoda bo tak byłaby mocna 8 a może nawet 9, przez dupna końcówkę daje słabe 8

Polecam jak stanieje tak do 150 ale zagrać imo bardzo warto bo to dopracowany tytuł choć na prosiaku nieco niedomaga przy zapierdolu (może spaczuja do tego czasu).

[Kazuo]

Akcja w labiryncie, o k*rwa jakie dobre

Ten post był edytowany przez Kazuo dnia: 08 września 2019 - 17:40

[oranje]

Oglądam gameplaya, zobaczyłem co Kazuo na yt wrzucił i nie jest to absolutnie gra dla mnie. Dzięki

[Kazuo]

Finito. Gra jest bardzo dobra i gdyby nie kilka większych wad miałaby zadatki na prawdziwy hit. Frajdę psuje przede wszystkim ta nieszczęsna mapa oraz układ lokacji - nie będę kitował, co najmniej 1/5 czasu gry zmarnowałem na błądzeniu po miejscówkach i szukaniu przejścia jak ostatni debil. Nie dość, że to frustruje to jeszcze psuje dynamikę, a przecież wystarczyło dodać jakieś znaczniki (te tabliczki kierunkowe z nazwami lokacji chuja dają) albo po prostu rozbić mapkę na poziomy i problem by nie istniał. Jeszcze gorzej jest kiedy zabrniesz gdzieś gdzie nie powinieneś i kombinujesz jak przejść dalej, a gra nawet ci nie powie, że się nie da, bo po prostu nie odblokowałeś jeszcze konkretnej umiejętności. Absolutnie zero poszanowania dla czasu gracza.

 

Druga rzecz - gra kończy się ZBYT SZYBKO. Ja myślałem, że jestem dopiero w połowie przygody, a tu pach! napisy końcowe. Fakt, można sobie przedłużyć zabawę robiąc questy, zbierając śmieci, ulepszając postać itp. ale IMO fabułka i tak powinna być ciut dłuższa, tym bardziej że stawia na każdym kroku szereg ciekawych pytań i domysłów, a później wszystko momentalnie ucina. Liczyłem chociażby na ciekawsze rozwinięcie postaci dozorcy czy Pope, ale niestety okazuje się, że to tylko zwykłe NPCe bez konkretnej roli w fabule. Szkoda. Mimo wszystko samo umiejscowienie akcji, dziwne cut-scenki czy schizy jakich doświadczamy niemal na każdym kroku robią swoje i naprawdę przez cały czas towarzyszył mi podobny vibe co przy oglądaniu filmów Lyncha. Za to ogromny plus, bo niewiele jest gier posiadających tak nietuzinkowy i gęsty klimat.

 

Gameplay to same pyszności, zwłaszcza jeżeli chodzi o walkę. Jak te wszystkie pomieszczenia pięknie się niszczą podczas ostrej wymiany ognia: tynk dosłownie sypie się ze ścian, biurka latają po całej lokacji, stosy papierów, które jeszcze przed chwilą na nich leżały teraz szaleńczo wirują w powietrzu, gaśnica nagle przelatuje ci nad łbem i elegancko eksploduje zalewając pobliską ścianę pianą, sprzęt elektroniczny najpierw sypie iskrami, a po chwili staje w płomieniach, natomiast ty już chwytasz wielki kawał betonu, który właśnie odpadł ze zdemolowanego filaru i ciskasz nim w przeciwnika. Poezja destrukcji W ogóle oprawa w tej grze to jest jakiś kosmos, zaczynając od oświetlenia przez efekty cząsteczkowe oraz ilość ruchomych obiektów na ekranie, na ich fizyce kończąc. Po prostu WOW. Samo strzelanie jest w dechę, czuć moc pukawek i różnicę w korzystaniu z każdej z nich, do tego Jesse porusza się płynniutko i korzysta z kozackich zdolności. Nie ma to jak wykonać błyskawiczny unik przed lecącym pociskiem, zaraz przelecieć typkowi nad głową z wielkim kawałkiem żelastwa w łapie, strzelić mu nim w plecy, a kolejnego gamonia trafić jego własną rakietą złapaną w powietrzu. 

 

Muzyka mogłaby być ciut lepsza, czasem mam wrażenie, że jest aż zbyt cicho, a przecież te efektowne starcia aż się proszą o jakiś metal czy mocne elektroniczne motywy, które dodatkowo zagrzewałyby do walki. Mimo to wybaczam, kawałek Poets of the Fall odpalający się w labiryncie sporo rekompensuje    i gdyby tylko było więcej takich momentów, to zastanawiałbym się nad puszczeniem pozostałych minusów w niepamięć i wystawieniem dziewiątki. A tak daję solidne 8/10 i zaznaczam, że wystawienie tej grze niższej noty to zbrodnia w biały dzień. Mimo wszystko ekipa z Remedy spisała się dostarczając kawał intrygującej, klimatycznej i bardzo grywalnej gierki. Na taki shooter TPP dłuuugo czekałem. 

 

Walczyłeś z tym latajacym bossem jako misja poboczna? Ja jebie co za gówno, 30 podejść i ciągle te wybuchające szmaty mnie zabijają...nie wyważone to wchuj.

 

 

Dopiero teraz skumałem, że do mnie pisałeś. Z tym typkiem jeszcze nie walczyłem, ale jeżeli jest tak ciężko jak piszesz to może warto najpierw trochę ulepszyć Jesse i jej pukawki? Z HP i energią na 100%, odblokowanymi wszystkimi umiejętnościami + dopałki lv.5 powinno pójść bez problemu. 

Ten post był edytowany przez Kazuo dnia: 08 września 2019 - 20:46

[Schrodinger]

A ja im dłużej gram tym bardziej mnie nudzi, a przez zjebana mapę nie wiem czy skończę w ogóle

[Kazuo]

Znaleźliście Alana Wake'a?

 

Spoiler

 

 

[Kazuo]

 

Fajna jest ta ruda. 

[Shinigami]

Skończyłem. Fajna gra, ale ostatnie dwie misje słabe, natomiast zakończenie kompletnie bez pierdolnięcia.

Na razie rozważam platynę, ale boli mnie korzystanie z tej mapy.

[Kazuo]

Pierwszy raz od nie pamiętam kiedy kupiłem Psx Extereme. Patrzę a tam Komodo ocenił gierkę na 6-    

 

 

[Tawotnica]

Powoli kończę, więc dorzucę swoje trzy grosze. Tak z czapy kupiłem, bo cena była dobra i zupełnie ciemno wszedłem do biura kontroli. Nie żałuję, scenografia w grze jest kozacka, a klimat od samego początku wjeżdża mocarny. Ogólny mindfuck i eksploracja miejscówki opanowanej przez to coś mi się od razu z Preyem (2017) skojarzyło. To dobre skojarzenie. Bardzo mi siada tego typu setting, więc dość szybko się wciągnąłem.

 

Walki jak się rozwijają, kiedy się zdobędzie dash i tarczę to poezja. Dawno się tak dobrze nie bawiłem TPSem. Wczoraj zdobyłem

Spoiler

lewitację

i jeszcze większe cuda mogę wyczyniać. Poziom trudności jak na mój gust jest nieco nierówny, tj. lubi czasem niespodziewanie skoczyć. Przykładowo walka z Salvadorem mnie zaskoczyła, no i niektóre side-questy... szefo z lodówki przykładowo był strasznie tani. Ze trzy razy spadłem do dziury jak boss zaczynał swój odpał z resztką energii. Nawet nic fajnego za uwalenie go nie dostałem. Nie, żebym mocno narzekał ale trochę to niekonsekwentne w drugiej połowie gry, bo początkowo side-questy przyzwyczajają gracza, żeby je robić od razu, bo dostaje się kluczowe wręcz umiejętności w nagrodę. 

 

Inna sprawa, że te śmieci które się zbiera jako modyfikatory broni i do craftingu są imo absolutnie zbędne. Muszę co chwila włazić do menu i sprzedawać, bo zamontowałem sobie najmocniejsze (rzadkość V i IV) i nie widzę powodu, żeby cokolwiek w tym mieszać. 

 

Tak samo zbędny jest w tej grze otwarty świat. Już nie wspominam o mapce, bo wszyscy dobrze wiecie jak mocno zjebana jest, ale nawet gdyby była zrealizowana jak w Fallen Order to pozostaje pytanie: po co? Po te ww śmieci? Nie widzę też różnorodności o której pisał Rudolf. Black Rock Processing się wyróżniało, ale poza tym 90% tych samych sterylnych korytarzy i porozkładane biurka z komputerami. Nie rozpoznalibyście różnicy po screenshotach między executive a maintenance czy innymi sektorami. Jak na grę tak mocno nastawioną na filmowość i pchaną fabułą spokojnie mogłaby być bardziej prostolinijna, jak misja z zegarami przykładowo. Pyk, jakiś puzzelek w hotelu (w ogóle ten hotel, mistrz), parę potyczek i mini-boss na końcu.   

 

Czasami mi się pojawiały randomowo jakieś zadania ograniczone czasowo typu "ej, idź do parapsychology tam wykoś mobków", co znowu mi się nie klei z filmowością i zbija z tropu. Przecież nie będę specjalnie przerywał intrygującego main-questa, bo mam 18 minut na bóg wie co. 

 

Trochę po tym co Kazuo pisał się obawiam, że fabularnie Control pod koniec też klęknie i w efekcie skończy się jako gra z ogromnym  potencjałem na kraszera, ale w prawie żadnym elemencie nie zrealizowanym w pełni. Więc no... mnie ocenki na poziomie 7/10 zupełnie nie dziwą. Dobra gra, ze świetnymi potyczkami, ale z jednym ogromnym problemem (mapa/eksploracja) i całym mnóstwem drobiazgów, do których można się przyczepić.  

[Schrodinger]

a poprawili mapkie? bo przez nią olałem