113 odpowiedzi na ten temat

[Aki]

Dobiłem do 14 piętra i jestem już trochę zmęczony. Niby już prawie koniec ale jak pomyślę, że potem muszę się przejść przez praktycznie wszystkie piętra jeszcze raz by pozbierać gemy i połapać Boo, to nawet motywacja do tego by po prostu skończyć grę gdzieś mi ucieka...

[Texz]

Odpocznij sobie od tej gry jeżeli łykasz ją w całości. Ja jestem na 12 piętrze mimo iż gram od premiery, a to dlatego że bardzo sobie ją dawkuję. Dłuższe posoedzenia dla mnie są męczące i dobrze robi mała dawka w ciągu dnia.

[Pawlik]

Mam podobnie, jedno piętro na dzień jest w sam raz.

[BeSOS]

To jest problem każdego Luigiego. Za mało urozmaiceń, zagadek etc. Ale przerwy pomagają.
Ja mam 1 piętro do końca gry. Koniec końców oceniam ja na mocne 8 i jest to jeden z najlepszych tytułów na Swiczu.

[Aki]

Robię sobie przerwy i dawkuję. Gram praktycznie od początku miesiąca. Robię 1-2 piętra i potem jest dzień/dwa przerwy.

 

Teraz będzie weekend z Monster Hunterem GU, a po niedzieli pomyślę o ukończeniu gry.

 

Btw. "czyszczenie" muszę zrobić przed walką z King Boo czy będę mógł sobie do tego potem spokojnie wrócić (i np. dostać lepszą ocenę?)

[tomasz]

Ja zrobiłem przed walka, bo point of no return jest wyraźnie zaznaczony, ale po walce i tak masz sejw sprzed, więc obojętnie. Co do dawkowania, to nie wiem, zrobiłem 100% w tydzień xD

[Pawlik]

Zrobiłem wczoraj to niesławne B2, mnie się podobał, sporo kombinowania, tylko ostatnia walka troszkę irytująca póki się nie wyczuło kaczki. 

Obecnie jestem na 10 piętrze i do tej pory chyba najbardziej podobało mi się studio filmowe. 

[Kaxi]

No ja przez całe piętro, do końca bossa, nie wyczułem kaczki. Pokonałem bossa tylko dzięki polter-kościom.

[Aki]

Skończyłem aka wymęczyłem... na liczniku 17h i 50 minut.

Nawet fajna. Solidna, porządna pozycja.

 

Ogólnie będę miło wspominał, choć czyszczenie piąter było monotonno-nudne i niezbyt skomplikowane. A potyczki z randomowymi duchami zaczynały już powoli irytować. 

Achievementów nie chciało mi się robić, co wpadło przy okazji, to wpadło przy okazji, specjalnie za niczym nie łaziłem.

 

King Boo w porównaniu do całej reszty jakiś taki dziwnie łatwy (choć etap walki gdzie jest limit czasowy - bardzo nie lubię).

[cybercotlet]

Ja póki co pykam se na luzie i jestem dopiero na 6 piętrze ale gierka jest

Idealnie nadaje się na krótkie posiedzenia - co przy moim braku czasu daje dodatkowego +

 

Grafika też o dziwo robi

[BeSOS]

Grafika to jakiś szok.

[gruby]

A ja doszedłem do kanałów i mój pierworodny syn zgubił carta. Takie małe te cartridge ze się nie dziwie, ale teraz dupa, szkoda mi kasy żeby odkupić a czuje niedosyt. Może zaczną na Allegro latać same cartridge

[Kaxi]

Skończyłem wszystkie piętra już jakiś czas temu, ale wczoraj w końcu pokonałem ostatniego bossa.

 

Ranga B, chyba dlatego, że wydałem dużo kasy na wspomagacze  - głównie dlatego, że ja chciałem tę kasę spożytkować, a nie gromadzić, co chyba było pod prąd designu.

 

Dwa pytanka:

1. W czasie gry zdobywałem takie jakby acziwementy - ale ani w trakcie gry, ani na koniec nie znalazłem żadnego menu, gdzie mógłbym je przeglądać.

2. Do czegoś służy ten przesadnie skomplikowany system save'owania? Z lampeczkami, z flagami? Przydaje się do czegoś, czy tylko ma ratować przed jakimiś game-breaking bugami?

[Aki]

Ad1. W Laboratorium u doktorka jest opcja na przeglądanie zadań i achivementów. Bodaj najpierw trzeba wejść w listę zadań i tam jest opcja na przełączenie się na achievements, nie pamiętam niestety dokładnej ścieżki.

 

Ad2. Z tego co zauważyłem te lampki zgadzają się ilościowo z ilością zdobytych przycisków do windy (więc zakładam, że to taki ich sposób na pokazywanie postępu). A save slot z flagą to bodaj zapis na podstawie jakichś ichniejszych checkpointów, który wskakuje przy okazji jakichś ważniejszych wydarzeń w grze.

 

[lukaszSA]

Prawdziwa analiza a nie wojna na cyferki jak u DF

https://youtu.be/jMDhSQDjeDY

[BeSOS]

A wlasnie ciągle zapominam że muszę skończyć...

[Tawotnica]

A wlasnie ciągle zapominam że muszę skończyć...

 

Same here. 

 

Dla mnie gierka pierwsze wrażenie robiła świetne: wygląda ślicznie i interakcja z otoczeniem może się podobać, ale już po paru piętrach wkrada się taka nuda i powtarzalność, że dochodzę do wniosku iż koncept Luigi's Mansion się wyczerpał.

Lepszy system nagradzania gracza za to całe zbieractwo by trochę poprawił sytuację, ale pod koniec dnia LM3 stawiam wysoko  na liście "rozczarowanie roku 2019" zamiast "gra roku 2019". :< 

[BeSOS]

Yep. Graficznie 10/10, gameplay zaczyna się od 9 a pod koniec już imo 7.

Brakuje mi uogradu umiejętności postaci i większego nacisku na metroidovanie. Przydałoby się też dać Luigiemu większą mobilność albo dodać dla kontrastu jakieś levele z Mario żeby nieco przełamać etapy Luigiego gdzie jest ślamazarnie. No i zbieranie tej całej kasy jest przeboner ale co z tego skoro nie ma co z nią robić? Wypacza to sens zbieractwa.

[Tawotnica]

ja ponadto się najarałem na co-op, bo już multi w LM2 było spoko, a się okazało że Gooigi to po prostu kolejny, dość statyczny element puzzli i poza walkami drugi gracz przez większość czasu nie ma co robić. 

 

Wyżyłowany tryb współpracy dla dwóch (lub więcej) graczy byłby osom, ale N zdaje się nie podejmować tego ryzyka poza mniejszymi gierkami jak BoxBoy czy Snipperclips albo ostatnio wydane Stretchers.  

 

[Pawlik]

Mam tak samo, jestem na bossie 13 piętra, ostatnio robię jedno piętro tygodniowo bo zwyczajnie nie chce mi się. Gra mogłaby mieć 10 pięter.

[Kaxi]

Dokładnie co mówcie. Brak sensu w zbieractwie i rozwoju umiejętności przez całą grę.

Skończyłem by mieć spokojne sumienie i doceniam niektóre super sekrety ale nagrody za ich znalezienie są bezwartościowe a taki minute to minute gameplay nudzi się w połowie gry.

[Kazuo]

Skończone. Baaaaaaardzo przyjemna gra, ze świetnie zbalansowanym poziomem trudności, idealnie pasująca do tych długich jesienno-zimowych wieczorów. Klimat wręcz wylewa się z ekranu (uwielbiam gry utrzymane w duchu Halloween), nawiedzony hotel po którym śmigamy nie dość że jest sporych rozmiarów (bagatela 15 pięter, co odpowiada około 15 godzinom gry) to jeszcze ma mega zróżnicowane poziomy. Może i brak tu większego sensu, no bo skąd niby w wielopiętrowym budynku piramidy czy piracki statek umieszczony w wielkim zbiorniku wodnym, ale fuck it, bo dzięki temu zabiegowi gra nie nudzi nawet na chwilę, a gracz tylko się zastanawia jakież to atrakcje będą na niego czekać na kolejnym piętrze. Jeszcze lepiej, że wiele z etapów ma swoje unikatowe mechaniki, np. buszując w zalanej piwnicy płyniemy na gumowej kaczce, unikając przy tym różnych pułapek, a penetrując grobowiec faraona mamy do czynienia z piaskiem, który możemy wciągać magicznym odkurzaczem Luigiego lub go przesuwać, aby zrobić sobie dostęp np. do wyższej półki. Zabawa fizyką to może nie jest aż taki poziom jak w Breath of the Wild, ale i tak twórcy w niektórych miejscach ładnie zaszaleli. Cholernie też spodobały mi się starcia z bossami, których jest ogrom i nigdy nie miałem wrażenia, że są powtarzalne czy monotonne, wręcz przeciwnie: każdy pojedynek wymaga innego podejścia i zastosowania innych sztuczek, żeby dokopać szefkowi, naprawdę chylę czoła nad designerami którzy to wszystko zaprojektowali Nie jest też ani zbyt prosto, ani też przesadnie ciężko, jak tylko załapie się na czym polega starcie to wtedy już trzeba wykorzystać minimum skilla i każdy przeciwnik pada na ryj. Co najwyżej doczepię się do walki z finałowym szefem, która nie wymagała zastosowania żadnej ciekawej mechaniki, a sam fight był lekko przegięty i jakoś nie widzę, żeby mały dzieciak miał sobie z nim poradzić (aż mi się załączyły flashbacki z Blinxa)

 

Na minus zaliczam mocno spierdolone sterowanie, które wprawdzie nie przeszkadza przez większość przygody, ale przy niektórych starciach z szefami (gdzie wymagana jest spora precyzja) potrafi zamienić zabawę w katorgę. Bardzo mi się też nie podobają odgłosy postaci. Ja naprawdę rozumiem, że to gra kierowana dla dzieci i im takie bełkotanie nie przeszkadza, ale mnie to drażni, poza tym zawsze byłem zdania, że Mario i Luigi brzmią jak para gejów i mają strasznie creepy design

 

Tyle w temacie. Generalnie cały gameplay LM3 to bardzo fajny mix gry akcji (bicie się z duchami) oraz gry logicznej (zabawa z elementami otoczenia). Tytuł może i nie odkrywa koła na nowo, ale jest pełen fajnych pomysłów oraz niesamowitego uroku, w dodatku wygląda PRZE-PIĘ-KNIE, momentami niczym jakaś animacja Pixara, nawet nie sądziłem że Switcha stać na coś takiego. Jak ktoś jeszcze nie grał to polecam mocno. 8-/10

Ten post był edytowany przez Kazuo dnia: 10 grudnia 2022 - 12:55

[Woroq]

Szybko poszło. To gra na 2h?

[Kazuo]

Zaczynając myślałem, że to jakaś popierdółka-samograj na 6 godzin, a tu patrzę i niemal 16 godzin na liczniku po skończeniu zabawy, trochę przepalonych zwojów mózgowych przez łamigłówki architektoniczne (większość jest łatwa, ale zdarzają się takie przy których trzeba ruszyć głową) oraz przepocona koszula po ostatnim bossie. Teraz dolicz sobie do tego pewnie ze 2x tyle jeżeli chcesz odkryć wszystkie znajdźki, no i jest jeszcze osobny tryb multiplayer, ale w to się już nie bawiłem. Jest co robić.