18 odpowiedzi na ten temat

[Tawotnica]

yassss, Shantae!

Ten post był edytowany przez Tawotnica dnia: 14 sierpnia 2019 - 21:54

[lukaszSA]

Dobrze  

[Tawotnica]

[Schrodinger]

Trigger

[Tawotnica]

zmiana nazwy:

+na stronce jest parę screenów. Wygląda dobrze.

[Kaxi]

IMO kreska wygląda gorzej niż poprzednio.

[Schrodinger]

Jak hejtuje konkurencje

[Kaxi]

 

Shantae to metroidvania bardziej, więc chyba nie konkurencja

[lukaszSA]

[lukaszSA]

[Tawotnica]

28.05. premiera na konsolki! Byle dożyć do maja, kombo Xeno + Shantae
Za wydnanie fizyka będzie odpowiadać niestety LRG 

 

btw. nie wiedziałem, że to po kawałku wychodzi na Apple Arcade. To AA jest takim niewypałem, że nikt o tym nie mówi czy po prostu dla iOSowców to taka nisza w niszy, która nikogo? Patrząc na ten podwodny twór Capcomu czy Shantae wydaje się, że całkiem spoko gierki wychodzą z czasową ekskluzywnością.  

[BeSOS]

Poczekam aż stanieje. Poprzednia była fajna ale dla mnie to takie max 7.

[Aki]

chciałbym pudło,

będzie trzeba polować i kombinować... ehh...

[Tawotnica]

chciałbym pudło,

będzie trzeba polować i kombinować... ehh...

 

 

zależy od gry, np. .z Gunvolt Chronicles nie miałem problemu, ale niektóre tytuły rzeczywiście wysprzedają się w ciągu sekund.

 

Największe ale jakie mam do limited run games to jednak nie tyle dostępność, co potem czas dostawy. Chciałbym w nową Shantae zagrać day 1, a nie pod koniec roku. 

 

Dziwne, że WayForward po tylu latach z taką serią nie mogą znaleźć "normalnego" wydawcy, który zapewni fizyka w odpowiedniej ilości równolegle z cyfrową premierą. 

[BeSOS]

Zgadzam się z koxem, jakoś kreska wygląda o wiele mniej szczegółowo niż ostatnio. Gorszy design.

[Aki]

w sumie 1/2 Genie wydało chyba bodaj PQUBE? (tak mam na opakowaniu napisane) czemu nie wydają i tym razem... i można by było jak człowiek kupić na amazonie

[Tawotnica]

Na Switchu w EU obsuwa i gra wyjdzie za tydzień:

 

nie, żebym do tego czasu skończył Xeno, ale może zacznę 'przegryzać' cyfrowo D1, bo na LRG i ich fizyki mam już wywalone. 

Ten post był edytowany przez Tawotnica dnia: 29 maja 2020 - 09:33

[Tawotnica]

nie mogłem się powstrzymać, żeby w weekend zacząć trochę pykać 

 

Jestem gdzieś w połowie i największą zmianą względem Half-Genie Hero jest konstrukcja świata. Nie ma już wybieranych z menu miejscówek tylko, tak jak imo powinno być, wielka metroidvaniowa mapa i na niej porozsiewane metroidvaniowe dungeony. To znaczy, że zachowano podział na rozdziały (as in 1 labirynt = 1 chapter), ale pomiędzy nimi można sobie swobodnie hasać po świecie, szukać znajdziek i wejścia do kolejnego lochu. 

 

Podobnie jak w Zeldach 2D w każdym dungeonie znajduje się nową umiejętność, którą trzeba wykorzystać, żeby dostać się do bossa. Znowu, co już jest właściwie tradycją serii, Shantae ameryki nie odkrywa, ale miesza sprawdzone elementy gatunku w odpowiednich dawkach owijając to w swoją kolorową, humorystyczną otoczkę. 

 

Przykład? Farmienie przeciwników w celu zdobycia małego boosta umiejętności. Karty kolekcjonerskie wypadają z przeciwników i po uzbieraniu odpowiedniej ilośći (np. pięć krabów) możemy w menu zamontować sobie zestaw trzech kart. Pakujemy w ten sposób bronie, przyspieszamy ruch różnych czynnośći, dodajemy +1 pkt do ataku itd. System ten aż się prosi o jakieś głębsze wykorzystanie (typu odpowiedni miks kart = bonusowa umiejętność albo coś w tym stylu), jest jednak wykonany bardzo podstawowo, tak żeby sobie nim nie zawracać niepotrzebnie głowy. 

 

"Nie zawracać sobie głowy" może być motywem przewodnim Seven Sirens, bo bardzo dobrze idzie się skupić na samym platformingu. Właśnie przez dobrą mapę, jasne hinty i nieskomplikowaną całą resztę. Trochę się obawiałem głupich roadblocków jak odblokowałem pierwszą umiejętność magiczną - taniec powodujący pojawianie się ukrytych przejść i przedmiotów. Myślałem, że będę musiał co parę ekranów na chybił trafił tego używać, bo przecież może być coś w nieoczywistym miejscu, eh? Nope, od razu widać, że gdzieś na środku pomieszczenia jest umieszczony piedestał, który aż się prosi o skrzynię na nim. Jeśli intuicja podpowiada "hmmm... coś tu może być" to zazwyczaj będzie - nawet jeśli to nagroda pocieszenia typu parę kryształków albo serduszka, 

[Tawotnica]

wczoraj siadło. 1/2 Genie Hero bardziej mi się podobało. Trochę za bardzo czuć, że gra była projektowana z myślą o Apple Arcade + końcowe dwa etapy mnie zawiodły.

Ta całoekranowa magia to 4x ten sam pomysł - użyj, żeby uruchomić drzewko/wiatrak/usunąć kamol itd. Przedostatnia transformacja jest bardzo podobna do drugiej. No i mniej fajnego platformingu przez to. Przykładowo taki Cannon Jump w Pirate's Curse robił grę, w Seven Sirens nie ma żadnego upgradu zbliżającego się do tego poziomu.

Końcówka sprawia wrażenie robionej na szybko. Liniowe dungeony pełne kill-roomów, które nikogo bo wystarczy użyć 2x magii i wszystko umiera. Szczególnie słaby był etap

Spoiler

ograniczony czasowo, w którym twórcy zaserwowali aż osiem praktycznie identycznych pomieszczeń.

Jeszcze rozumiem jakby to chcieli zrobić na modłę Mega Mana i powtórzyć wszystkie walki z szefkami (które były bardzo proste ale całkiem ok), ale nie! Zwykłe mobki się spawnują.

Czyszcząc mapkę przeszkadzają długawe loadingi między sektorami i na Switchu (prawdopodobnie przez sleep mode z zwyjściem do menu) w scenkach napisy są rozsynchronizowane.

Nah, Seven Siren wyszło średnio, szczególnie biorąc pod uwagę jaki jest ogromny wybór metroidvanii dzisiaj.