4 odpowiedzi na ten temat

[Tawotnica]

 

https://soul-hackers.jp/

 

Haaaajp! Atlus zapowiedziało dzisiaj nowego erpega. Wygląda na to, że Soul Hackers, niegdyś część subserii Devil Summoner stało się własną odnogą SMT. System walki wygląda trochę jak w Tokyo Mirage Sessions. 

Data premiery w Japonii to 25.08.2022

 

[Tawotnica]

Drugi zwiastun: 

 

[nole]

https://youtu.be/uhsltpQpeRs

[Tawotnica]

och, Atlus Jeśli można na kogoś liczyć, że w 2022 wyda jRPGa rodem z 2002 to na czerwono-niebieskich. Soul Hackers 2 to klasyczny dungeon crawling bez żadnych udziwnień. Płaskie labirynty, pełne semi-random encounterów i mocno-random dropów ze znanym i lubianym systemem walki opartym o wykorzystywanie słabości.

Gimmick w walkach tym razem polega na zbieraniu "stacków" pod koniec tury. Im więcej razy słabości zostaną wykorzystane, tym mocniejszy atak drużynowy odpalany jest na koniec.

Pod względem ekwipunku to bardziej Persona niż SMT. Walczą bohaterowie z "zamontowanym" demonem, którego elementy i ataki przejmują. Nie zauważyłem jeszcze 1-hit-killi, czyli brak Hama/Mudo, za to jednym z elementów jest Ruin, czyli wszelkie niewygodne zmiany statusów jak zatrucie czy usypianie. Dobrze się to wykorzystuje, bo oprócz zmiany statusu te ataki też ciągną odrobinę HP.

Zapowiada się na dobre Atlusowe grindowanko. Jakieś 10h w grze a dopiero odblokowałem fuzje i zaczynam mieszać w kociołku. Zarządzanie drużyną i ciągłe grzebanie w używanych demonach to na razie najfajniejszy element gry, bo warto nawet w walkach z mobkami rotować, żeby szybko zmiatać potwory i konserwować MP.

[Tawotnica]

Przed chwilą skończyłem, solidne 7/10 dla fanów Shin Megami Tensei, reszta może sobie odpuścić. Zawiodłem się przede wszystkim na konstrukcji labiryntów - teleporty i różnego rodzaju windy, które prowadzą donikąd może przywodzą na myśl stare MegaTeny, ale uruchamianie loading screenów przy każdej zmianie piętra to słaby pomysł. Było to do tego stopnia irytujące, że w końcowych etapach używałem save scammingu, żeby przejść odpowiednią trasą. 

 

Nie ma negocjacji z demonami, element który zawsze bardzo lubiłem w serii. Znaczy trzeba zapłacić HP/MP/hajsem albo itemkami, ale nowe potwory rekrutuje się znajdując je przypadkowo po kątach dungeonów. Im więcej stowrzeń danego typu ubijemy, tym większa szansa, że się pojawią. 

 

Pochwalić mogę sympatyczną główną bohaterką z kozacką kurtką i OST. 

W Mansei Realm zawsze się zatrzymywałem na chwilę, żeby posłuchać muzyczki:

 

 

Fajnie, ze Atlus jeszcze robi mniejsze (ca. 45h) erpegi, ale po znakomitym SMT V spodziewałem się trochę wyższego poziomu.