10462 odpowiedzi na ten temat

[Kaxi]

W sumie ostatnio skończyłem dwie mniejsze gierki

DARQ to puzzlowo platformowy majstersztyk, gra tryska kreatywnością. Jedynie ostatni level nie wiadomo po co sam wypiera się swoje tożsamości i udaje cinematic platformera. Gdyby grę obudować jakąkolwiek fabułą, mógł być hicior. 8/10

Stories Untold. Pierwsza gierka ludzi od Observation i Silent Hill Townfall. Fajnie to sobie wykoncypowali, zwłaszcza fabułę. Gierka cierpi jednak trochę na bolączkę starych przygodowek czyli "zgadnij co designerzy teraz od Ciebie chcą". Łamanie szyfrów było trochę żmudne i przepisałem je z poradnika. 7/10

[Wezyr]

#4: Halo Infinite (kampania) w wersji na Xboxa Series X

 

To najlepsza kampania z jaką miałem do czynienia w serii i zdecydowanie jeden z najlepszych tytułów ostatnich lat. Jest to jednocześnie gra która ma niski próg wejścia dla nieobeznanych z serią, jasno tłumacząc zależności postaci, zostawiając sobie jednak miejsce na plot-twisty.

 

Najpierw największa wada - gra jest taka "ładno-brzydka": otwarty świat gry (raczej oszczędny w aktywności, za co plus) potrafi brzydko zaskoczyć prostotą otoczenia i niezbyt urodziwymi jego elementami. Tym bardziej kontrastuje to ze świetnymi skyboxami oraz szczegółowymi, świetnie animowanymi wrogami.

 

Na drugim biegunie są lokacje zamknięte, tutaj nie raz nie dwa zatrzymywałem się aby przyjrzeć się oświetleniu, odbiciom czy szczegółowym teksturom obiektów. Wisienką na torcie są animacje - przylepienie granatu plazmowego wścieka Elity, zabity w biegu wróg zatacza się nim padnie bez ruchu, broń rozpryskowa obraca przeciwnika wokół jego własnej osi, postrzelone w skrzydło "latające małpy" kręcą się jeszcze przez chwile w powietrzu nim rozbiją się o ścianę.

 

To co trzyma przy konsoli to fantastyczny gunplay - bronie mają kopa, są świetnie udźwiękowione i często nimi żonglujemy (nosić na raz możemy tylko dwie sztuki) gdy zabraknie amunicji, a akurat z pokonanego rywala wpada jakaś przydatna pukawka. Nowością w serii jest dodanie linki która nie tylko pozwala przyciągać się do wrogów czy podnosić oddalone od nas przedmioty, ale też wspinać się na wyższe punkty aren na których walczymy (te są otwarte) co pozwoliło na ich bardziej wertykalną konstrukcję, dodatkowo nadającą smaku potyczkom.

 

Podsumowując: jeśli tak wygląda powstałe w bólach piekła developerskiego Halo to jestem pełen wiary w to, że 343i (odpowiednio zarządzane) przywróci ten tytuł na szczyt, bo Infinite ma naprawdę wszystko co może przyciągnąć do konsoli - angażującą (niekiedy i emocjonalną historię) i fantastyczny gameplay. Sam byłem sceptyczny patrząc co się dzieje wokół tej gry, posypuję głowę popiołem i przyznaję - Halo Infinite to naprawdę świetna gra AAA która bez wstydu stawać może w szranki z najlepszymi tytułami na rynku. 

 

 

 

 

[lukaszSA]

No dobra, ten trol ci wyszedł nawet dobrze

[Kazuo]

[oranje]

Ja po odpaleniu Reach już chyba nigdy nie wrócę do serii. Za szybka akcja, słabe strzelanie, brak wciągającej fabuły. Gófno

[xell]

Podsumowując: jeśli tak wygląda powstałe w bólach piekła developerskiego Halo to jestem pełen wiary w to, że 343i (odpowiednio zarządzane) przywróci ten tytuł na szczyt, bo Infinite ma naprawdę wszystko co może przyciągnąć do konsoli - angażującą (niekiedy i emocjonalną historię) i fantastyczny gameplay. Sam byłem sceptyczny patrząc co się dzieje wokół tej gry, posypuję głowę popiołem i przyznaję - Halo Infinite to naprawdę świetna gra AAA która bez wstydu stawać może w szranki z najlepszymi tytułami na rynku.

Kampania w Infinite ma sporo problemów - otwarty świat ma niewielką różnorodność, liniowe misje mają de facto dwa typy lokacji (Banished i Forerunnerów) i mają mało unikalnych momentów, przynajmniej na standardy serii, fabuła jest jednocześnie o zupełnie niczym (tak jakby uciąć Halo 1 przed ujawnieniem Flood) i niepotrzebnie skomplikowana.

 

Gra ma fajny traversal i super walkę, ale kwiczy w wielu innych kwestiach.

 

Przynajmniej multiplayer powoli wychodzi na prostą.

 

Ja po odpaleniu Reach już chyba nigdy nie wrócę do serii. Za szybka akcja, słabe strzelanie, brak wciągającej fabuły. Gófno

LMAO co za żałosny hejterek.

[Kazuo]

Właśnie zakończyłem dwa maratony giereczkowe. W tygodniu opierniczyłem combo: Bully, GTA3, Vice City i San Andreas, a na weekend poleciałem z Resientami: Zero, REmake, RE2, RE2R, RE3, RE3R i Code Veronica X. Norma staroci wyrobiona, to teraz mogę wrócić do Callisto Protocol

[Pawlik]

W jednym tygodniu zacząłeś i skończyłeś to wszystko?

[Kazuo]

Dokładnie to maraton zacząłem w zeszłą niedzielę po południu, więc równo tydzień mi to zajęło. Ja te gry znam tak dobrze, że można powiedzieć, że to były bardziej speedruny takie Bully poszło na jedno pięciogodzinne posiedzenie, podobnie GTA3 i Vice City. San Andreas to już kombajn składający się z niemal 100 misji fabularnych, więc poszły dwa posiedzenia po 6 godzin. Residenty to wiadomo, przeleciałem jak błyskawica, w piątek jak się po robocie dorwałem do pada, to zrobiłem Zero oraz kampanie Jill i Chrisa w REmake'u na hardzie z najlepszymi zakończeniami, a w sobotę od rana oryginalne RE2 (x2 razy, bo dwie postacie), RE2 remake (też dwiema postaciami), RE3, RE3 remake, no i Weronikę na szybko przed spaniem. Dzisiaj detoks od giereczek 

[Wezyr]

holy fuckin shit mate O_o

[Kazuo]

To nic, Tawot w tym czasie kończy 20 erpegów

[PomezZ]

Kampania H:I w sandboxowej konwencji to nuda, nuda, nuda....

Serio. 

To mogłoby zostać wypuszczone jako dodatek do normalnej, liniowej, zwięzłej i intensywnej fabuły.

[torq314]

Assassin's Creed Valhalla

 

Skończyłem wątek fabularny oraz tropienie zakonu. Pozostają dodatki, jakieś Jotunheimy i Asgardy, pierdoły ogólnie.

To najlepszy assassin w jakiego grałem, początek jest powolny, najpierw nudnawa Norwegia a potem Anglia, w której początkowo jest się przygniecionym rozmiarami mapy.

 

Ale - wątek fabularny jest bardzo dobrze poprowadzony. Fabuła z jednej strony śledzi zmagania brata z jego poczuciem wyjątkowości i przeznaczenia do czegoś większego, z drugiej podbija się poszczególne prowincje, z trzeciej - tropi się zakon. Sporo jest miłych misji pobocznych, głównie w osadzie, typu wesele jednego z mieszkańców, jak już się zżyje z postaciami to to jest fajny dodatek.

 

Do żadnego elementu nie mam zastrzeżeń, przeciwnie, jestem zachwycony. Graficznie wreszcie ogarnięto problem renderowania dalekich planów, sporo tu jest miejsc gdzie z wysokości widać bardzo daleko i jak ktoś pamięta potworne wypaczenia dalekich planów w bo ja wiem, Fallout 4, to tu jest super (w innych współczesnych grach typu Cyberpunk wiadomo ze to też jest ogarnięte). Mechanika walk to poziom niewiele wyższy od Wiedźmina 3, raczej miły dodatek niż coś wymagającego. 

 

Gra stoi narracją, przygodą i podróżami. Wątków jest mnóstwo, podbijanie poszczególnych prowincji to za każdym razem inna grupa npców, fajne jest to że potem się z nimi spotyka niejednokrotnie ponownie. Prawie każdy wątek mi się podobał, a że czasem jakieś decyzje się podejmuje, to też miłe jest że postacie potrafią to potem pamiętać i jakoś odnosić się do Eivora w kontekście.

 

Jak zwykle wątki scooby doo mi sie nie podobały, tę część dziejącą się współcześnie można spokojnie zapomnieć, to zło koniecznie i nie wiem po co jest, gra nie straciłaby nic gdyby tego nie było.

 

Ogólnie do tego miejsca gdzie jestem: 72h

 

Moja ocena: 9.5/10

[burnstein]

(...) to zło koniecznie i nie wiem po co jest, gra nie straciłaby nic gdyby tego nie było.

(...)

 

Czyli zło niekonieczne.

[keogh]

Do żadnego elementu nie mam zastrzeżeń, przeciwnie, jestem zachwycony. Graficznie wreszcie ogarnięto problem renderowania dalekich planów, sporo tu jest miejsc gdzie z wysokości widać bardzo daleko i jak ktoś pamięta potworne wypaczenia dalekich planów w bo ja wiem, Fallout 4, to tu jest super (w innych współczesnych grach typu Cyberpunk wiadomo ze to też jest ogarnięte). Mechanika walk to poziom niewiele wyższy od Wiedźmina 3, raczej miły dodatek niż coś wymagającego.

https://m.youtube.co...h?v=7_6bHGAf9Jg

[keogh]

Zrobiłem sobie drugie podejście, tym razem na ps5 w What Remains of Edith Finch. To tytuł, obok którego loga na plakacie widnieje kilkanascie laurów nagród - nie czytałem za co i od kogo, ale wiem, że są w pełni uzasadnione.

Gra narracyjna, niesamowicie pomysłowa, zaskakująca w swym gatunku i jest bardzo krótka. Można sobie zrobić wieczorne podejscie zamiast chilowania na hbo. Nie ma co spojelorować - mnie porwała po minucie grania, jak doszedłem i zobaczyłem miejsce, które bedzie sie ekspolorować, a jeśli nawet i to nie przekona, to warto dojść do pierwszej historii; reszta jest w podobnych klimatach, ale jakby zupełnie innych. Ostrzegam albo raczej informuje, że jest to najmocniejsza gra w jaką kiedykolwiek grałem.

10/10

Ten post był edytowany przez keogh dnia: 16 lutego 2023 - 18:37

[oranje]

God of war: Ragnarok. 'Dwójka' pod każdym względem jest lepsza od poprzedniej części. Zarówno fabularnie, gejmplejowo jak i konstrukcją świata. Przejście zajęło mi trochę ponad 60h, ale w tym czasie zrobiłem zdecydowaną większość znajdziek itp. Samo to, że szukanie np. kruków mnie nie znudziło i chciało mi się ich szukać bez zaglądania w poradniki o czymś świadczy.
Fabularnie gierka jest bardzo dobra. Mamy tu więcej postaci mitologicznych, bardzo fajnie zostały zmienione oryginalne wydarzenia, aby pasowały do historii gry. Do tego satysfakcjonujące zakończenie.
Z czystym sumieniem daję 9/10

[Wezyr]

#5 - Wario Land 3 (emu na Switchu) - bardzo przyjemna platformówka logiczna z elementami metroidvanii. Fabuła prosta - chciwość Wario sprawia, że trafiamy do przeklętej pozytywki z której próbujemy wydostać się pomagając "tajemniczej postaci", po drodze kolekcjonując możliwie jak najwięcej skarbów dla naszego wąsacza. Świat podzielony jest na małe, maksymalnie kilkuminutowe poziomy, gdzie znaleźć musimy klucz i pasującą do niej skrzynię których w danej lokacji jest 4. Odnalezione fanty otwierają nam nowe przejścia lub odblokowują dodatkowe moce które pozwolą wrócić do poprzednich poziomów by zdobyć pozostałe kufry.

 

W grze nie ma systemu żyć, bo Wario jest niezniszczalny, ale podatny na efekty które zakładają mu obrażenia zadawane przez wrogów - Ci mogą podpalić protagonistę przez co biega jak oszalały kończąc jako żywa pochodnia, nietoperze go w wampira który potrafi latać, po zjedzeniu pączka nas wąsacz staje się na moment otyły mogąc jedynie lekko podskakiwać, ale potrafi w ten sposób niszczyć przeszkody otwierające nowe przejścia. Gra zaprojektowana została tak byśmy musieli nie tylko wykazać się zręcznością unikając fizycznych przeszkód, ale też żonglować stanami w jaki wprowadzają nas wrogowie aby dostać się do trudno dostępnych miejsc.  

 

To 8-bitowa, w dodatku na konsolę przenośną, więc w kwestiach audiowizualnych nie można oczekiwać cudów. O ile muzyka to takie 8-bitowe plumkanie, nic co by zapadło mi w pamięć to grafika 2D zestarzała się z godnością. To co osiągnięto w tym aspekcie podobać się może nawet dzisiaj - świty są kolorowe (od zamków, mokradeł, miasta a nawet alternatywnych wymiarów!), postaci duże i pełne detali, a na szczególną pochwałę zasługuje tu animacja postaci która dzięki rozmiarom Wario który zapełnia sporą część ekranu pozwala uchwycić nieraz bardzo zabawne miny.

 

Podsumowując: to gra która bawi mnie w równym stopniu jak w okolicach premiery ponad te 2 dekady temu, z gracją przetrwała próbę czasu, a jej kompaktowość sprawia, że nadaje się na dłuższe posiedzenia jak i krótkie sesje. Wyśmienity tytuł i, pozwalając sobie na nieco prywaty, najlepsze Nintendo to dwuwymiarowe Nintendo.

Ten post był edytowany przez Wezyr dnia: 18 lutego 2023 - 09:22

[Sotaku]

The last od Us remastered...z gry pamiętałem początek i koniec...nic innego, dlatego grało mi się bardzo dobrze, choć mocno sobie zaspoilowałem serial. Widać jednak, że jest sporo różnic, choć główny wątek jest zachowany. W grę nadal gra się z przyjemnością, gra się bardzo dobrze zestarzała.

[Sotaku]

Left behind...jedynka skończona w całości...dodatek, taki, że może być, ale jakby go nie było to też strata nie jakaś wielka. Teraz tlou2.

[Pico]

Sifu

9/10

Więcej w temacie.

[Mateo]

NioH - długa i wciągająca gra od Team Ninja. Zajebiste starcia z bossami. Klimat walk z demonami, otoczka feudalnej Japonii, dobrze zbalansowany system. Bardzo przyjemnie się w to grało i zdecydowanie polecam komuś kto nie grał, a chciałby sprawdzić NioHa.

9+

[.Qzi]

A ja wróciłem do nieukończonego na PS4 Killzone Shadow Fall. Niby fajnie, ładnie i i spoko, ale jakoś tak chemii nie czuję. Może dalej będzie lepiej? Skończyć wypada...

[Sotaku]

Kupiłem do ps4 na start zagrałem chwilę i nigdy nie wróciłem, zupełny brak klimatu poprzednich części.

[Wezyr]

6# Hi Fi Rush - XSX - nie powiem żebym był jakoś mocno nagrzany po jego skończeniu. Jest przyjemny w odbiorze, zwłaszcza w późniejszych etapach gry gdy wachlarz możliwości protagonisty znacznie się poszerza, ale całościowo raczej nie zostanie ze mną na dłużej. Dla fanów slasherów pozycja obowiązkowa, bo jest mocna posucha, ale całościowo daję OK, żadne GOTY.

 

7# The Gunk - XSX - idealna gra na weekendowy relaks przy konsoli, bardzo potrzebne po męczącym tygodniu. Twórcy SteamWorldDig (które aktualnie ogrywam po raz trzeci, tym razem na Switchu) serwują nam lekko baśniową opowieść o dwóch koleżankach i ich robocie którzy rozbijają się na pozornie opuszczonej planecie. Pozornie, bo jak okazuje się ów sferoidę pokrywa tytułowy szlam który nasza bohaterka wchłaniać będzie do odkurzaczo-robo-ręki, w międzyczasie próbując znaleźć sposób jak wrócić do domu.

 

Tytuł to typowy zen pokroju Tinykin czy Stray - poniekąd przechodzący się sam gdyż główna mechanika gameplayowa opiera się na oczyszczeniu całego szlamu jaki widzimy, czasem urozmaicając to sekcjami platformerowymi i prostymi zagadkami pokroju wrzuć nasionko do dołka -> wyrasta nowa platforma. Nie idzie się tu raczej pogubić, bo to typowa korytarzówka. Po drodze zbieramy ulepszenia postaci, całkowicie opcjonalne, a na końcu nawet mamy nieco grozy (ale wszystko w lekkiej konwencji).

 

Można przejść na jedno dłuższe posiedzenie, przyjemny tytuł ze szczególnym wyróżnieniem na które zasługuje OST w dużej mierze oparty na instrumentach smyczkowych, zwłaszcza wiolonczeli. Mocna polecajka!

[burnstein]

The Gunk? Śmierdzi desperacją.

[Wezyr]

Śmierdzi desperacją.

 

To temat "co ostatnio skończyłem", a nie "co ostatnio usłyszałem na randce".

[Wezyr]

8# SteamWorld Dig - Switch - cyfrowa kokaina. Kopiesz w ziemi żeby wydobyć rudy i minerały które sprzedajesz na fanty które pozwolą ci kopać w ziemi jeszcze głębiej. Jest trochę kombinowania, są upgrade'y ułatwiające eksplorację, kilka lokacji, a w tle nawet przyjemna zagadka przeszłości świata.

 

Dla mnie wciąż tytuł wyśmienity, z kategorii Duke Nukem 3D i Resident Evil 4 - kupiłem kilka razy, na kilka sprzętów, dalej zajebiste. Polecam.

Ten post był edytowany przez Wezyr dnia: 28 lutego 2023 - 10:51

[burnstein]

Skończyłem demko Wu Tanga Wo Longa. Wygląda na to, że okienko na deflectowanie nie jest już tak skurwysyńskie jak w betce i w sumie można się zastanawiać nad kupnem. Może nie tak od razu, na premierę, bo teraz to bym sobie wolał poszczelać i chętniej wydam kasę na Dead Space'a albo Residencika co to zaraz wychodzi, ale prędzej czy później, jako najwiekszy forumkowy fanboj Nioha, kupię

[Kazuo]

Największym forumowym fanbojem Nioha jest Sylvan. Później Mateo, który co prawda zagrał 100 lat po premierze, ale za to wystawił 9+, na trzecim miejscu ja, bo zawsze wychwalam te gry i stawiam je wyżej od crapów From Software. Nie łapiesz się niestety na podium.