24571 odpowiedzi na ten temat

[torq314]

W międzyczasie dotarłem do zakończenia numer 2 z 4 i gra zachowała się bardzo w porządku - moje obawy dotyczyły tego że po napisach mi wystartuje od nowa i tę godzinę czy dwie będę żmudnie odtwarzał ekwipunek i progress.

 

A tu - proszę - po napisach gra wczytuje automatycznie sejwa w takim momencie gdzie chwilę później podjąłem decyzję prowadzącą do zakończenia i po prostu zrobię coś innego.

 

 

[Kazuo]

No More Heroes 3

 

 

[xell]

Tez mogę spokojnie The Forgotten City polecić. Wszystkich zakończeń nie sprawdzałem, ale historię miasta się poznawało wybornie.

[Sotaku]

Nadal tlg i Borderki 3, przegryzane Amigą. Guardian na tym etapie najsłabszy z trójki, Borderki to to samo w każdej części, ale tę misję i te gadki robią robotę. Na amidze odpaliłem quake'a, polatałem w TFX i pościgałem się w super skidmarks

[Spuczan]

 

NG+ w Elden Ring. Zabiłem Fię w pierwszym plejtru żeby w drugim przytulić się do niej w jej własnym ubraniu. A wy myśleliście, że jesteście geniuszami zła bo powiedzieliście do koleżanki "grubasku" albo wypomnieliście koledze na forum, że kupił xboxa? Litości.

[oranje]

Star wars: Jedi ocalały. Z godzinę pograłem i wygląda jak więcej tego samego co w poprzedniej części czyli dokładnie to na co liczyłem. Będzie grane.

[Kazuo]

Mam nadzieję, że tym razem jest mniej znajdziek do odkrycia 

[Pico]

Zacząłem niedawno The Medium. Na razie spokojny początek, jeszcze nie czuję totalnego znużenia, ale jest... tak spokojnie, bez ikry.

[Kazuo]

Gram w House of Ashes. Ojapierdole, ale to ma KLIMAT   Od zawsze byłem wielkim fanem Tomb Raiderów oraz filmów w stylu Indiany Jonesa czy Mumii, więc z ogromnym bananem na twarzy przyjąłem fakt, że lwia część przygody rozgrywa się w starożytnej świątyni zakopanej gdzieś na środku pustyni. Klaustrofobiczne, tonące w mroku tunele, długie korytarze lub porozbijane schody prowadzące w czeluści, wielkie sale pełne antycznych rzeźbień, na każdym kroku złowrogo zerkające na nas monumentalne posągi, a pośrodku tego całego spektaklu grozy my - powoli snujący się z latarką w łapie, próbujący dostrzec w ciemnościach cokolwiek, zanim to "cokolwiek" zdąży nam się rzucić do gardła. Absolutnie genialna, być może nawet najlepsza z możliwych lokacji jakie tylko można sobie wyobrazić w horrorze.

 

Szkoda, że w parze z miejscówką nie idzie równie dobry design potworów. Co prawda nie ma tragedii i jestem pewny, że ktoś się ich nawet przestraszy, ale dla mnie niestety jest to kolejne copy-paste z wendigo. Ot, znowu wielkie, humanoidalne i szponiaste stwory, tylko tym razem ze skrzydłami. Zieeeeew. Dlatego chyba nie będzie wielkim zaskoczeniem jeżeli napiszę, że gra najbardziej straszy do momentu, aż przeciwnicy zostają pokazani w pełnej krasie - póki nie wiadomo co na nas poluje, jest naprawdę nieźle. Później czar trochę pryska, niemniej wspomniane lokacje sprawiają, że atmosfera i tak jest cały czas gęsta.

 

Bardzo duży plusik za postacie. Wprost nie potrafię opisać słowami jak mnie ci debile z Until Dawn czy The Quarry irytowali, tutaj na szczęście mamy do czynienia z dorosłymi bohaterami, w dodatku z zaprawionymi w bojach wojakami, więc szybko idzie ich polubić i aż chce się każdego utrzymać przy życiu do samego końca. Fakt, nie zawsze zachowują się logicznie, no ale w jakim horrorze tak się zachowują? Najważniejsze, że od dialogów nie opadają uszy, a relacje między nimi zostały przedstawione w wiarygodny sposób, przez co ma się wrażenie, że to postacie z krwi i kości, a nie banda przerysowanych pajaców niczym z jakiegoś kiepskiego serialu na Netflixie.

 

Ogólnie gra się naprawdę spoko. Klimat magnetyzuje, dzieje się naprawdę sporo (jest o wiele mniej dłużyzn niż w innych produkcjach tego studia), QTE są trudne i kilka razy pot mi ciurkiem spływał po dupie, trzeba też myśleć co się robi (nie zawsze symbol do wklepania na ekranie skutkuje czymś pozytywnym. Czasem wręcz przeciwnie: lepiej nie dusić nic, bo można komuś zrobić "ała"). Do końca jeszcze trochę mi zostało, ale stawiam House of Ashes chyba nawet wyżej od Until Dawn.

[Kazuo]

Wanted: Dead

 

 

 

 

John Wick spotyka Czarną Mambę z Kill Billa i idą robić krwawą rozpierduchę - tak w skrócie można określić tę grę. Brudne, spocone casuale szybko odbiją się przez wysoki poziom trudności oraz niski budżet (grafika jak na PS3, a voice acting niewiele lepszy niż w pierwszym Residencie. Autentyk, od niektórych kwestii opadają uszy), za to fani hardkorowych slasherów będą w siódmym niebie. Praktycznie non stop akcja, lokacje zalewane przez armie przeciwników, zabawa polegająca na umiejętnym tasowaniu bronią białą oraz palną, szybkie combosy, błyskawiczne uniki, konieczność stosowania parry, a nawet kontr na wzór mikiri z Sekiro, od czasu do czasu rzucenie granacika w grupkę frajerów z tarczami, no i absolutnie kozacko wyreżyserowane finishery podczas których nasza ruda heroina zakłada wrogom dźwignie, rzuca nimi o podłogę, w slow motion kroi ich na kawałki, przystawia im własną pukawkę do głowy i pociąga za spust albo szybkim susem podbiega do nieszczęśnika, sprzedaje mu krótką serię z pistoletu w klatę po czym wykonuje efektowny obrót o 360 stopni i nadziewa gostka na miecz robiąc z niego szaszłyk   Co prawda czuć w tym wszystkim lekkie drewno (na pewno nie jest to płynność Ninja Gaiden) i brakuje bardziej zaawansowanych combosów, niemniej mix wysokiej trudności z efekciarstwem i sporą dawną brutalności sprawia, że ciężko się od tej gry oderwać. A z czasem, po odblokowaniu nowych skillsów (klasyczne drzewka rozwoju postaci) robi się jeszcze ciekawiej. Dla mnie rewelacja. 

Ten post był edytowany przez Kazuo dnia: 01 maja 2023 - 12:24

[keogh]

[Sotaku]

Sesyjka Elden Ring z kuzynkiem, ależ nam fajnie szło wczoraj. Wpadły 4 lvl i odkryliśmy dobrą alternatywę dla katany.

[Kazuo]

Ratchet & Clank: Rift Apart - mocno MEH (jak wszystkie Raczety), ale gra nie jest długa, więc może skończę.

The Last of Us Part I - mocno OK, zmywa niesmak po serialu lepiej niż kwas solny pryszcze z ryja nastoletniej Julki

[Woroq]

Finał Fantasy Pixel Remaster
Przygotowuję się do FFXVI, stary Final wskoczył na Switcha. Nigdy nie grałem w jedynkę, jestem zaintrygowany. Zobaczymy, czy się nie odbiję

Początek pomimo prostoty, urzeka muzyką

Ten post był edytowany przez Woroq dnia: 06 maja 2023 - 16:39

[keogh]

Kena: Ancient Forest
Ladna, fajna, master dificulty i trzeba duzo unikow pykac.
Pytanie, czy gra zepsuta? Wbilem skila r2+kwadrat i nie dziala to podczas kombatu, a jak se biegam normalnie to dziala. Ocb?

[burnstein]

Trzeba napełnić te żółte kropki?

[keogh]

Jakie kropki? Te czarne hipki, co ze mna chodza?

[burnstein]

To kolko po lewej na dole co jest na screenie w połowie napelnione.

[keogh]

No wtedy te hipki moga wykonac akcje i cale niby kolko marnuje na jeden pałer cios?

[burnstein]

Tak.

[keogh]

[Kazuo]

Signalis

 

[Mateo]

Kończę Grandie 2 na Switcha, bardzo dobry szpil ze świetnymi postaciami i dobrym vibem jRPG'owego oldschoolu. Jak na retro to gierka ląduje bardzo wysoko, zdecydowanie ma to coś. 

[keogh]

[Mateo]

Co za początek!   Szykuje się epicka przygoda. I love Nintendo! 

Spoiler

[Pico]

The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom

[Kaxi]

Wczoraj o 23 ja i 11 Switch friendsow grało jednocześnie w tę samą grę.

[Pawlik]

jakiś indyk 

[Dixi]

Zacząłem ostatnio grać w Hogwarts Legacy - póki co niesamowicie relaksująca gierka. Samo chodzenie po Hogwarcie i zaglądanie za każde drzwi już daje sporo radochy    

[torq314]

tak jest.

 

natomiast jak się już wyjdzie poza hogwart to okazuje się, że tam niewiele jest.

mnie znudziło, dzieciaki trzymały się twardo do końca.