24585 odpowiedzi na ten temat

[Mateo]

Pokłady rajcowności, swoboda działania biją wszystko na dzień dzisiejszy. Nowa Zelda jeszcze bardziej RuleZzz

Spoiler

[keogh]

Nowy Raczet, chyba pierwsza gierka, która wyglada choc troche nextgenowo.

[Kazuo]

Kupiłem i ograłem jakiś tydzień zanim gierka została zapowiedziana w Plusie fakt, wygląda bardzo ładnie.

 

U mnie teraz na tapecie:

 

Dragon Quest One Piece: Odyssey

 

 

 

Song of Horror

 

[Spuczan]

Kazuo co to za "E" na ekranie? Miałem cię za człowieka o wysublimowanym guście który wie, że PC służy do pracy. Nieważne bo ja też dałem się porwać hypowi Nintendo i u mnie grana jest Zeldunia. Mateo miał rację to jest FIN w najczystszej postaci .

The Legend of Zelda: God of War Ragnarok [PS5].

 

U mnie na początku nie pykło. Uderz toporkiem, wciśnij kółeczko a w ogóle to Kratos rusza się jak mucha w smole. Pierwsze godzinki ciutkę nudnawe ale gram i czekam na tę magię. Aż w końcu nadchodzi! Starcia coraz bardziej przynoszą radochę z każdym zebranym skillem. Zaczynam kombinować, dorzucać coś od siebie i urozmaicać sobie potyczkę. Eksploruje lokację, zaglądam w każdy kąt i szukam skrzynek. Te oczywiście nie są jakoś specjalnie poukrywane. Czasem trzeba "pokombinować" co oznacza, że muszę obejść coś dookoła i rzucić toporem z innego miejsca a nagle wszystko staje się prostsze. Graficznie gierka wymiata. Sprawdziłem tryb wydajności i jakość. Fabułkę pewnie pyknę na lepszych ustawieniach graficznych a jak oczy się nasycą to zmienię na tryb wydajności.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

The Legend of Zelda: Death Stranding [PS5].

 

Death Standing to taki mój przerywnik między kolejnymi gierkami. Jak wiem, że zbliża się czas na jakiegoś killera albo coś wpada nagle co trzeba ograć to odkładam DS na półkę i wracam do niego. Na początku było ciężko bo strasznie dużo to zasad i systemów które trzeba ogarnąć. Fabuła też do najprostszych nie należy. Teraz jak już otrzymałem motor i broń to rzucam się na zlecenia i do tej pory mi się nie przejadły. Może to efekt tego mieszania innymi grami w trakcie a może to geniusz Lorda Kojimy?

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

The Legend of Zelda: Diablo IV [PS5].

 

Drugi raz ograłem betkę i bawiłem się jeszcze lepiej niż za pierwszym razem. Od razu wybrałem Łotrzycę i poleciałem robić to co chciałem. Żadnego zawracania dupy przerwynikami, debilnymi rozmowami czy problemami technicznymi. Czas oczekiwania na rozpoczęcie sesji to maksymalnie 1 minuta. Dwa dni czystego, ultraprzyjemnego ubijania potworków

 

Magia Nintendo

[Kazuo]

Ja jeszcze zapomniałem dodać, że kończę The Legend of Zelda: Left Behind

 

 

Bardzo ładna grafika (jak widać na screen-schocie), bardzo udany wątek romantyczny między Linx i Zeldx, tylko gameplay słabiutki. Bardziej symulator spaceru w stylu gier Bloomber-Teamu niż faktycznie gra. Ogólnie nie polecam, podstawka o wiele lepsza.

[keogh]

Dalej sobie Raczetuje, juz nastawieniem zeby skonczyc i nawet pomaksowac. Gra jest przesliczna i po prostu deklasuje wszystko co do tej pory widzialem, jest ostra jak brzytwa, wszystko blisko czy daleko i jest wyraźne i nawalone efektami, bla bla bo. pewnie bo korytarzyki, bidna geometria leveli. Raczety tak srednio ogarniam, gralem ze cztery różne i we wszystkie dość podobne, ale i tak samo miodnie, insomniac to jest jednak gosc i powerhouse.

[Kazuo]

Song of Horror

 

 

 

 

Dużo nie pograłem, w zasadzie to dopiero skończyłem pierwszy chapter (z 5), ale jak na razie jestem więcej niż zadowolony. Zwłaszcza, że spodziewałem się raczej kupsztala w stylu Medium, a dostałem naprawdę przyzwoitą grę i do tego autentycznie straszną 

 

Środek nocy, srogo nawiedzona chata, bohaterzy nie będący żadnymi komandosami, a zwykłymi szarakami (jeden  zbiera butelki ze śmietników, inny zawodowo przepycha kible) - może i mało oryginalne, ale za to wystarczające podłoże, żeby zbudować na tym mroczny horror. Chodzimy, więc po tonących w mroku korytarzach, zwiedzamy ponure pokoje, wzorem klasycznych przygodówek zbieramy masę rożnych przedmiotów, które następnie musimy gdzieś użyć i rozwiązujemy łamigłówki (dobrze przemyślane, warto dodać). Tutaj wchodzi największy twist Song of Horror, mianowicie brak jakiejkolwiek walki: nie mamy żadnej broni i nie ścieramy się z żadnymi zombiakami ani innymi mutantami. Zamiast tego musimy uciekać lub chować się, a natomiast naszym jedynym przeciwnikiem jest tak zwane "Presence". Czym to to ogóle jest? W skrócie można powiedzieć, że to jakiś mroczny byt, który odpowiada za wszystkie niepokojące rzeczy, które rozgrywają się w trakcie naszej przygody w nawiedzonym domostwie, czasem próbujący tylko nas nastraszyć, a innym razem zabić. I trzeba przyznać, że zajebiście dobrze deweloper wplótł ten motyw w rozgrywkę. Zwiedzając lokacje i zajmując się swoimi sprawami nigdy nie wiemy kiedy Presence nas zaatakuje. Przez większość czasu nie widać go, ale wyraźnie czuć że jest gdzieś obok, być może nawet zaraz za najbliższymi drzwiami. A im więcej hałasu zaczniemy wydawać, im dłużej będziemy się gubić po plątaninie pomieszczeń, tym większe ryzyko że zjawa nas namierzy, a wtedy pozostaje już tylko brać nogi za pas i schować się w najbliższej szafie lub spróbować zaryglować drzwi nim wtargnie o pomieszczenia. Przyznam z ręką na sercu, że mam przy tej grze bardziej osrane majty niż podczas zabawy w chowanego z Mr.X w drugim Residencie. Zresztą, nawet jeżeli Presence nie zagraża nam bezpośrednio to i tak można dostać zawału kiedy akurat bawi się z nami np. nagle włączając telewizor w ciemnym pokoju albo wysadzając korki w całym mieszkaniu. 

 

 

 

Drugim mocnym twistem jest permadeath. Tak, można tu zginąć na amen, co w połączeniu z łatwością z jaką zjawa może nas dopaść (wystarczy radośnie sobie biegać i otwierać drzwi bez nasłuchiwania co jest po drugiej stronie, ewentualnie nie zdążyć schować się przed nią na czas albo zawalić QTE), sprawia że klimat jest cholernie gęsty i non stop jesteśmy w stanie bliskim przedzawałowemu. O tyle dobrze, że postaci jest kilka, więc jak jedna nam padnie, to po prostu wchodzimy w skórę kolejnej, która przejmuje cały progres uzyskany przez nieszczęśnika, którym nam właśnie padł (a więc nie musimy od nowa zdobywać itemów i rozwiązywać łamigłówek). Natomiast jeżeli zginą wszyscy, to wtedy jest definitywny game over i trzeba zaczynać chapter od nowa. I tutaj mam jedno spore ALE: trafiają się momenty, kiedy gra w ogóle nie sygnalizuje ani nawet nie podpowiada, że możemy zginąć wykonując jakąś czynność, co generuje tanie oraz irytujące zgony. Na przykład - zdarzyło mi się w pewnym momencie dosyć solidnie zaciąć, nie wiedząc jak pchnąć przygodę do przodu, więc zacząłem od nowa przeszukiwać dosłownie wszystkie pomieszczenia i tym sposobem trafiłem na wannę wypełnioną brudną wodą. Myślałem, że wystarczy wyjąć korek, a na dnie wanny znajdę jakiś kluczyk, "no bo przecież tak było w Residentach, nie ze mną te numery HŁE HŁE"... ale nie, zamiast zdobyć istotny przedmiot (jak sądziłem) to zostałem wciągnięty do wody przez jakieś łapska. Cyk, postać stracona bez najmniejszego ostrzeżenia. 

 

 

 

Na tę chwilę jestem mocno wciągnięty i zaskoczony poziomem gry. Ok, graficznie to spokojnie PS3 by pociągnęło ten tytuł (możliwe, że nawet PS2), loadingi są niekiedy dłuższe niż powinny (na szczęście nie ma ich dużo), a od voice actingu wręcz opadają uszy, ale typowo pod kątem rozgrywki czy klimatu SoH prezentuje bardzo wysoki poziom. Nie pamiętam kiedy ostatnio tak mocno bałem się grając w jakiś horror, (a ogrywam ich dużo i mało co mnie rusza). Lekka beka, że grupka amatorów zrobiła lepszą i straszniejszą grę od naszych zaprawionych w bojach dewów z Bloober Team  

[Starh]

Ja zaczynam zeldę, kończę w sumie też RE4 remake, więc jakościowo pod względem growym jest dobrze.

 

Moja za to ogarnia Animal Crossing, wiec w domu teraz duzo grania.

[burnstein]

A piesek w coś pyka?

[Starh]

A piesek w coś pyka?

Ostatnio w weterynarza Kleszcze to skurwiele, dostaje tabletkę, psikamy go różnymi rzeczami aby je odstraszyć, a tych mend jest coraz więcej i stają się odporne powoli na wszelkie preparaty. A ten złoty potwór ma uczulenie na ich toksyny - jak go ugryzą, to później musze mu smarować to miejsce, bo inaczej będzie się drapać do krwi.

 

 

Ten post był edytowany przez Starh dnia: 19 maja 2023 - 09:44

[Spuczan]

Sprytne. Burn wywołał pieska, Starh wrzuca zdjęcie pieska&zeldę a plusy lecą strumieniami. Nie wierzę, że to nie jest ustawka.

[lukaszSA]

Widzę Switcha daję plusa  

[Kazuo]

Widzę pieska, daję plusa 

[Sylvan Wielki]

Lego Star Wars. Znakomita gra. Świetnie wygląda, fantastycznie brzmi. Do tego oferuję solidną dawkę humoru. Bardzo przyjemna rozgrywka.

[keogh]

[Mateo]

Ładny kolor ściany daje plusa.

[Dixi]

Dalej pogrywam w Hogwarts Legacy i po 25-30h dalej jest przyjemnie. Na pewno gra jest "większa" niż spodziewałem się gdy po nią sięgałem

Równolegle zacząłem Baldur's Gate 2 - będzie dobre przypomnienie przez trójką.

No i od czasu do czasu Trackmanię odpalam, na razie nie za dużo, ale kilka tras pyknąłem

Ten post był edytowany przez Dixi dnia: 04 czerwca 2023 - 08:25

[Kazuo]

 

Fire Emblem to na pewno nie jest, ale gra się nawet fajnie. 

[Nexus]

Kumpela mnie zaraziła No Man's Sky. Myślałem, że mi się znudzi po tygodniu a tu jadę z tematem od ponad miesiąca. Z takiego przypału na premierę kolesie z Hello zrobili naprawdę zajebi..ą, wciągając, klimatyczną gierkę. 

[Mateo]

Front Mission 3 na psx classic - szpilam sobie we własnej pracy, trójka to jedna z najlepszych gier na PSX.

Ten post był edytowany przez Mateo dnia: 22 czerwca 2023 - 12:59

[Tawotnica]

 

Fire Emblem 

[Sotaku]

Elden Ring i Golazzzo. Tej pierwszej nie trzeba przedstawiać, druga to prosta piłka nożna robiona z jajem. Przy obecnej słabości PESA i niezmiennej słabości Fify szukam alternatyw.

[Pico]

Golazzzo

Piszesz o grze "Golazo!" czy to coś innego?

Ja, poza Zeldą, gram w Ring Fit Adventure, tak jak napisałem niedawno w temacie o giereczce.

[funditto]

W domu Zelda, w trasie Super Mario 3D Land

[oranje]

Zelda BotW. Spoko gierka, po tych 6h absolutnie żaden mesjasz, ale jest dobrze. Póki co walka strasznie irytuje.

GT7. Wciągnąłem się dosyć mocno w granie online, głównie dzięki VR. Ciężko to opisać słowami. Co prawda jestem mocno przeciętny, ale wcale mi to nie przeszkadza.

SW:Jedi survivor. W to akurat gram po drugich zmianach po pracy dlatego dosyć wolno idzie. Ale już chyba blisko końca, bo fabuła się ruszyła i mam ponad 30h na liczniku

[Mateo]

Oranje kup sobie przejściówkę do pada od PS5. Niebo a ziemia grania na Switchu.

[oranje]

Zwłaszcza na wersji Lite. Już to widzę

[Kazuo]

Trzeba się naprawdę napocić, żeby granie na Switchu było wygodne 

[cybercotlet]

Zelda BotW. Spoko gierka, po tych 6h absolutnie żaden mesjasz, ale jest dobrze. Póki co walka strasznie irytuje.

LOL

w chuju byłeś, gówno widziałeś! Tyle mam do powiedzenia w temacie Zeldy

[burnstein]

 

Zelda BotW. Spoko gierka, po tych 6h absolutnie żaden mesjasz, ale jest dobrze. Póki co walka strasznie irytuje.

LOL

w chuju byłeś, gówno widziałeś! Tyle mam do powiedzenia w temacie Zeldy

 

 

Dobre podsumowanie wrażeń z grania w Zeldę.