10461 odpowiedzi na ten temat

[Daddy]

 

 (chyba, że to było do Razela za to, że dopiero teraz)

 

Pierwszy raz skończyłem ze 4, czy tam 5 lat temu na PjeCecie. Teraz na ps3 powtórzyłem sobie, od razu po hurtowym skończeniu me2 i me3.

Nie bój nie bój, jeszcze nie raz poinformuję w tym temacie o takim samym procederze

 

 

Ja nie boję i się nie czepiam, to było do Taikuna i jego chęci lania w pysk za byle giewno 

Ten post był edytowany przez DaddyMadCaddy dnia: 15 grudnia 2015 - 14:07

[Schrodinger]

fingusowi się zbiera od jakiegoś czasu za marudzenie

[fingus]

Odkąd złoiliśmy hardego Oryksa poczułem jak cała marudność mnie opuszcza i gdzieś się ulatnia, więc teraz to nie jest już marudzenie, tylko pozytywne heheszki.

[fingus]

Rise of the Tomb Rajder skończony. Ależ cliffhanger na zakończenie. Ciekawe tylko, czy się kiedykolwiek rozwiąże. Biorąc pod uwagę sprzedaż tej części, może się okazać że nieprędko ktokolwiek zechce zabrać się za kolejną. A pomyśleć, jaka mocna to kiedyś była marka - chyba pierwsza po Mario i Tetrisie. No chyba że odbije się na superiorowej platformie.

Giereczka świetna, czego nie trzeba chyba powtarzać. Duży plus - ma więcej typowo tombraiderowych elementów i to nie tylko upchniętych gdzieś wstydliwie w pobocznych zadaniach, jak w poprzedniczce, ale stanowiących element głównej ścieżki fabularnej. No ma też niestety kompletnie zbędne strzelanie. Skoro już muszą być jakieś konflikty natury fizycznej, to wolałabym aby pokombinowali by każdy dało się załatwić po cichu.

A na miłe zakończenie dnia X360 odmówił wysunięcia tacki i zwrócenia płytki. Musiałem potraktować go spinaczem, bo mam zamiar jeszcze jakąś grę na nim kiedyś skończyć (choć nie wiem kiedy).

[Danteusz]

Brothers. Piękna gra, baśniowa, magiczna. Pomysł na gameplay świetny i dobrze wykorzystany. Jedyne czego można się przyczepić, poza problemami technicznymi, to zbyt mało zagadek, widać że twórcy mieli pomysły, szkoda że nie wykorzystali ich cześciej. Polecam każdemu, szczególnie że można szybko skończyć. 9/10

[Dixi]

Broken Age - spore rozczarowanie. Męczyłem to na Vicie przez kawał czasu, a nie przerwałem tylko dlatego, że historia jest całkiem sympatyczna i postaci dawały radę. Mimo wszystko sam świat i przede wszystkim styl graficzny nie siadły mi za bardzo, zdecydowanie bardziej preferuję grafikę, którą można było zobaczyć chociażby w ostatnim Broken Swordzie. Końcowe zagadki też już zaczęły dawać mi w kość, a że byłem już tym zmęczony, więc żeby nie przeciągać i zobaczyć jak kończy sie ta historia skorzystałem z poradnika

[Mateo]

Nowy Tomb Raider skończony, Lara uszła z życiem. Po krótce, dobra graficznie, niezła w odbiorze, to gra której nikt nie będzie żałował czasu. 

[Psycho-Mantis]

Fallout 4, na szybko kilka słów w temacie.

[Sotaku]

Pierwszy epizod Life is Strange...trudno porównać tę grę do gier TT, bo jest zupełnie inna i mamy wpływ na decyzje, możemy je zmieniać, ale są tego konsekwencje, na razie zauważyłem, że są wybory, które wydają się oczywiste i to one potem dają gorsze efekty...biorę się za drugi epek.

[michalmarek77]

Pierwszy epizod LiS to nuda i flaki z olejem. Za to co teraz jest przed tobą...

 

[Sotaku]

Jak mnie wciągnie to może dziś skończę całość...tylko okazało się, że ściągnięty był tylko pierwszy epek po zakupie season passa i muszę ściągać teraz resztę...

Ten post był edytowany przez Sotaku dnia: 20 grudnia 2015 - 17:21

[michalmarek77]

Nie rób tego, nie spiesz się z grą. 

LiS ma tę CHOLERNĄ zaletę, że w niej można zrobić wiele rzeczy kompletnie nie wymaganych przez fabułę. Gadaj z każdym, oglądaj plakaty na tablicach, sprawdzaj wszsytko co się da! To nie film TaleTale - tu faktycznie można sobie "pochodzić i pooglądać". 

A najlepsze jest, że im więcej zobaczysz/pogadasz tym lepsze będziesz mieć pojęcie o stosunkach i świecie gry. 

 

Nie spiesz się Sotaku bo grasz w prawdopodobnie najlepszego adventure'a ever, grę z niesamowitym scenariuszem i dawce emocji, których żadne inne medium prawdopodobnie nie byłoby w stanie dostarczyć. 

 

N i e     s p i e s z    s i ę     !

[Starh]

Zgodzę się z opinią powyżej - graj powoli, ciesz się grą i gadaj z każdym

[Sotaku]

Nie rób tego, nie spiesz się z grą. 
LiS ma tę CHOLERNĄ zaletę, że w niej można zrobić wiele rzeczy kompletnie nie wymaganych przez fabułę. Gadaj z każdym, oglądaj plakaty na tablicach, sprawdzaj wszsytko co się da! To nie film TaleTale - tu faktycznie można sobie "pochodzić i pooglądać". 
A najlepsze jest, że im więcej zobaczysz/pogadasz tym lepsze będziesz mieć pojęcie o stosunkach i świecie gry. 
 
Nie spiesz się Sotaku bo grasz w prawdopodobnie najlepszego adventure'a ever, grę z niesamowitym scenariuszem i dawce emocji, których żadne inne medium prawdopodobnie nie byłoby w stanie dostarczyć. 
 
N i e     s p i e s z    s i ę     !

Nie zamierzam się spieszyć, ale patrząc na to ile trwał pierwszy odcinek, gdzie lizałem ściany, sądzę, że wszystko może dziś pęknąć.

[lukaszSA]

Przecież z lizaniem ścian to trzeba liczyć ~3 godziny na odcinek

[Sotaku]

Poszedł drugi odcinek...na pewno dziś nie skończę, ale jutro po pracy wiem co będę robił

[Kaxi]

Steam World Heist.

 

18 godzin i zaczynam NG+. Doskonała szpila Aż chciałoby się więcej.

[Dixi]

Skończyłem Until Dawn. Gierka jest znakomita, mam nadzieję, że nie będzie to jednorazowa przygodą z tą marką, bo jest tutaj zdecydowanie potencjał na to, żeby przy podobnej formule opowiadać inne historie w innych lokalizacjach i jednocześnie zachować świeżość. Co do samej gry to nie spodziewałem się, że wciągnie mnie aż tak bardzo. Zupełnie inaczej podchodzi się też do podejmowanych decyzji wiedząc, że każda z nich może mieć jakieś konsekwencje. Ten moment, gdy udaje się ratować postać przez wiele sekwencji, a nagle mała pomyłka czy omylne wciśnięcie przycisku skraca kogoś o głowę Co najlepsze gra nie pozwala wczytac save'a i spróbować zagrać inaczej - pierwsze przejście jest automatycznie zapisywane po każdej decyzji, więc nie ma powrotu trzeba zmierzyć się z losem, który się wybrało przy pierwszej próbie. Po zakończeniu gry można jednak wrócić do dowolnego rozdziału i rozegrać go jeszcze raz sprawdzając "co by było gdyby". Najlepsze, że całkiem niedawno na PS4 ogrywałem "Tales from the borderlands", a na dysku leży jeszcze Gra o Tron. Po skończeniu Until Dawn w ogóle nie mam zapału, żeby odpalać ten tytuł, bo wiem co tam na mnie czeka 

Spoiler

PS. Przyżyło u mnie 6 z 8 osób, także jestem zadowolony 

Spoiler

Co ciekawe nie dość, że murzyn nie umarł pierwszy to jeszcze dożył świtu. Zero realizmu

[tomasz]

Też właśnie skończyłem. Większość bohaterów popadała mi jak muchy przed samym świtem, bo byłem trochę rozkojarzony, a trochę chciałem potrolować, no i skończyło się tragicznie. Kto wie, może zdobędę się na drugi playthrough i w wybranych rozdziałach podejmę inne decyzje, żeby zobaczyć co się stanie po uratowaniu całego składu.

 

Historia i klimat niezłe, postaci gorsze od chińskiego animu ale z fajnymi tyłkami, gejmplej tragiczny, bo poza wyborami ciekawie wpływającymi na przebieg gry właściwie tylko wciskamy guziczki migające po ekranie i przemierzamy małe zamknięte lokacje przed statyczną kamerą i przy użyciu bardzo powolnych i lekko upośledzonych motorycznie postaci.

Ten post był edytowany przez tomasz dnia: 23 grudnia 2015 - 21:41

[Ney]

Everybody's Gone to the Rapture - gra z gatunku symulacji chodzenia. Żadnych zagadek, kombinowania, tylko eksploracja. Lubię takie rzeczy, tutaj niby wszystko się zgadza - jest intrygująca fabuła, śliczna grafika, muzyka, klimacik angielskiej wiochy boner, ale niestety zjebane zostało...chodzenie Gra w której tylko o to chodzi sprawia autentyczny ból kiedy trzeba się gdzieś przemieścić Jest tak wolno, że nawet z przyciskiem szybszego łażenia postać porusza się wolniej niż ślimak, po prostu odechciewa się zaglądać w każdy zakamarek...Na wspomnienie momentu kiedy gdzieś źle poszedłem i musiałem kawał drogi się wracać dostaje drgawek.

Nie polecam wydawać na to choćby 10 pln, może kiedyś dadzą w plusie i będzie patch na szybsze poruszanie się

[michalmarek77]

Skylanders Superchargers.

Jasny gwint. Nadspodziewanie dobra gra. Z wielu względów po drodze mi z "toys2life" i choć serię ActiVision doceniałem bardziej niż wszystko inne w tym temacie (bo od SwapForce oferuje ona rewelacyjny gameplay), to ta część zaskoczyła mnie całkowicie. Prześliczna, uber_grywalna, zabawna. Świetna gra.

Jak ktoś ma dzieciaki spokojnie może się zainteresować. Zdecydowania najlepsza, tegoroczna, gra dla nich (Yoshi's Wolly World nie ma szans...) Tylko nie płaczcie jak wydacie fortunę na dodatkowe figurki

 

[Pawlik]

Until Dawn.

Kapitalna gra, chętnie zagram jeszcze raz.

[cwany-lis]

AC 4 Black Flag - ahoj załogo dobry, całkiem historyczny content i typowe mechanizmy dla serii co może być, lecz nie musi zaleta - aż mnie kusi Unity ale może poczekam z miesiąc, dwa

[Kazuo]

Life is Strange - w odpowiednim temacie napisałem już chyba wszystko co chciałem, a że dwa ostatnie rozdziały nie wniosły nic nowego, to nie mam w zasadzie nic do dodania. Wstrzymuję się też od jakiejkolwiek oceny, bo tego IMO nie da się oceniać w kategorii gry wideo. Dla mnie to było świetne, interaktywne przeżycie, z wyborami, które niestety często okazywały się zwykłą ściemą, ale też z nietypową otoczką i absolutnie UNIKATOWYM klimatem. Nie żałuję nawet minuty tego spektaklu. Aha, jak ktoś się nie wzruszył na zakończeniu, to salutuję, bo trzeba być naprawdę zimnym sk*rwielem.

[funditto]

Mario & Luigi : Superstar Saga - z każdą godziną grania coraz bardziej czułem, że wcześniej strasznie nie doceniłem tej gry i żałowałem, że nie przeszedłem jej na premierę na GBA, ale to co zaczęło się dziać od

Spoiler

Joke's End

to po prostu mistrzostwo i każdy powinien w to zagrać. Trochę namęczyłem się z pokonaniem finałowego bossa, ale było tak dobrze, że od razu po przejściu wszedłem do eshop'a i kupiłem Partners in Time, którego nie zdążyłem dokończyć przed sprzedażą 3DSa.

[Kurzy]

Gears of War Ultimate Edition. Stare dobre girsy jedynka w nowej formie. Przeszedłem w coop na insane z kolega tak jak kiedyś wiele razy - super zabawa.

[DanteTDH]

Ukończyłem dziś Until Dawn-przygoda nie trwała długo, ale zdaję sobie sprawę, że zarysowałem dopiero powierzchnię. Wkręcam klimat oraz naprawdę dobre wykonanie audiowizualne. No i te wybory-naprawdę czuć, że dużo znaczą. Dobry szajs. Nawet dziewczyna się wkręciła-w ogóle zauważyłem, że gra cieszy się powodzeniem u płci przeciwnej i wielu ludzi przechodzi ją w parach:)

[Sotaku]

Skończyłem grać w PES 2015 i tym samym zakończyłem PESowanie na ps3, młody się cieszy, bo teraz będzie miał dostęp do piłki na ps3 na wyłączność i będzie mógł pograć w my club

[Tawotnica]

 

Zazwyczaj zaczynam rok od jakiegoś klasyka na Virtual Console, ale tak się złożyło że BC jeszcze przeorałem w zeszłym. Chciałem oryginalne Bionic Commando przełupać, ale okazuje się że poza remakiem GRIN (ReArmed) nie wyszła żadna reedycja! W pierwszej chwili szok i niedowierzania, bo to przecież mega klasyk. Biorąc jednak pod uwagę, że gra się w Japonii nazywa „Hitler’s Ressurection” nie dziwię się, że Capcom niespecjalnie się pali do ponownego wydawania

 

Nieważne, jest na GameBoya, to biere na GameBoya! Nie jest to bezpośredni port, mimo że levele, wybór broni i itemów jest identyczny. Zamiast klimatów IIWŚ i nazioli mamy teraz sci-fi trochę przypominające MegaMana (20XX i te sprawy). Radd Spencer musi uratować legendę komandosów Super Joe i zniweczyć plany związane z projektem Albatross – to już brzmi znajomo, tylko opakowanie inne.

 

Mapka świata

 

Większych zmian w rozgrywce też nie ma. Mapka z wyborem poziomów dzieli się na Action Zones i Neutral Zones. Strefy neutralne służą do zdobywania nowych itemów i trzeba uważać, żeby w nich nie oddać żadnego strzału. Nawet jak niechcący raz odpalicie giwerę, to zaraz pojawi się banda komandosów, którzy skopią wam dupsko. Strefa akcji polegają na znalezieniu comm roomów, żeby otworzyć przejście do dalszego etapu planszy i wreszcie do bossa i/lub wierzyczki którą trzeba rozwalić.

 

Oprócz tego po mapie krążą helikoptery, wozy (?) wroga. Wlatując w nie rozpoczyna się krótką planszę, przypominającą mi nieco encountery z Zelda II na której można sobie nafarmić kontynuacji rozwalając najmocniejszych przeciwników. Wszystko w widoku 2D, nie w rzucie iso jak było zdaje się w oryginale – bardzo spoko rozwiązanie imo.

 

Itemy i bronie są takie same jak w BC NES. Za zebrane kartridże, wypadające z wrogów dostaje się dodatkowy pasek energii.

 

Pytanie tylko czy na GB też takie osom akrobacie się wykonuje jak na NESie? No ba, nawet uber-osom! Plansze są trochę prostsze na mniejszym ekranie, bo mniej się dzieję. Fizyka zdaje się być lżejsza do okiełznania. Dla przypomnienia: cały urok serii Bionic Commando polega na tym, że nie można skakać. Bohater przemieszcza się po platformach wyłącznie za pomocą swojej bionicznej ręki, którą  może przyczepić do większości punktów w pobliżu i się przeciągnąć albo rozhuśtać i skoczyć.

 

Oprócz huśtawki na ręce jeszcze się strzela w manierze typowego run & guna do przydupasów. Wyobraźcie sobie to jako duuużo wolniejszą Contrę. Początkowe levele są dosyć proste i mają liniową strukturę.  Później zaczynają się konstrukcje w których idzie się pogubić i nieźle sfrustrować. Głównie przez to, że obsługę grappla trzeba opanować do perfekcji i korzystać ze wszystkich możliwych sztuczek. Najlepsze są odcinki, w których pokonuje się duży dystans parokrotnymi ‘huśtnięciami’. Kombinacje alpejskie jakie się wykonuje, polegające na podciąganiu się i natychmiastowym puszczeniu ręki po ukosie oraz timing, który trzeba wyczuć żeby się złapać odpowiedniego miejsca – w dzisiejszych grach za to dostawałoby się bonusy czy odkrywało ukryte przejścia. Bionic Commando tego typu chwytów wymaga do przejścia gry. Chwilę to trwa zanim mózg się przestawi na sterowanie bez przycisku skoku i może to odrzucać na początku, ale satysfakcja z platformingu tutaj jest gigantyczna. Jedna z najlepszych gier 2D Capcomu w ogóle, a mówię to jako entuzjasta MegaMana i po biciu pokłonów dla Demons’ Crest.

 

Takie rzeczy na Game Boyu! O.o

 

Graficznie na możliwości poczciwego GameBoya jest nieźle. W tłach się dużo dzieje, ale wyraźnie widać przeciwników i platformy do których można się podciągać.
Muzyka jak to wczesny Capcom – zarządza, szczególnie pierwszy motyw jaki słyszy się in-game, ale z racji ograniczonej pamięci GB jest tylko parę utworów na krzyż.  

 

Muszę teraz koniecznie zagrać w ReArmed, bo dużo dobrych rzeczy czytałem na temat remaku. No i nie przypominam sobie, żeby oryginał na NESa był aż tak zajebisty, więc wersja na GB musi dawać mocno radę. Rozpikselowany kciuk w górę!  

   

[cwany-lis]

powinieneś bloga prowadzić