10461 odpowiedzi na ten temat

[krak2610]

Skończyłem diablo 3 oraz dodatek. Kiedys Grałem też w poczatek na pc i gra zdecydowanie lepsza na konsoli. Idealna pozycja jak chce się do kogoś zadzwonić pogadać albo posłuchać podcastow. Na początku są 3 poziomy trudności, ja wybralem ten środkowy rzekomo dla ludzi którzy mają już dobre eq a okazało się że gra się sama przechodzi. Zdarzało mi się że przysypialem na chwile a gromada mobow i tak ginela. Emocji jakie pamiętam z grania w Diablo II 15 lat temu nie uswiadczylem ale ogólnie tragedii nie ma i całkiem dobrze się bawiłem.

[Danteusz]

Jak przechodziłem w coopie z żoną D3 z dodatkiem to zaczęliśmy na normalu, podnosiliśmy jak było za łatwo, skończyło się na trzecim stopniu najwyższego poziomu trudności.

[Godot]

A ja skończyłem Zeldę na Switchu. Zrobiłem wszystkie 120 świątyń, zdobyłem wszystkie wspomnienia, znalazłem Master Sword, konie Zeldy i Ganondorfa. Wymaksowałem strój ninja i Ancient Armor. W sumie ponad 80 godzin (bo to drugi run więc wiedziałem co robić). No i co? Koniec? A skąd! Tam jest jeszcze w cholerę rzeczy do roboty! Maksowanie kolejnych armorów. Smoki. Wszystkie zadania z DLC. Ta gra jest przegromna i nie mam pojęcia ile zajęłoby zrobienie absolutnie wszystkiego. Pomijam Koroki, których znalazłem lekko ponad 100, a jest 900. Masakrator. Gra wszechczasów

[Woroq]

Wolfenstein 2 skończony. Gra jest wspaniała. Polecam każdemu, najlepszy nastawiony na fabułę fps w tym roku. Kto nie zagra ten trąba

Pierwsza gra którą skończyłem moim nowym Nanconem. Kabel to nic, nigdy więcej Dualszoków, gram teraz jak Pan!

[Schrodinger]

Daje Naconowego PLUSa!

[bartezoo]

Po piąte - nieparzyste acziwmenty - jakbym wiedział to bym gry nie kupił.

 

Ja pierd.ole jaki rak

[Pico]

The Evil Within

9/10, więcej w temacie .

[burnstein]

Inside

 

Fajna gierka, świetnie wygląda, ekstra klimacik, raczej łatwy, ale przyjemny puzzleplatforming, miałem chyba jakiś standardowy ending, bo wydaje mi się, że jak się znajdzie wszystkie 'znajdźki' to można coś gdzieś i jest jakiś inny.

[fingus]

Thimbleweed park. Grane z solidną przerwą na Switcha z Mario, ale wróciłem, skończyłem i bowdownuję, bo końcówka rewelacyjna. Cóż za twist.

Ten post był edytowany przez fingus dnia: 03 grudnia 2017 - 22:51

[Marbel]

Skończyłem fabułę w podstawce Wiedźmina 3 w końcu! Grałem w to chyba rok, bo wydaje mi się, że zacząlemna przełomie listopada i grudnia zeszłego roku. DLC posiadam ale siądę najszybciej w przyszłym roku, może w wakacje. Gra ekstra. Nie gram w rpg, jednak W3 to coś więcej - wielka przygoda w swojskim klimacie. Zostało mi milion ikonek ale niestety nie w tym wcieleniu.
Teraz Zelda na horyzoncie, ale wcześniej coś lżejszego/krótszego... chyba Doom albo dokończę Titanfalla 2 - lub rozeznam GamePassa i skupię się na nim póki jest ważny, więc będzie Abe, Olliolli i This War of Mine jak zaskoczy klimatem..

Ten post był edytowany przez Marbel dnia: 05 grudnia 2017 - 08:44

[Bzduras]

Kampania w Gears of War 4 - dobra, w porywach nawet bardzo dobra. Mam tylko dwa zastrzeżenia: początek z robotami i zbyt nagły, szybki koniec opowieści. Takie "the best of Gears", ale zdecydowanie zbyt szybko urwane. Bawiłem się bardzo dobrze i kiedyś wrócę na Insane, nie ma bata.

[Pico]

Firewatch

Ogólnie polecam, 7/10. Więcej w temacie.

[Spuczan]

 

Wczoraj skończyłem pierwszy dodatek do Wiedźmin III: Dziki Gon i powtórzę to co napisałem w temacie. Dodatek sprostał wygórowanym oczekiwaniom które ustanowiła podstawowa wersja gry. Tym którzy jeszcze nie skończyli mogę powiedzieć, że historia Olgierda to bardzo ciekawa opowieść. Czeka was parę fajnych zadań w rezydencji von Evereców, wizyta na weselu i spotkanie z dawną znajomą Geralta. Kto jeszcze nie nadrobił to śmiało atakować.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

 

Nie napiszę niczego więcej niż Tawot nasmarował w temacie gry. Moje wrażenia też można tam poczytać. Dla mnie po, porządnym ograniu demka, był to świetny zakup. Masa postaci, lokacje zawierające mnóstwo znajdziek i świetny gameplay ze zróżnicowanymi combosami. Wspomnę tylko, że była to moja pierwsza gra od Koei Tecmo więc nie czułem zmęczenia materiału po kolejny wpieprzaniu się w hordy wrogów.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Kolejna gra od SuperGianta Games. Zanim zabrałem się za Bastion ograłem n PS4 Transistor więc spodziewałem się, że gameplay będzie mocną stroną gry. I zdecydowanie tak było. Na każdej planszy spotkacie wielu wrogów a którymi będziecie walczyć za pomocą różnych broni i umiejętności.Tarcza odbijająca pociski, shotgun, moździerz , maczeta czy łuk to tylko kilka przykładów naszego arsenału. W Transistorze było zdecydowanie więcej możliwości tworzenia zabójczych fuzji. Co nie oznacza, że ktoś może narzekać na braki w uzbrojeniu The Kida.

 

Jak to w grach od SuperGiant Games fabuła nie jest zapychaczem. Odkrywanie jej zaskoczy niejednego gracza chociaż pewnie znajdą się i tacy którzy przelecą grę siekając stworki.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Już sam początek zapowiada ciekawą zabawę. Otrzymujecie zlecenie od swojego starego znajomego który oświadcza wam po chwili, że gdy odsłuchujecie tę wiadomość to on już prawdopodobnie gryzie glebę. Fabuła jest naprawdę mocną stroną gry.

 

Turowa rozgrywka przypomina Fallout Tactics. Na każdą misję zabieracie waszą ekipę. Kupujecie broń, pancerze i specjalne umiejętności. Ciekawą alternatywą są tzw. Deckerzy którzy mają możliwość hackowania terminali. Poszukiwanie tajnych informacji jest niebezpieczne i dobrze strzeżone. Dlatego nasi hackerzy mogą korzystać z wyjątkowych umiejętności.

 

Nic jednak nie stoi na przeszkodzie by wybrać "zwykłego" Street Samuraia czy Adepta.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Na odmóżdżenie skusiłem się na czwartą część Uncharted i nie żałuję. Gameplay nie należał do wybitnych ale gra spełniła moje oczekiwania. Były wybuchy, widowiskowe akcje, pojedynki na pięści, szukanie skarbów, skakanie na linie i mordowanie najemników. Widoczki też niczego sobie.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

[Cola]

ReCore 7/10 fajni bohaterowie i swiat plus precyzyjne mile hasanie po platformach.

[Mateo]

Silent Hill 2 - najbardziej kultowy horror zaliczony poraz drugi. Spotkania z piramidogłowym 'robią' po dzień dzisiejszy. (nie ma to jak rozwalić tych dwóch ich własnym ostrzem) Ścieżka dźwiękowa to małe mistrzostwo świata, jak i sam klimat miasteczka. Było fajnie, siostro sekator proszę.. :F

[BeSOS]

Właśnie skończyłem Virginie - kilka osób tu się spuszczało nad grą to wziąłem za 4$ w czarnopiątkowej promocji. I trochę jestem zmieszany:
Po pierwsze bardzo krótka gra, ale jak na mnie to nie wada, bo mam mało czasu. Choć nie pamiętam czy kiedykolwiek przeszedłem grę w 1 dzień? W sumie chyba 1.5h gry.
Po drugie - oprawa - fajny styl. Trochę mi przypominał Alone in the Dark - chyba pierwszą ever grę w 3D (nie grałem ale widziałem gdzieś jakieś screeny czy gameplay 25 lat temu )
Po trzecie - ekstra muza - chyba najważniejszy element gry.
Po czwarte - o co kaman k.wa? Mam wrażenie że pół gry to jakieś flashbacki (coś jak w Lostach alternatywne wersje?) - tego nie kumam. Chociaż prowadzenie fabuły czy gameplayu przez szybkie cięcia bardzo spoko. Wracając do fabuły to myślałem przez pierwsze 60% gry, że to taka przygodówka i rozwiązanie głównego, powiedzmy detektywistycznego, wątku. Ostatnie 20-30% gry to nie wiem co to było. I ciach - koniec.
Po piąte - nieparzyste acziwmenty - jakbym wiedział to bym gry nie kupił.
Właśnie - gra skończona a ja mam chyba 293/1000 GSa. Czegoś nie zrobiłem czy grę trzeba przejść ponownie?

A propos - rozumiem że gra jest liniowa? Nie ma innych zakończeń? Czy jednak wybory w tej grze jakieś są?
Generalnie nie bardzo ogarniam tej gry po zakończeniu.

To typowy Lynch dużo symboliki i rozkminiania. Myślę z każdy trochę inaczej może interpretować zakończenie, ja przeszedłem grę dwa razy (muza!!!!) I za drugim wiele rzeczy wydało się lepiej zrozumiałe.

[vagrant3]

zrobiłem sobie w ostatnich tygodniach mały detoks oparty na indykach i innych grach dla płaczków. zadziałał - ochota na tracenie czasu przy gierkach wróciła, a w domu pojawiła się najmocniejsza konsola świata, żebym mógł sobie jak człowiek ponadrabiać spore zaległości z ostatniego roku (lub gorsze). 

 

the turnig test

bardzo przyjemna, dość ładna, klimatyczna. zagadki fajnie pomyślane i rozwijane do końca gry. robiłem wszystkie sam, więc gierka zajęła mi jakieś 11h. moja mózgownica jest niezbyt przystosowana do takiej rozrywki, ale wyszło dobrze i dało mi dużo satysfakcji. może trochę pod koniec zaczynało mnie to już nużyć, ale nie porzuciłem.

 

pneuma: breath of life

było w turing test nawiązanie do rzekomo ich poprzedniej puzzle gierki, a że leżała na dysku pobrana kiedyś jako perełka za free, to sprawdziłem. gierka wyraźnie słabsza, choć zagadki bardziej różnorodne. jedne niezłe, inne zjebane tak, że w ogole nie wiadomo o co chodzi. na szczęście machnąłem wszystkie w 5h. kupować nie warto.

 

gone home: console edition

tu już w sumie sama eksploracja, ale przyjemna. domek klimatyczny, dobrze oddający ducha tamtych czasów ('95), ładnie nagrane (zagrane) audio pamiętniki, ciekawy projekt ogólnie. szacun za spore przywiązanie do detali. wyszło mi z tego 8h grania (tak, robiłem po pierwszym przejściu pozostałe acziwmenty, jak zawsze).

 

beyond eyes

stare, więc wiadomo - dziewczynka, która straciła wzrok idzie w świat szukać kotka, bo słyszy albo wydaje jej się, że słyszy jego dzwoneczek. trochę się to kupy nie trzyma, ale to typowa gra dla płaczków na jedno dłuższe posiedzenie przy konsoli (6h zajęły mi dwa przejścia). koncepcja z tym, że nic nie widać dopóki dziewczynka tego nie usłyszy lub nie poczuje/dotknie ciekawa, sama gra oczywiście prosta jak drut. momentami na swój ckliwy sposób urocza.

[Pita]

Vagrant Story - wciąż arcydzieło

Yakuza Kiwami - dużo gorzej niż 0, ale bardzo dobra rzecz!

Heroes 3 - świetna sprawa!

 

Obecnie walczę z Shadow of War, MediEvil i Planescape.

[Woroq]

Vagrant Story - wciąż arcydzieło
Yakuza Kiwami - dużo gorzej niż 0, ale bardzo dobra rzecz!
Heroes 3 - świetna sprawa!

Obecnie walczę z Shadow of War, MediEvil i Planescape.

Berserk rządzi!!!!

[Shinigami]

z ME poczekaj na remaster.

[Bzduras]

METAL GEAR SOLID: TWIN SNAKES

 

 

Kiedyś już miałem okazję zapoznać się z tym tytułem na konsoli kumpla. Dzisiaj odświeżyłem sobie tą odsłonę i po latach znów jestem nią zauroczony. Dojrzała, spójna w swojej pokręconej konwencji klonów, terrorystów, psycho-modliszek przez które przepina się pada w inne porty i płynnych węży z krukami. Remake poza oczywistą zmianą, jaką jest szata graficzna (zbliżona jakością do MGS2) może pochwalić się również wykorzystaniem mechaniki z drugiej części MGS2, tj. widok FPP, lepsze AI przeciwników, możliwość zwisania z barierek, zbierania dog-tagów przeciwników i M9 na strzałki usypiające. Tutaj mam ambiwalentne uczucia - z jednej strony to świetny sposób na odświeżenie rozgrywki i choć obecnie ten model jest już archaiczny to dla dinozaurów nie będzie to przeszkodą. Z drugiej jednak gra staje się dzięki temu zbyt łatwa - kamery, których w oryginale nie sposób było uniknąć bez Chaff Grenade teraz można rozwalić choćby z Socoma i mieć spokój, walki z bossami dzięki FPP stały się łatwiejsze, a żołnierze - choć bystrzejsi - padają jak kawki po celnych strzałach w łeb choćby i z drugiego końca pomieszczenia.

 

Nietknięta została fabuła, która w moim odczuciu jest najbardziej realistyczna (jak na Metalowego Robota Solidnego), przyziemna i logiczna. Puryści będą obrażać się na inny akcent aktorów, zmiany w muzyce tu i ówdzie (brakuje Enclosure w wiadomym momencie...) oraz kompletnie nową reżyserię cut-scenek. Te ostatnie robił ktoś mocno zajarany Matrixem - skakanie po rakietach, Gray Fox wyprawiający piruety i kopiący żołdakami niczym piłką w PESie - love it or hate it. Znając pierwowzór na pamięć część scen oglądałem z zachwytem (ikoniczny korytarz prowadzący do walki z Ninją, ouch - perfekcja), inne z zażenowaniem. Niemniej jednak to bardzo udana gra, która po latach znów przykuła mnie na 8 godzin do ekranu. I bez wszędobylskiego napisu "A Hideo Kojima game" Polecam!

[Godot]

Scenki podpowiadał Kojima i w jakimś wywiadzie mówił, że dokładnie takie chciał na PSX zrobić, no ale z oczywistych przyczyn nie zrobił

[Bzduras]

To za część należy mu się piwo, a za inne baty w pięty bambusową pałą. Ale z tego co kojarzę to Hideo mówił tak przy każdej części

[Razel]

Skończyłem w przeciągu ostatniego miesiąca:

Yakuza 0 - rewelacyjny szpil i z chęcią bym ujrzał remasterki wszystkich części. Kiwami będę koniecznie odświeżyć, bo jedyneczkę z 10 lat temu ograłem. Mocne 9/10.

 

Diablo 3 - fajna szpila, ale nie dość, że jest nietrudna, prosta to jeszcze do tego łatwa. No i loot ssie pałę - wszystko wypada idealnie pod poziom i ekwipunek nie robi takiej roboty jak w legendarnej dwójeczce, gdzie dobra broń mogła być gejmczendżerem. Fabuła to dno najniższych lotów, szkoda cokolwiek pisać, ale na to akurat nie liczyłem. Fajnie się szło i siepało, ale przez poziom i loot max to 7/10.

 

The Evil Within - Z dziwnych względów grałem na szybkości, doszedłem do 10 poziomu i powstała ponad miesięczna przerwa w graniu (głównie przez Yakuzę 0 i te 100h, które zżarła) i później ciężko było się wstrzelić. No ale wystarczyło, że odpaliłem i pękło przy 2 posiedzeniach w ciągu 2 dni.Klimacik mega, graficznie dla mnie w wielu momentach cudna gra (zwłaszcza w pomieszczeniach i ciasnych lokacjach) - po prostu brudno i gęsto, co mi się bardzo podoba. W sumie wszystko bardzo dobre, ale strzelanie pozostawiało trochę do życzenia - nie ten magiczny poziom co w RE4 <3 i hitboxy mam wrażenie, że czasami z pizdy. Po skończeniu naszła mnie ochota, by wyjebać w tym platynkę, ale na razie walczę z Wieśkiem 3 (w którym prawdopodobnie też będę machał do platyny) i może po tym się zabiorę za trofy. 8/10

[cwany-lis]

Króciutki urlop+L4+święta to i pograłem sobie przez ostatnie dwa tygodnie po prawie półrocznej przerwie od konsoli.

 

Kampania Battlefield 1 - słabiutkie 5 godzin mające mało wspólnego z Wielką Wojną, graficznie przepiękna ale ten konflikt ciągle czeka na solidną historię dla pojedynczego gracza, może któryś z kolejnych CoD'ów? 

 

Deus Ex: Human Revolution & Mankind Divided  - grałem w obie części, jedna po drugiej, cudna historia, klimat, oprawa, rzadko zdarza mi się grać po 6 godzin non-stop "bo muszę", kapitalne gry  

[Schrodinger]

Wczoraj po chyba 6h maratonie i dzisiaj 2h oraniu wpadły wszystkie zakończenia w 999. Co za mesjasz, ahhh, zaczyna się dość wolno, jest jakaś tam tajemnica ale powoli odkrywają się wszystkie karty, powiedziałbym że nieco zbyt powoli, ale gdy już się zrobi SAFE ENDING (jest 6 zakończeń) i idzie po TRUE ENDING to czapki z głów, szczególnie TRUE ENDING ryje banie że głowa mała. Co za emocje, co za tempo, a to przecież gierka ze ścianami tekstów. Pod koniec to już się prawie spociłem tak było gorunco Zagadki całkiem fajne, parę razy musiałem googlać bo się zaciąłem. Miałem zrobić sobie przerwę ale od razu odpaliłem VLR i półtora godziny za mną. W tą część już grałem, ale mało pamiętam, chociaż coś tam z tym gdzie jest baza i kto jest w robocie kojarzę. W sumie muszę ogarnąć coś innego bo za dużo tego czytania przez dwa dni, ale do końca roku muszę VLR i Zero Time Dilemna skończyć.

edit. ps. dla dzifek trofikowych są tu praktycznie same sreberka i złotka, szkoda że tylko jedna platynka

Ten post był edytowany przez Schrodinger dnia: 25 grudnia 2017 - 18:10

[burnstein]

Docisnąłem dziś Yakuzę Zero do końca. Polecam mojemu koledze Tajkunowi na poziomie trudności easy i z pominięciem dwóch dużych 'minigierek' dla głównych bohaterów.

[Schrodinger]

Mam sztywniutką rozpiskę na granie pewnie do marca, nie ma tam miejsca na Jakuze!

[Tawotnica]

Yakuza Kiwami. Skończyłem przed chwilą, w tle lecą creditsy. Zakochałem się w tej serii w 2017 roku. Zero zmiotło mnie z kapci i kolega burnstein dobrze prawi, że kolega Tajkun powinien zrobić miejsce w rozpisce na Jakuze.
 
Kiwami trochę mniejsze wrażenie zrobiła, bo jest krótsza i mniej dramatycznie napisana + przez powracające minigierki nie spędziłem z nią jak z 0 pięćdziesięciu godzin tylko połowę z tego. Mimo wszystko bez reszty wciągająca opowieść, a obijanie mord głupcom sprawia masę frajdy. 
 
Beat 'em up to w dzisiejszych czasach rzadkość i jakkolwiek recyclingowany byłby system walki czy powtarzalne Kamurocho - na Kiwami 2 się piszę day one. Ba, jednym z głównych zadań na 2018 będzie nadrobienie 3-4-5, aby móc zaatakować z pełnią wiedzy Y6

edit:

\ gdy już się zrobi SAFE ENDING (jest 6 zakończeń) i idzie po TRUE ENDING to czapki z głów, szczególnie TRUE ENDING ryje banie że głowa mała. Co za emocje, co za tempo, a to przecież gierka ze ścianami tekstów. Pod koniec to już się prawie spociłem tak było gorunco  \

Brzmisz jakbyś potrzebował więcej Steins;Gate w swoim życiu. Też mnie poryło 999 i VLR, uważam je za perełki w bibliotekach DS/3DS/PSV, ale S;G to jeszcze jeden poziom wyżej pod względem wykręconych twistów oraz grania na emocjach. Polecałem już drakulowi przy okazji Doki Doki Literature Club, polecam tutaj po raz kolejny. Danganronpy, Zero Escape czy wspomniane Doki Doki w porównaniu do S;G to bajki dla dzieci, stawiające na shock value.

Ten post był edytowany przez Tawotnica dnia: 26 grudnia 2017 - 15:20

[Schrodinger]

Zteins w takim razie dodaje do kupienia, dangi mam dwie pobrane ale najpierw trylogię zero ogrywam.