67 odpowiedzi na ten temat

[BigJoe]

ta gra prezentuje sie duzo lepiej na gameplayu niz Mario 3D World ;p / takie jest moje zdanie. Nie chodzi mi tu o wymuszona predkosc na przejscie levelu przez tykajacy zegar, a sama animacja Yoshiego jest żywsza, niż ospały Mario w podserii 3D Land/World

Nie

[Pious]

ta gra prezentuje sie duzo lepiej na gameplayu niz Mario 3D World ;p / takie jest moje zdanie. Nie chodzi mi tu o wymuszona predkosc na przejscie levelu przez tykajacy zegar, a sama animacja Yoshiego jest żywsza, niż ospały Mario w podserii 3D Land/World

Co? To zwykła platformóweczka 2d jakich pełno (na WiiU ). SM3DW miał masę nowych patentów w każdym trailerze. Z planszy na plansze było coraz lepiej. Co tu będzie? Nic innego niż na tym powolnym trailerze. Nie ma tu w ogóle czego porównywać.

 

jesteś chyba jedyną osobą, która ma problem z czasem w M3D. Go się nawet nie zauważa.

[Luke]

Patenty w M3DW? Pfff, patenty to były w SMG, Marian na Wii U był o półkę niżej, przynajmniej o półkę. Wii U ma świetne platformery 2D, ale każdy w innym stylu. Precyzyjny i oldschoolowy Mario Bros U, zwariowany i dynamiczny Rayman Legends, ociężały DK, będący jakby połączeniem tych dwóch. Brakuje tu powolnego Yoshiego, skupiającego się na eksploracji.

[Pious]

Nie, akurat w kwestii platformówek 2d, WiiU nie brakuje absolutnie niczego.

Ten post był edytowany przez Pious dnia: 14 czerwca 2014 - 17:15

[fingus]

Metroid 2D by się przydał.

[Luke]

Chyba 3D

[Starh]

Ta gra jest przesłodzona 

[Pious]

Metroid 2D by się przydał.

Oj tak, dałem plusa.

[Kaxi]

Jakoś nikt nie wspomniał, że gra ukaże się u nas już 26 czerwca i będziemy mieli grę jako pierwsi na świecie I będą urocze amiibo z włóczki.

[fingus]

Techland dostanie grę jako pierwszy? A niby z jakiej racji?

[lukaszSA]

To dzięki mnie

[Tawotnica]

zamieniłbym się z amerykanami na Kirby's Rainbow Curse zamiast tego #teamkirby

[Pawlik]

wygląda mega uroczo i słodziutko. Mam nadzieje, że cena będzie na poziomie Toda albo Splatoona.

[Kaxi]

zamieniłbym się z amerykanami na Kirby's Rainbow Curse zamiast tego #teamkirby

 

 

A nie wychodzi 8 maja?

[Tawotnica]

tak, 3 miesiące później niż w US 

[Kaxi]

Za to taniej!

[ramzes64]

w sklepie konsole i gry podobno znów najtaniej

189zl gra Yoshi's Wooly World

229zl gra Yoshi's Wooly World + figurka amiibo Yoshi (w komplecie figurka wychodzi za 40zl)

 

59zl figurka amiibo Yoshi

 

* tylko ja znów marudze na figurki, że poza samym ich walorem kolekcjonerskim i fajnym dizajnem nie maja żadnego konkretnego zastosowania. Ot taki bajer, mając figurkę ułatwie sobie gre, bo bede sterował jednocześnie dwoma Yoshi.

 

Ewentualnie można to potraktować jako nowy tryb gry. Przejść tytuł w singlu jednym Yoshi, a później od nowa wszystko dwoma - co pewnie zmieni całkowicie sposób gry. Wtedy zakup figurki ma jakiś sens dodany do gry.

[Damian]

Stopień kawaii tegoż tytułu przekracza wszelkie możliwe granice. Ten wełniany zielony Yoshi będzie moim pierwszym amiibo, którego przygarnę. I to wcale nie z powodu jego funkcjonalności w grze .

 

Niestety to co pacze, jest złe. Upragniony zestaw:

 

 

jest obarczony klatwą znaną z na przykład Special Edition Bayonetty...

to obrzydliwe wielgachne szpecące oznaczenie Unterhaltungssoftware Selbstkontrolle:

 

 

Czemu?!

 

BTW Splatoon też będzie cierpiał na tę przypadłość, ale przy nim nie zależy mi na amiibo kałamarnicy...

 

Ale spokojnie, miałem już podobny przypadek z Wind Waker HD. Jeżeli mam do wyboru pudełko z oznaczeniem USK, lub pudełko wyłącznie z oznaczeniem PEGI, choć troszkę droższe - wybieram to drugie, takim jestem estetą. Więc jak kupię grę i amiibo osobno może nie zaoszczędzę kilkunastu złotych, ale za to z radością będą wyciągał płytę z pudełka

[Inuki]

Mnie też wkurza to oznaczenie, więc amiibo biorę osobno, a grę kupię jak konsolę przygarnę   Zastanawiam się tylko nad kolorem tego wełnianego cudeńka, bo wszystkie ładne ale pewnie zdecyduję się na standard, czyli zielony. Swoją drogą szkoda, że Big N nie przygotowało całej serii włóczkowych amiibo z innymi bohaterami tej gry

[Inuki]

[ramzes64]

zamowilem wczoraj gre 139zl juz z wysylka

 

na Allegro 149zl + 10 wysylka + kupon z biedronki (-20zl) / polecam zakupy w biedronce i platnosc kartami VISA (do 26 czerwca promocja i kupony -20zl). Czekam na Yoshiego, bo jest piękna

 

[Kaxi]

Ja poluję na najtańszą ofertę z amiibo. Narzeczona chce włóczkowatego Yoshiego

[lukaszSA]

Ja oczywiście zamówiłem wersję z amiibo

[ramzes64]

mnie jeszcze to amiibo nie przekonalo, choc przyznam ze akurat ta figurka jest rewelacyjna

[Kaxi]

 

Pierwsza plansza z komentarzem. Sam bym nie brał, ale z Kasią będziemy grać w ko-opie

[Tawotnica]

http://nintendoevery...eviews-roundup/

 

Recki szału nie robią. Yoshiemu chyba nie jest dane dostać wreszcie znowu dobrą grę  

[Kaxi]

Z recek wyłania się obraz dokładnie takiej gry, jakie się spodziewałem. Poprawnej, w dobrym nurcie ostatnich trzech Kirbich.

[Kaxi]

Jestem po pierwszej planszy w ko-opie z Kasią Jest ślicznie, prosto, bezstresowo i... zabawnie. Szukanie znajdziek jest fajne  W sam raz na ukrywanie się w domu przed falą gorąca.

[Tawotnica]

 

 

 

 

Spoiler

 

 

Też zacząłem, przyjemny collectathon się zapowiada. 20 stamp coinsów, 5 słoneczek, 5 włóczek i to wszystko na pełnym życiu, żeby wymasterować level brzmi fajnie i już od pierwszego świata trzeba się rozglądać za wystającymi nitkami, ukrytymi przejściami czy niewidocznymi znakami zapytania, żeby niczego nie ominąć. 

[Tawotnica]

 

Przysiadłem wreszcie do Yoshi’s Wooly World, pękł w 8:40h, więc mogę co nie co napisać jak wyszło połączenie stylówki z Epic Yarn z mechaniką Yoshi’s Island.

 

Największe pochwały gierka zgarnia właśnie za stronę wizualną – dziergany Yoshi bije wszelkie rekordy słodkości, skacze po pięknych liściach z filcu, unika ciskanych w niego guzików i rozpruwa bossków, a śnieg czy chmurki zrobione z waty tylko powodują skinięcie głową i słowa uznania „Nintendo znowu wyciągnęło z konsoli z przestarzałą architekturą wszystko co się da”

 

Spoko, to jedna strona medalu – same assety wzięte z osobna są rzeczywiście mega-śliczne i dopieszczone w każdym detalu jak to Ninty ma w zwyczaju. Całość niestety mnie nie zmiotła z fotelu. Wręcz przeciwnie, zostawiła spore wrażenie niedosytu. Czemu? Ponieważ gra jak na mój gust wygląda strasznie sterylnie, często świeci pustkami, nic się nie dzieje w tle i wyróżniające się pozytywnie elementy giną w gąszczu do obrzygania powtarzanych podobnych konstrukcji wełnianych przez które Yoshi musi się przebić.

 

Podobnie ma się sprawa z samym level designem. Zdarzają się prawdziwe perły jak semi-szynowy level polegający na sunięciu po kurtynach i zaraz po nim genialny dom strachu z platformami widocznymi jedynie za zasłoną, ale gro poziomów to takie 1-1 zupełnie bez wyrazu albo zbyt zachowawcze, żeby się wybijać. Przykładowo level polegający na lataniu dywanami, o którym ktoś z miiverse dobrze stwierdził, że jest praktycznie kalką patentu z Wario Land tylko wolniejszym i strasznie się dłuży przez ślamazarne tempo lotu. Takie wrażenie odnosiłem częściej – piesek Poochy pojawiający się 3 razy na krzyż jest fajny w założeniu, ale upierdliwy w obsłudze. Oryginalne Yoshi’s Island wykorzystywały go w sposób wiele bardziej prostolinijny bez miotania się po platformach ani w levelach podwodnych.

 

Następna rzecz to transformacje, które mogłyby wprowadzać potrzebne urozmaicenie, ale są zbyt prostackie i za krótkie, żeby to robić.  Ciśnięcie Giga-Yoshim 15 sekund w bok, motorek funkcjonujący trochę jak gwiazdka dla Baby Mario czy Raymanowata nieśmiertelna syrenka w wodzie – wystarczy w 99% trzymać strzałkę w bok, bo tak mało się dzieje. Niebo a ziemia leży między tym, a transformacjami w helikopterek czy kreta z YI, gdzie trzeba było ruszyć głową, zaplanować trasę i wymęczyć się, bo każde dotknięcie przeciwnika powodowało restart. Również w Epic Yarn przemiany były lepiej rozwiązane.

 

Bardzo dobrze za to ogarnięto bycie „tricky”, kombinowanie które leży w naturze platformówek z zielonym dinozaurem. Znajdźki są pochowane w taki sposób, że za pierwszym podejściem prawie nigdy nie da się ich wszystkich zgarnąć. Czasami kończy się zapas jaj, czasami ominie się wystającą nitkę, innym razem zabije przeciwnika, z którego należałoby się wybić na platformę, a często widać kwiatek czy włóczkę i nie ma się za cholerę pomysłu „jak to karva wziąć?” i dopiero przechodząc kolejny raz doznaje się olśnienia „aah, to tutaj był kołek, który można było wgnieść stomp atakiem i wejść pod ziemię!”. W takich chwilach Wooly World błyszczy. Śmiem twierdzić, że opłaciło się doświadczenie Good-Feel z Wario, bo eksploracja jest najlepsza od czasu pierwowzoru Tezuki, a to nie lada komplement.

 

Za tym idzie poziom trudności, o który wielu fanów się słusznie obawiało przypominając denne Epic Yarn. Daleko grze do hardkorów Islandów, ale da się zginąć, zdarza się nadziać na przeciwników i trzeba być uważnym przy walkach z szefkami, żeby przejść level na pełnym życiu, co jest potrzebne do wymasterowania. Trudność wynika bardziej ze wspomnianego wyżej kombinowania, uciążliwego wdrapania się na jakiś klocek np., mniej niż z elementów zręcznościowych, które dopiero pod koniec gry są nieco bardziej wyeksponowane (skakanie po mewkach-martwiakach albo świetny level z przyklejaniem na rzepy).

 

Na pochwałę zasługują szefkowie i tryb boss-rush. Tutaj jechanie na nostalgii się bardzo dobrze sprawdziło, uroniłem łezkę przy Naval Piranha. Zmiana perspektywy, tj. wchodzenie przeciwnika w tło bardzo dobrze się sprawdziła i szkoda, że tylko u szefków znalazła zastosowanie.  

 

Zasadnicze pytanie jakie się nasuwa jest takie: czy gra wystarczająco zachęca, żeby główkować nad tym, gdzie zgubiłem 19 i 20 monetę w levelu X-Y, czy chce mi się przechodzić dziesiątki podobnych leveli wiele razy, żeby odkryć te 5-6 dodatkowych? Ciężko powiedzieć. Ja świeżo po przejściu i wymasterowaniu zaledwie parunastu leveli nie mam ochoty wracać. Na jeden strzał było milusio, ale tak na 6-7 milusio, nie więcej. Miałem jeszcze pisać o słabej muzyce, ale już mi się nie chce nad grą pastwić.

 

Wniosek dla mnie zostaje taki, że nad każdą platformówką z Yoshi’m ciąży klątwa Yoshi’s Island, jednej z najlepszych gier ever, do której cały czas się nasuwają porównania, przy której każdy kolejny sequel wypada blado. Dopóki nie odrzucę tego nastawienia to nie będzie mi dane w pełni się cieszyć nowymi grami z zielonym dinozaurem w roli głównej. Może wam się uda, mnie YWW nie przekonało. Śmiałem się, że plastelinowy Kirbuś >> wełniany Yoshi, bo lubię różowego kulaka, a tu się okazuje że Rainbow Paintbrush prawie pod każdym względem miecie Yoshiego, również (a może przede wszystkim) w segmencie audio-wizualnym. 

 

Spoiler